Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Αφιερωμένο σε όλα τα Ελληνόπουλα που δώσανε την μάχη τους για μια θέση στα Πανεπιστημιακά θρανία και δεν την πήραν.

Αποτέλεσμα εικόνας για εικονες με μαθητες


Γιατί   σημαντική είναι μια επιτυχία  στη ζωή μας  σε οποιονδήποτε  τομέα, αλλά εξ' ίσου  σημαντική ίσως και σπουδαιότερη  είναι η  σωστή διαχείριση της  οποιασδήποτε αποτυχίας -ατυχίας .

Γιατί το όφελος από κάθε προσπάθεια δεν  προσμετράται μόνο εκ του αποτελέσματος  και επί του πρακτέου, αλλά  στην   προσωπική επένδυση  που μένει  ως πιστωτικό υπόλοιπο και αξιοποιείται  σε νέες εξορμήσεις ....

Γιατί  αυτό,πρωτίστως,  που έχει ανάγκη η ψυχή  κάθε ανθρώπου  ανεξαιρέτως,   δεν είναι το χειροκρότημα ,η επαγγελματική καταξίωση,μια θέση στο επιστημονικό  και γιατί όχι στο διεθνές   στερέωμα,η  φήμη, η δόξα ,τα πλούτη.....

Είναι η ζεστασιά της Αγάπης, της Αποδοχής, της Προσοχής των συντρόφων .
Η Αυτοεκτίμηση που σου δίνει η αίσθηση ότι είσαι χρήσιμος, αυτόνομος και ικανός  να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου .
Να μην χάνεσαι στον κυκεώνα των  αποτυχιών, των δυσκολιών ,των ανατροπών, των απωλειών .
Να στέκεσαι όρθιος κι αξιοπρεπής.
Να προσπαθείς, να μην κάνεις πίσω, να επιμένεις   να ονειρεύεσαι και να ελπίζεις.
`
alt


Ο
 Πάμπλο Πινέδα είναι 39 ετών. Οταν ήταν επτά, ο δάσκαλος του είπε πως πάσχει από σύνδρομο Down. «Δηλαδή, είμαι ηλίθιος;» τον ρώτησε. Ο Πάμπλο Πινέδα σήμερα έχει πάρει δίπλωμα δασκάλου, πτυχίο στην Ψυχολογία της Εκπαίδευσης, ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο μιλώντας με σπάνιο, απλό και επιδραστικό τρόπο και το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ζωής του, το ότι πάσχει από σύνδρομο Down, το έχει μετατρέψει σε πλεονέκτημα. Το ΒΗmagazino μίλησε με τον πρώτο στην Ευρώπη πτυχιούχο πανεπιστημίου που πάσχει από σύνδρομο Down, τον πρωταγωνιστή της ταινίας «Υο, Τambiιn» (Εμείς οι δύο), που είναι βασισμένη στη ζωή του.

Πώς μάθατε ότι πάσχετε από σύνδρομο Down; «Ημουν επτά χρόνων και μου το ανακοίνωσε ο δάσκαλός μου. Με ρώτησε αν ήξερα τι είναι το σύνδρομο Down ;και του απάντησα "ναι". Μετά άρχισε να μου εξηγεί από τι ακριβώς πάσχω, τι σημαίνει να ζεις με το σύνδρομο Down».
Θυμάστε την αντίδρασή σας τη στιγμή που σας ενημέρωσε ο δάσκαλός σας; «Το πρώτο που τον ρώτησα ήταν "Είμαι ηλίθιος;". Μου απάντησε "όχι". Αμέσως μετά τον ρώτησα αν θα μπορούσα να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο με τους φίλους μου και όταν μου είπε "Φυσικά, ναι", ησύχασα. Τίποτε άλλο δεν με ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή».
Οσο προχωρούσατε στη ζωή σας, ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας εμφανίστηκε και εσείς είπατε «αυτό δεν ήξερα ότι το είχα»; «Με αιφνιδίασε η αυτοεκτίμηση και η πίστη στον εαυτό μου ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Οτιδήποτε μου προέκυπτε στη ζωή μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Σε αυτό με βοήθησε πολύ η οικογένειά μου, που πίστευε σε μένα και βοήθησε στο να χτίσω την αυτοεκτίμησή μου».
Είστε το τέλειο παράδειγμα για το πώς πρέπει να στέκεται ο άνθρωπος απέναντι στη ζωή: όταν αυτή του βάζει τις μεγαλύτερες δυσκολίες, εκείνος να της αντιτάσσει όλη του τη δύναμη. Ετσι τιμάμε τη ζωή. Αισθάνεσθε ευθύνη; «Αυτό που αισθάνομαι είναι μια μεγάλη ευθύνη, γιατί ξέρω ότι πολλά παιδιά με σύνδρομο Down ;και οι οικογένειές τους παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητές μου. Αυτό που θα ήθελα να πω και να συμβουλεύσω τους γονείς τέτοιων παιδιών είναι να μην προσπαθήσουν να τα κάνουν κλώνους δικούς μου, να κάνουν αντίγραφα. Το σημαντικό δεν είναι να κάνουν μια πανεπιστημιακή καριέρα όπως εγώ, αλλά να είναι ευτυχισμένα. Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι οφείλουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να φτάσουν μέχρις εκεί που μπορούν και όχι να μιμηθούν εμένα. Αυτό είναι που θα τα κάνει ευτυχισμένα».
Είστε πιο αυστηρός με τους γονείς παιδιών που έχουν σύνδρομο Down ;και δεν τους φέρονται όπως πρέπει ή με τους γονείς των υπόλοιπων παιδιών που τα ανατρέφουν με άρρωστο τρόπο; «Νομίζω ότι και οι δύο στάσεις με θυμώνουν εξίσου. Η σωστή εκπαίδευση και η ανατροφή των παιδιών είναι το πιο βασικό απ' όλα, ανεξάρτητα από το εάν ένα παιδί έχει ή δεν έχει κάποια αναπηρία».
Γνωρίζετε ότι είστε παράδειγμα για πολλούς ανθρώπους στον πλανήτη. Ποιος ήταν το δικό σας παράδειγμα; «Αυτοί που πάντα θαύμαζα ήταν άνθρωποι που είχαν ξεκάθαρα ιδανικά στη ζωή τους. Θα ακουστεί κοινότοπο, αλλά είναι προσωπικότητες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Γκάντι».
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο άρρωστο πράγμα που μπορεί να μπει στη ζωή ενός ανθρώπου; «Το πιο άρρωστο πράγμα που μπορεί να συμβεί νομίζω ότι είναι η κρίση των αληθινών αξιών, της φιλίας, της αγάπης και της ισότητας των ανθρώπων. Ετσι κυβερνούν ολοκληρωτικά οι υλικές αξίες και αυτό είναι άρρωστο».
Ονειρα βλέπετε; «Βλέπω όνειρα κάθε βράδυ, από μικρό παιδί. Τα περισσότερα είναι θετικά όνειρα, αισιόδοξα, αλλά όχι πάντα».
Οταν μάθατε ότι πάσχετε από σύνδρομο Down ;τι όνειρα βλέπατε τον πρώτο καιρό; Αλλαξαν όσο μεγαλώνατε; «Δεν με επηρέασε η γνώση ότι έχω σύνδρομο Down. Μικρός ονειρευόμουν πράγματα της παιδικής ηλικίας, όταν έγινα έφηβος ήρθαν σιγά σιγά και οι γυναίκες στα όνειρά μου. Πολλές φορές ονειρεύομαι γυναίκες, αυτό μπορώ να σας το ομολογήσω. Τώρα που έφτασα σε μια ώριμη ηλικία τα όνειρά μου έχουν να κάνουν και με το περιβάλλον μου, και αυτά που μου συμβαίνουν».
Υπάρχει κάτι που πραγματικά φοβάστε και λέτε «αυτό δεν θα ήθελα να μου τύχει σε αυτή τη ζωή»; «Νομίζω ότι αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι η κατάσταση όπου κανένας δεν σου δίνει σημασία και όλοι αδιαφορούν για σένα. Αυτό είναι που με φοβίζει περισσότερο, γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις, δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις σε αυτό».
Υπάρχει κάτι σε σχέση με τους ανθρώπους που θα σας είναι ακατανόητο για πάντα; «Αυτό που δεν θα καταλάβω ποτέ είναι η υποκρισία των ανθρώπων. Η ψεύτικη φιλία, η ψεύτικη αγάπη, είναι πράγματα που δεν τα έχω αισθανθεί και δεν μπορώ να καταλάβω πώς οι άνθρωποι υποκρίνονται σε αυτά».
Πιστεύετε ότι υπάρχει Θεός; «Πιστεύω ότι μπορεί να υπάρχει Θεός, και αν όντως υπάρχει είναι εκεί πάνω, μας βλέπει, γελάει και λέει: "Είναι τρελοί αυτοί οι άνθρωποι με ό,τι κάνουν εκεί κάτω και όπως συμπεριφέρονται. Αφού, σε τελική ανάλυση, όλοι θα πεθάνουν και θα έρθουν σε εμένα, τι είναι όλος αυτός ο χαμός που κάνουν;"».
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που διαβάσατε, κάποιος συγγραφέας ή ποιητής ο οποίος να έχει λειτουργήσει ανακουφιστικά μέσα σας; «Το βιβλίο που διάβασα σε νεαρή ηλικία και είχε τεράστια επιρροή επάνω μου ήταν το "Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου", του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Με συγκίνησε και με συντάραξε πολύ η γλώσσα, ο τρόπος με τον οποίο μιλούσε ο Μάρκες για τα ταμπού και τις προκαταλήψεις που έχουν οι άνθρωποι. Είναι από τα πιο σημαντικά βιβλία που έχω διαβάσει. Δείχνει πώς οι προκαταλήψεις οδηγούν στο μίσος, το μίσος οδηγεί στη βία και όλος αυτός ο κύκλος του μίσους και της βίας με άγγιξε πάρα πολύ».
Στην Ελλάδα έχουμε τεράστιο πρόβλημα με πολλά παιδιά του που έχουν μολυνθεί από τον ναζισμό. Αν είχαμε εδώ τέτοια παιδιά τι θα τους λέγατε; «Αυτό που θα τους έλεγα είναι ότι οι εχθροί που έχουν εφεύρει δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, είναι απλώς άνθρωποι όπως εκείνοι. Δεν υπάρχουν εχθροί, είναι όλα στο μυαλό τους. Δεν υπάρχει πιο άρρωστο πράγμα από το να ζεις με εχθρούς στο μυαλό σου».
Eχει μεγάλη σημασία να τους το λέει κάποιος που έχει επιτύχει στη ζωή του ενώ έχει σύνδρομο Down. «Tους διαβεβαιώνω εγώ που έχω σύνδρομο Down ;και σύμφωνα με τη θεωρία τους είμαι εχθρός τους».
Μας ενδιαφέρει πολύ η άποψή σας για τους Ελληνες αυτή την εποχή. «Οι Ελληνες να μη νιώθετε κόμπλεξ επειδή βρίσκεστε σε αυτή την κατάσταση σήμερα. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι το κόμπλεξ σάς χαρακτηρίζει ως λαό. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι οι δυνατές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τόσο σε εσάς όσο και σε εμάς τους Ισπανούς, προσπαθούν να μας επιβάλουν να αισθανθούμε κατώτεροί τους και αυτό είναι που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Οταν βλέπεις ότι δεν είσαι σε καλή κατάσταση και αισθάνεσαι αδύναμος, πρέπει να σκέφτεσαι τα δυνατά σου σημεία. Να σκέφτεσαι συνέχεια πώς θα το ξεπεράσεις και να κάνεις την αδυναμία δύναμη». 
Εάν κάποιος σας έλεγε ότι έχει τη δύναμη να σας απαλλάξει από το σύνδρομο Down, θα σας προκαλούσε κάποιο φόβο αυτό; «Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος μού έλεγε τώρα ότι δεν θα έχω σύνδρομο Down ;θα του έλεγα: "Οχι, μη μου το πάρεις, γιατί θα αισθάνομαι χωρίς ουσία".
Βγάλατε όλη σας τη δύναμη, τον χαρακτήρα και την ποιότητά σας κυρίως επειδή μάθατε ότι έχετε αυτό το χαρακτηριστικό; «Ακριβώς. Εχοντας αυτό το σύνδρομο κατάφερα να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να βοηθάω τον κόσμο».

*Ο Πάμπλο Πινέδα βρέθηκε την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο της Ακρόπολης, προσκεκλημένος από τη ΜΚΟ Κορυφογραμμή, η οποία και τον βράβευσε. 



ligery.pblogs

«βιομηχανία δουλεμπορίου» ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ὅποια κέρδη ποὺ ἀφήνει στοὺς μετέχοντες, ἐξυπηρετεῖ καὶ τὸ πρόγραμμα «νέον ἀνθρώπινον εἶδος» τῶν …«ἐπικυριάρχων».

Τὸ παρακάτω κείμενον, ἂν καὶ μεγάλο, εἶναι ὁλίγον …ἐκρηκτικό, ἐφ΄ ὅσον ἀκόμη καὶ μόλις τὸ 10% αὐτοῦ νὰ ἀληθεύῃ, ἀποκαλύπτει τὸ πόσο καλὰ ἐξαπλωμένοι εἶναι οἱ ἱστοὶ τῶν ὑπανθρώπων, ποὺ λυμαίνονται τὶς ἐλευθερίες μας, τὶς περιουσίες μας καὶ τελικῶς τὴν χώρα.
Ἀμέτρητοι οἱ πρόθυμοι, ποὺ γιὰ μερικὰ εὐρόπουλα δὲν ῥωτοῦν, παρὰ μόνον σπεύδουν νὰ ἐξυπηρετήσουν τὶς ἐντολές.
Κυκλώματα λαθρομεταναστεύσεως, καΜΜένοι ὑπουργοὶ καὶ ...«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.ί» δάκτυλοι!1Κυκλώματα λαθρομεταναστεύσεως, καΜΜένοι ὑπουργοὶ καὶ ...«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.ί» δάκτυλοι!2
Κυκλώματα δουλεμπορίας, διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται, δροῦν ἀνενόχλητα, ἐφ΄ὅσον  ὅλα τά, σωστὰ τοποθετημένα, πρόσωπα-κλειδιά, στὴν ἱεραρχία τῆς δημοσίου διοικήσεως, ἔχουν τὶς …κατάλληλες θέσεις γιὰ νὰ διευκολύνουν τὸ δουλεμπόριον ἔναντι σοβαρῶν ἀνταλλαγμάτων.
Ἀμέτρητες Μ.Κ.Ο., ὅλων τῶν ἐθνικοτήτων, σὰν …ἐπιδημία, ἐμφανίζονται ἀπὸ τὸ πουθενά, ἀναλαμβάνοντας νὰ …ἐπιλύσουν τὰ προβλήματα ποὺ γεννῶνται, μὲ τὴν κατάληψιν τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου, ἀλλὰ καὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ χώρου, ἀπὸ ἐκατομμύρια θύματα, δεκάδων φυλῶν καὶ γλωσσικῶν ἰδιωμάτων.
Ἔνας νέος «πύργος τῆς Βαβέλ», μὲ πρόσχημα τὴν «ἐπίλυσιν τοῦ δημογραφικοῦ», τὴν «ἀνθρωπιστικὴ κρίσιν» καὶ τὸ «προσφυγικὸ κύμα», δομεῖται κυριολεκτικῶς ἐπὶ εὐρωπαϊκῶν ἐδαφῶν, εἰς βάρος τῶν γηγενῶν Εὐρωπαίων καὶ μὲ γνώμονα τὸ κέρδος αὐτῶν ποὺ ἐκμεταλλεύονται τὰ θύματά τους.
Τὸ μεγάλο κέρδος στόχος.
Φθηνὰ ἐργατικά, δοῦλοι ἀμέτρητοι, πρόθυμοι γλεῖφτες στὶς οὐρὲς γιὰ μερικὰ χιλιάρικα, ἢ ἀκόμη κι ἐκατοστάρικα, φιμωμένοι πληθυσμοὶ γηγενῶν, «εὐρωπαϊκὸ ὄραμα», γιὰ μίαν Εὐρώπη τῶν δούλων καὶ τῶν ἀπολύτως ἐλεγχομένων.
Συσσίτια, ἐπιδόματα, κάρτες ἀνεργίας, «ἐλευθέρα πρόσβασις σὲ συστήματα ὑγείας», αὔξησις φορολογίας, πολιτικὴ ὀρθότης.
Ὅποιος δὲν εἶναι μαζύ τους εἶναι ἐχθρός τους καὶ τελικῶς θῦμα τους.

Ἡ …δικαιοσύνη σφυρίζει ἀδιάφορα…
Τὸ …«νομικὸν πλαίσιον» προστατεύει τὰ συμφέροντα τῶν δουλεμπόρων…
Τὰ δημόσια ταμεῖα ἀδειάζουν…
Οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ  Εὐρωπαῖοι, αὐξάνουν τὰ δεσμὰ τῆς ὑποτελείας τους…
…καὶ οἱ ἐγκέφαλοι αὐτῶν τῶν μεθοδεύσεων παραμένουν ἐκτὸς στοχεύσεως, ἐφ΄ ὅσον φταίει ἡ Τουρκία, ἡ Γερμανία, ἡ «Ἡνωμένη Εὐρώπη» καὶ οὐδέποτε ἡ βιτρίνα τῶν Rothschild ὁ Soros, οἱ τραπεζῖτες καὶ οἱ σχεδιασμοὶ τῆς νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως πραγμάτων.
Ἀπὸ ὅλα ἔχουμε.
Ὑπουργοὺς – βιτρίνες…
Δικαστὲς  καὶ εἰσαγγελεῖς σὲ ἄλλον …τόπο καὶ χρόνο…
Δημοσιογράφους – πράκτορες…
…καὶ εἴμαστε ἀκόμη στὴν ἀρχή…

Κάπου ἐκεῖ καὶ  ὁ …«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.Σ.» κι «ἀμόλυντος» ντάλιος μὲ τὸ «παγκόσμιον κίνημα τῶν ῥομᾶ» καὶ τὸν Στηροκλέα.
Μὲ ξεπερνοῦν… Ἱδίως τώρα ποὺ ἔμαθα πὼς οἱ ῥομᾶ, γενικῶς κι ὁπουδήποτε, ἀκοῦν ντάλιος καὶ κυττοῦν τὶς …τσέπες τους, ἐφ΄ ὅσον, κατ’   αὐτούς, ἔχουν χάσει πολὺ χρῆμα ἐξ  αἰτίας τους.
Καί, κατὰ πῶς φαίνεται, δὲν εἶναι οἱ μόνοι.
Κυκλώματα λαθρομεταναστεύσεως, καΜΜένοι ὑπουργοὶ καὶ ...«Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.ί» δάκτυλοι!3
Ξέρετε…
Δὲν μὲ νοιάζει τόσο τὸ χρῆμα ποὺ ἔφαγαν… 
Οὔτε ἡ ἀσύδοτος ἀσυλία τους…
Οὔτε ἀκόμη καὶ τὰ νομομαγειρέματά τους, ποὺ φαίνονται νὰ μᾶς …ἀκινητοποιοῦν γιὰ τὸν ἐπόμενον αἰῶνα…
Μὲ νοιάζει  καὶ μὲ κόφτει καὶ μὲ πονᾶ καὶ μὲ καίει τὸ ὄτι γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ ξεγέλασαν καὶ ἐξαπάτησαν ἐκατομμύρια συμπολῖτες μας, κερδίζοντας πιστώσεις χρόνου μοιράζοντες τσουβάλια μὲ ἐλπίδες.
Αὐτὲς τὶς ἐλπίδες, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα, μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες, κάθε φορὰ ποὺ ἐπιλέγουμε, ὡς λαός, νὰ τὶς υἱοθετήσουμε, καταλήγουμε μόνον στὸ νὰ βιώσουμε τὸ ἀκόμη μεγαλύτερο σκοτάδι.
Δῆλα δή, στὴν πραγματικότητα, δίδουμε ἐμεῖς τὶς πιστώσεις χρόνου ποὺ χρειάζονται τὰ καθάρματα, γιὰ νὰ μᾶς μεγαλώνουν τὸ βάρος τῶν δεσμῶν μας. 
Δῆλα δή… Συντελοῦμε κι ἐμεῖς, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, στὸ νὰ μποροῦν ὅλα αὐτὰ τὰ κατακάθια νὰ μᾶς μεταχειρίζονται ὡς σκουπίδια τους.
Υ.Γ. Θά προλάβουμε μήπως νά λάβουμε μερικές ἀπαντήσεις ἐπί τῶν παραπάνω καταγγελιῶν ἀπό τούς σημερινούς φερομένους ὡς κυβερνῆτες μας; Ἤ πάλι …σφυρίγματα θά ἀκούσουμε;
filonoi

Γνωρίζοντας το Αιγάλεω

Τα ιστορικά μυστικά του… Αιγάλεω Σίτι

Ο Δήμος Αιγάλεω εδράζεται στο δυτικό μέρος του αθηναϊκού πεδίου της Περιφέρειας Αττικής και ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 69.660 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Στα ανατολικά συνορεύει με τον Δήμο Αθηναίων, βόρεια με τους δήμους Περιστερίου και Χαϊδαρίου, δυτικά με τους δήμους Νίκαιας και Αγ. Βαρβάρας και νότια με τους δήμους Ρέντη και Ταύρου.

Το ένα τέταρτο του δήμου είναι βιομηχανική περιοχή, ενώ το έδαφος του διασχίζουν πέντε μεγάλες οδικές αρτηρίες και συγκεκριμένα οι Λεωφόροι Κηφισσού, Αθηνών, Θηβών, Πέτρου Ράλλη και η Ιερά Οδός. Τα τελικά όρια του δήμου Αιγάλεω διαμορφώθηκαν με αλλεπάλληλες προσθήκες και εντάξεις νέων συνοικιών στην αρχική οικιστική μονάδα, η οποία περιοριζόταν στο στενό όριο της κοινότητας που είχε δημιουργηθεί με προεδρικό διάταγμα της 18ης Ιανουαρίου του 1934.

Εν έτει 1937 έγινε η πρώτη τροποποίηση των ορίων της κοινότητας που το 1943 αναβαπτίσθηκε σε Δήμο. Στα 1952 προστέθηκε η ανατολική πλευρά του «Μπαρουτάδικου». Ακολούθησαν οι περιοχές της Οδού Κύπρου και του Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου (1954), το λεγόμενο «Κάτω Κτήμα Λιούμη» (1955) και το «Άνω Κτήμα Λιούμη» μαζί με τα «Νταμαράκια» στα 1967. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια το Αιγάλεω ήταν πρωτεύουσα της Δυτικής Αττικής, με συνέπεια στην πόλη να εδρεύουν αρκετές δημόσιες υπηρεσίες (Πολεοδομία, Δασαρχείο κα).
Αυτό που ίσως προξενεί τη μεγαλύτερη εντύπωση στους επισκέπτες της περιοχής, είναι η ονομασία της καθώς και η παράξενη στα μάτια μας ορθογραφία. Η ονομασία λοιπόν, προέρχεται από το όρος Αιγάλεω, το όνομα του οποίου είναι αρχαιοελληνικό και δημιουργείται από τα συνθετικά «αίγα», που σημαίνει γίδα, κατσίκα, και «λεώς», που είναι αντέκταση του λαός. Η ερμηνεία που δίνεται στο όνομα είναι «Λαός των Κατσικιών», καθώς οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ασχολούνταν με την κτηνοτροφία, και έβοσκαν τα ζωντανά τους στο όρος. Σύμφωνα ωστόσο με μία άλλη ετυμολογία, η λέξη προέρχεται από τις λέξεις «αίγες», δηλαδή τα κύματα, και «λάας», που σημαίνει πέτρα, λίθος ή βράχος. Είναι δηλαδή ο βράχος στον οποίο χτυπούν τα κύματα.

Ταξιδεύοντας πίσω  στον χρόνο, στο όρος Αιγάλεω είχε εγκατασταθεί ο βασιλέας των Περσών, Ξέρξης, για να παρακολουθήσει την εξέλιξη της ναυμαχίας στον κόλπο της Σαλαμίνας, το 480 π.Χ. Το βουνό όμως δεν ανήκει στον δήμο Αιγάλεω, καθώς τα όρια του δήμου εκτείνονται σε μικρή απόσταση απ' αυτό, προς την πλευρά τής Αθήνας. Το κέντρο του Αιγάλεω διασχίζεται από την αρχαία Ιερά Οδό που βρίσκεται στην ίδια θέση από την εποχή του Θησέως (και της οποίας αχνάρι έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα, πάνω από τον σταθμό του Μετρό και εκτίθεται σε δημόσια θέα), επί της οποίας λάμβανε χώρα η λατρευτική πομπή των Ελευσινείων Μυστηρίων, που ξεκινούσε από τον Κεραμεικό και κατέληγε στον σημερινό αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα στην περιοχή του σημερινού Δήμου Αιγάλεω δεν υπήρχε καν οικισμός. Η γη είχε κατά το παρελθόν καλλιεργηθεί από Έλληνες κατοίκους των Αθηνών και εν συνεχεία από Φράγκους, Καταλανούς, Φλωρεντίνους και φυσικά Τούρκους. Ο ποταμός Κηφισσός που διαπερνούσε την περιοχή λατρευόταν στην αρχαιότητα ως θεός. Με βάση την Ακρόπολη χαράχθηκαν και οι βασικοί οδικοί (ιππήλατοι) άξονες της περιοχής, βάσει της εδαφικής διαμόρφωσης. Στον Ελαιώνα υπήρχαν εκτεταμένα δάση από πεύκα και ευκαλύπτους, καθώς και οπωρώνες, αμπέλια, αγροί και περιβόλια.

Σήμερα δυστυχώς, η περιοχή δεν θυμίζει σε τίποτα τον αττικό εκείνο παράδεισο, που ήταν πνιγμένος στο πράσινο. Το όρος ήταν καλυμμένο εξ’ ολοκλήρου με πυκνά δάση μέχρι και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1939 - 1945). Μετά όμως από την εγκατάσταση των προσφύγων το 1923, άρχισαν οι πρώτες ανθρώπινες πιέσεις, οι οποίες και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην σημερινή διαμόρφωση του τοπίου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής και του φονικού χειμώνα του 1941, οι κάτοικοι υλοτόμησαν ολόκληρη τη νότια πλευρά του όρους για να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης και βιοπορισμού τους. 
Το βραχώδες έδαφος της περιοχής σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη βόσκηση δεν επέτρεψε την αναγέννηση του δάσους στις περιοχές αυτές, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν δάση μόνο στη βόρεια-βορειοανατολική πλευρά του. Εν συνεχεία, τη δεκαετία του 1960 οι νότιοι πρόποδες του όρους, από το Πέραμα μέχρι τον Κορυδαλλό, άρχισαν να δέχονται οικιστική πίεση, η οποία εντάθηκε στα χρόνια που ακολούθησαν. Σήμερα ο αστικός ιστός έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της νότιας πλευράς, ενώ στην ανατολική πλευρά δημιουργήθηκε βιομηχανική περιοχή με ραγδαία ανάπτυξη.

Ένα από τα σημαντικότερα «σήματα κατατεθέντα» της πόλης του μεταπολεμικού Αιγάλεω αποτελεί η μορφή του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη Γιώργου Ζαμπέτα που την αποκαλούσε «Αιγάλεω Σίτι», όπως και εκείνη του αριστερού δημάρχου Στ. Μαυροθαλασσίτη, που αγωνίστηκε σκληρά να αναμορφώσει την πόλη στις δεκαετίες του '50 και '60. Σημεία αναφοράς της όμως, είναι και η Εκκλησία του Εσταυρωμένου στην ομώνυμη πλατεία, με τις εκδηλώσεις πριν και ανήμερα της 14ης Σεπτεμβρίου κάθε έτους, καθώς και η εμβληματική καμινάδα του πάλαι ποτέ Πυριτιδοποιείου (του εργοστασίου παρασκευής πυρίτιδας ιδιοκτησίας Μποδοσάκη, που έδρευε στον χώρο του σημερινού δημοτικού άλσους της πόλης), από το οποίο προήλθε και η προπολεμική ονομασία της περιοχής.

grizosgatos

Οι γελοιογραφίες της ημέρας!


















Ελευθέρωσε το βλέμμα σου και άστο να περιπλανηθεί σε όλες τις πλευρές τις ζωής.



Αρνούμαι να πέσω στη παγίδα των ημερών τούτων.

Αρνούμαι να υποκύψω στη γκρίνια και στη μιζέρια για το πως θα πληρώσω τους φόρους τον ΕΝΦΙΑ τα χαράτσια. Αρνούμαι απλά. Και αν μου πεις πως είμαι αναίσθητη ή πως δεν με νοιάζει γιατί προφανώς έχω να πληρώσω θα σου απαντήσω πώς όχι, ούτε αναίσθητη είμαι ούτε μπορώ να τους πληρώσω. Δεν μπορώ!!! 

Όμως και το να πέφτω σε κατάθλιψη η να γκρινιάζω ή να κλαψουρίζω όλη την ώρα δεν θα μου λύσει τα προβλήματα. Προτιμώ να θυμώνω και να βρίζω αν και αυτό σου θολώνει την πνευματική όραση. Οπότε ούτε αυτό ωφελεί. 

Δύο ρήσεις με έχουν στιγματίσει. 

"Έζησα χίλια μύρια βάσανα, πολλά από τα οποία δεν συνέβησαν ποτέ." και "Μη στεναχωριέσαι για κάτι που διορθώνεται και για κάτι που δεν διορθώνεται. Γιατί αν διορθώνεται όλα καλά και αν πάλι όχι η στεναχώρια δεν θα το λύσει" Με αυτά πορεύομαι όταν τα βρω δύσκολα. 

Αρνούμαι να είμαι μες στη κλάψα και να με βλέπουν τα παιδιά μου έτσι.

Δεν είναι αυτό το μήνυμα που θέλω να τους μεταδώσω.  Αλλά ότι και αν μας συμβεί εμείς στεκόμαστε όρθιοι και το παλεύουμε μέχρι τελευταίας ανάσας. Αυτό που έμαθα και γω από τους δικούς μου γονείς. Να μην έχω πήλινα πόδια. Εγώ δεν τους θυμάμαι ποτέ να είναι μέσα στη μαύρη κατάθλιψη και να κλαψουρίζουν. Ποτέ όμως!! Και όμως είχαν και αυτοί προβλήματα πολλά. Μέχρι τις βέρες τους είχαν δώσει ενέχυρο. Όμως αυτό το έμαθα μεγάλη. 

Έβλεπα πάντα δύο ανθρώπους να χαμογελούν και να λένε "Θα τα καταφέρουμε Κατίνα μου, μη στεναχωριέσαι Γιάννη μου θα δεις όλα καλά θα πάνε." Με αυτό το "θα τα καταφέρεις" μεγάλωσα. Και τα κατάφερνα όπως τα κατάφεραν και αυτοί. 

Με αγάπη και γέλιο. Τα μόνα συστατικά που σε βοηθούν να αντέχεις κάθε πόλεμο.

Πάντα όταν έκλαιγα σαν παιδί, κάτι μου έλεγαν, κάτι έκαναν και οι δύο τους και στο τέλος γελούσαμε όλοι μαζί. Γιατί το βλέμμα της καρδιάς πρέπει να κοιτά γύρω γύρω. Να μην είσαι μονοδιάστατος. 

Γιατί υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι,οι μονοδιάστατοι. Από φόβο για τις άλλες διαστάσεις. Μα πώς να δεις ταινία 3D χωρίς να φοράς τα ειδικά γυαλιά? 

Θυμάμαι παλιά, όταν είχαν πρωτοέρθει και εδώ αυτές οι ταινίες, έτρεξα να δω μία ταινία θρίλερ, γνωστή πολύ της εποχής. Κάποια στιγμή, μες στη ροή του έργου, ένας πετάει ένα κοντάρι σε κάποιον άλλον. Φορώντας όμως τα ειδικά γυαλιά τα κοντάρι ερχόταν καταπάνω μας. Περιττό να σου πω ότι ουρλιάξαμε όλοι, εντάξει εγώ ίσως λιγάκι παραπάνω, και κάναμε στην άκρη να το αποφύγουμε. 

Αν δεν βλέπεις καλά λοιπόν, φόρα τα ειδικά γυαλιά για να αποφύγεις το κοντάρι που έρχεται καταπάνω σου. Αλλιώς βλέπεις μόνο να καρφώνει τον απέναντι, όχι εσένα. 

Η ζωή είναι πολύπλευρη, πολυγωνική. Έχει γωνίες που κόβουν και πλευρές για να στέκεσαι να ανασαίνεις. Αν μείνεις σε ένα σημείο ποτέ δεν ξέρεις ούτε που ακριβώς βρίσκεσαι, ούτε το χώρο σου, ούτε αν υπάρχει και άλλος εκεί. 

Πάρε ένα πολύγωνο βάλε τον εαυτό σου στη μία του πλευρά και ζήσε. Είτε αυτή είναι μόνο κλάψα είτε μόνο γέλιο είτε μόνο γκρίνια. Ζήσε μονόπλευρα και μέτρα το σχήμα σου. Μπορείς? Μπορείς να βρεις το εμβαδόν η την περίμετρο της ζωής σου?? Για να σε δω.... 

Η μία πλευρά στηρίζει την άλλη. Και όλες μαζί φτιάχνουν το πολύγωνο της ζωής σου. Η μία δίνει το γέλιο για να αντέχει το δάκρυ από την κοφτερή γωνία. Η μία έχει το δάκρυ η άλλη το σκοτάδι,το ύψος ή το βάθος. Και να τις γυρίζεις όλες γιατί η μία δίνει το έχει της στην άλλη για να υπάρχει το σχήμα σου όπως πρέπει. Με ίσιες καθαρές γραμμές και μέτρα. 

Και αν τις διαβείς όλες και τις μετρήσεις μέχρι και τούμπα μπορείς να το φέρεις αν έτσι σου αρέσει περισσότερο, κατάλαβες? 

Όταν μπήκες σε αυτό το πολύπλευρο σχήμα δεν σε ανάγκασε κανείς να μείνεις βιδωμένος στη μία πλευρά. Είναι δικό σου για να βολτάρεις ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ όσες φορές θέλεις. Μέχρι να αδειάσουν οι μπαταρίες σου. 

Η ζωή είναι όλα αυτά μαζί και άλλα τόσα. Και το ένα δίνει ώθηση στο άλλο. Και όταν πέφτεις παίρνεις δύναμη από κάτι άλλο για να σηκωθείς να συνεχίσεις τη βόλτα σου. 

Φόρα τα ειδικά γυαλιά για να δεις όλες τις διαστάσεις της ζωής. Αλλιώς θα χάσεις τη μαγεία και θα παρακολουθείς απλώς τις ζωές των άλλων από απέναντι και θα σου φαίνονται και τρελοί που γελάνε ή κλαίνε ξαφνικά. 

Δεν κριτικάρω κανέναν, ούτε λέω ότι η δική μου στάση είναι η σωστότερη, ή αυτό που εγώ κατανοώ από ότι βλέπω είναι και το σωστό. Μια προτροπή κάνω για να αποφύγουμε το κοντάρι που έρχεται καταπάνω μας. 

Για να σωθούμε όλοι μαζί γιατί δεν έχει αξία του ενός μόνο η σωτηρία. Πάντα η ματιά θα γυρνάει πίσω να δει ξανά και ξανά όσους δεν τα κατάφεραν. Και θα φορτωνόμαστε ενοχές και λύπη που δεν κάναμε περισσότερα. 

Μόλις τελειώσει η ταινία θρίλερ αν θες καθόμαστε και πίνοντας καφεδάκι βάζουμε κάτω τα συμπεράσματά μας και τα κουβεντιάζουμε. Και κει στη κουβέντα επάνω όπως συνηθίζεται θα γελάσουμε θα κλάψουμε για τις απώλειες, θα ξεκαρδιστούμε ίσως από κάποια χαζομάρα μας, θα τσακωθούμε, αλλά θα έχουμε αποφύγει το κοντάρι που θα μας κάρφωνε. 

Ελευθέρωσε το βλέμμα σου και άστο να περιπλανηθεί σε όλες τις πλευρές τις ζωής. 

Και γέλα κλάψε θύμωσε χόρεψε αγαπά ερωτεύσου.... Ζήσε τα πάντα και νιώσε τα πάντα...

Λίλα Μήτσουρα (fb)

sioualtec

ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ: Μεταναστευτική πολιτική.

Η απόπειρα δολοφονίας του Βάσου Λυσσαρίδη... Η αληθινή ιστορία για την αντίσταση ενάντια στη Χούντα, τους ακολούθους της και τα διχοτομικά τους σχέδια για την Κύπρο...