Αγροτικά-Φύση

Γίδα κοκκινιστή

Η γίδα είναι ένα από αγαπημένα κρεατικά

Πριν λίγο καιρό σε μια επίσκεψη μου στο κρεοπωλείο βρήκα παϊδάκια γίδας. Αγόρασα μια μικρή ποσότητα για να την μαγειρέψω
Τελικά αποφάσισα να την μαγειρέψω κοκκινιστή με μπαχαρικά  να την συνοδεύσω με χονδρά μακαρόνια.
Τα μακαρόνια έβρασαν στην σάλτσα του φαγητού και έγιναν απίθανα!!


Πάμε όμως σήμερα να μαγειρέψουμε κοκκινιστή γίδα!

Θα χρειαστούμε:
1.250 γρ. πλευρά γίδας
3 μεγάλα ξερά κρεμμύδια
2 μεγάλες σκελίδες σκόρδου
600 ml. συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας (τύπου πουμαρό)
10 κόκκους μπαχάρι
1 μικρό ξυλάκι κανέλας
1 κουταλάκι ξερή ρίγανη
1/4 ως μισό κουταλάκι μπούκοβο καυτερό
μισό κουταλάκι κύμινο τριμμένο
μισό ποτήρι κρασιού κόκκινο κρασί
μισό κουταλάκι ζάχαρη
ελαιόλαδο
αλάτι
1 πακέτο μακαρόνια Νο 5
Τι κάνουμε:
Μοιράζουμε τα πλευρά γίδας σε μερίδες ή ζητάμε από τον κρεοπώλη μας να μας τα κόψει εκείνος. Σκουπίζουμε το κρέας με χαρτί κουζίνας για να απομακρύνουμε τυχόν μικρά κομμάτια κόκαλου.
Το βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα και το σκεπάζουμε με νερό.
Βάζουμε το κρέας να βράσει για 10 λεπτά, μετρώντας από την στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός. Κατόπιν αφαιρούμε το κρέας και το βάζουμε σε πιατέλα. Πετάμε το νερό στο οποίο έβρασε.
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα ελαιόλαδο και το βάζουμε στην φωτιά να ζεσταθεί καλά. Προσθέτουμε τα δύο μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε φέτες. Μόλις δούμε ότι τα κρεμμύδια ρόδισαν ελαφρά, προσθέτουμε τις σκελίδες του σκόρδου κομμένες στα δύο, το ξύλο κανέλας, τους κόκκους μπαχάρι, το καυτερό μπούκοβο, το τριμμένο κύμινο. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε το κρέας, σοτάρουμε 1-2 λεπτά ακόμα και σβήνουμε με το κρασί.
Μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ του κρασιού, ρίχνουμε στην κατσαρόλα τον συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας και τόσο ζεστό νερό, όσο χρειάζεται να καλυφθεί καλά το κρέας.
Όταν το φαγητό μας αρχίσει να βράζει, χαμηλώνουμε την φωτιά και το αφήνουμε να σιγοβράσει ως να μαλακώσει καλά. Κατά την διάρκεια του βρασίματος παρακολουθούμε το φαγητό και αν χρειάζεται προσθέτουμε και άλλο ζεστό νερό.
Όταν μαλακώσει καλά το κρέας, θα προσθέσουμε αλάτι και θα το αφήσουμε να βράσει λίγο ακόμα.
Αφαιρούμε το κρέας από την κατσαρόλα και το βάζουμε σε πιατέλα. Το σκεπάζουμε και το διατηρούμε ζεστό.
Προσθέτουμε στην κατσαρόλα τόσο νερό όσο χρειάζεται για να βράσουν τα μακαρόνια, υπολογίζοντας ότι στο τέλος θα πρέπει να μείνουν μέσα σε μια δεμένη σάλτσα. Δεν θα σουρώσουμε δηλαδή τα μακαρόνια, αλλά θα τα σερβίρουμε μαζί με την σάλτσα.
Επίσης αν θέλουμε προσθέτουμε έναν φρέσκο κύβο λαχανικών και λίγο ελαιόλαδο ακόμα.
Όταν βράσει ο ζωμός της γίδας, ρίχνουμε τα μακαρόνια. Ανακατεύουμε συχνά για να μην κολλήσουν στον πυθμένα της κατσαρόλας.
Αφού ετοιμαστούν τα μακαρόνια τα σερβίρουμε σε μεγάλη πιατέλα.
Πασπαλίζουμε με τριμμένη ξερή μυζήθρα ή κάποιο κεφαλοτύρι της αρεσκείας μας.
Τοποθετούμε από πάνω το ψημένο κρέας της γίδας και περιχύνουμε με την σάλτσα που θα έχει μείνει στην κατσαρόλα.
Σερβίρουμε αμέσως.
Καλή επιτυχία, καλό σας Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.

Για οποιαδήποτε απορία, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας είτε στο μέιλ μας syntageskardias@yahoo.com είτε στηνομάδα ή την σελίδα μας στο facebook κι εμείς θα χαρούμε να σας απαντήσουμε.

• 
  
• 
  Mελομακάρονα

  

  
  

  Υλικά

  • 2 φλυτζάνια τσαγιού λάδι
  • 1 φλυτζάνι ζάχαρη
  • 1 φλυτζάνι χυμό πορτοκάλι
  • 1/2 φλυτζάνι κονιάκ
  • 2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ
  • 7 1/2 φλυτζάνια μαλακό αλεύρι
  • 1 κουταλάκι γλυκού σόδα σε σκόνη
  • ξύσμα πορτοκαλιού
  • κανέλλα
  • τριμμένο καρύδι

  Για το σιρόπι:

  • 2 φλυτζάνια νερό
  • 2 φλυτζάνια μέλι
  • 2 φλυτζάνια ζάχαρη

  Εκτέλεση

  • Χτυπάτε καλά το λάδι με τη ζάχαρη και προσθέτετε ένα ένα όλα τα υπόλοιπα υλικά (τη σόδα διαλυμένη στο χυμό, το μπέικιν πάουντερ διαλυμένο στο κονιάκ).
  • Πλάθετε τα μελομακάρονα μικρά (γιατί θα φουσκώσουν πολύ στο φούρνο) και τα βάζετε σε βουτυρωμένο ταψί. Τα ψήνετε σε μέτρια προθερμασμένο φούρνο για 20-25 λεπτά.
  • Οταν ψηθούν, τα αφήνετε να κρυώσουν.
  • Ετοιμάζετε το σιρόπι ανακατεύοντας τη ζάχαρη και το μέλι σε βραστό νερό.
  • Απλώνετε τα μελομακάρονα σε μια λαμαρίνα και τα περιχύνετε με το ζεστό σιρόπι.
  • Τέλος, τα πασπαλίζετε με τριμμένο καρύδι.

  Καλή σας όρεξη και Καλές Γιορτές!!!
  
  
  
  
  
  
  
• 
  

Kουραμπιέδες

Της Πάολας Ψαρρού

ΥΛΙΚΑ
500 γρ. βούτυρο γάλακτος
100 γρ. ζάχαρη άχνη + 500 γρ. για το τύλιγμα
30 ml ούζο
850-900γρ. αλεύρι μαλακό
300 γρ. αμύγδαλα καβουρδισμένα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βάζουμε τα αμύγδαλα σε ένα τα ταψί και τα ψήνουμε στο φούρνο για 8΄-10΄ στους 160°C.
Μόλις κρυώσουν τα κόβουμε στα τρία με μαχαίρι. (Προσοχή, όχι στο μπλέντερ.)

Χτυπάμε καλά στο μίξερ το βούτυρο, αρχικά μόνο του και στη συνέχεια με την ζάχαρη άχνη και το ούζο.

Προσθέτουμε λίγο-λίγο το αλεύρι και τα αμύγδαλα ανακατεύοντας απαλά με το χέρι.

Ανοίγουμε ένα χοντρό φύλλο και κόβουμε τους κουραμπιέδες στο σχήμα που θέλουμε ...
χρησιμοποιώντας ένα ποτηράκι ή κουπ πατ.

Στρώνουμε μια λαμαρίνα με αντικολλητικό χαρτί και τοποθετούμε τους κουραμπιέδες

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C για 20΄ περίπου.

Τους αφήνουμε να κρυώσουν και στη συνέχεια τους πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη χρησιμοποιώντας ένα μικρό σουρωτήρι.

Σημείωση, και μην ξεχάσετε:
Η επιτυχία των κουραμπιέδων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα του βουτύρου.

Καλή επιτυχία!

Ντόπιες Ελληνικές Φυλές ζώων

Βοοειδή Επίσημα αναγνωρισμένες με επιβεβαιωμένους πληθυσμούς είναι οι φυλές: Βραχυκερατική διαφόρων τύπων της ηπειρωτικής Ελλάδας (1200 άτομα), Κατερίνης (180), και Συκιάς, Χαλκιδική (250-300). Η φυλή της νήσου Κέας, αν και  επίσημα αναγνωρισμένη, έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί. Τα τελευταία ανεπιβεβαίωτα δείγματα, φημολογείται ότι βρίσκονται διασπαρμένα στο βόρειο τμήμα της Κεας, στη νότιο Εύβοια και σε διάφορα νησιά των Κυκλάδων. Ακόμα, στη νήσο Πιπέρι των Σποράδων, ίσως επιζούν οι τελευταίοι εκπρόσωποι τοπικής φυλής βοοειδών. Μεμονωμένα δείγματα βοοειδών στεππικού τύπου (Κατερίνης-Συκιάς) υπάρχουν διασκορπισμένα σε ανάμικτα κοπάδια της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης. Δεν συμβάλουν στην αναπαραγωγή των ελάχιστων καθαρόαιμων πυρήνων και είναι καταδικασμένα να χαθούν. Μη αναγνωρισμένοι πληθυσμοί βοοειδών εντοπίζονται στις περιοχές: Λεπενούς Αγρινίου, εκβολές Αχελώου ποταμού, Πελοποννήσου (Μάνη, ορεινή Αχαΐα), Κρήτης, Φολεγάνδρου, Νισύρου. Εξαφανισμένες θεωρούνται οι αγελάδες Τήνου, Σκοπέλου, Αλοννήσου, Τήλου, Ρόδου (ελευθέρας βοσκής), Ρόδου (οικόσιτη-Ασγουρούς), Κέρκυρας, πεδινή Κρήτης (Μεσσαρά). Ίσως υπήρχαν και άλλοι πληθυσμοί οι οποίοι εξαφανίσθηκαν πριν γίνει καταγραφή τους. Παλαιότερες πηγές ανέφεραν τους τύπους Πελοποννήσου, Ηπείρου, και Κρήτης (0ρεινή και Πεδινή-Μεσσαράς) κυρίως βραχυκερατικής φυλής. Σήμερα αγνοούνται, είναι εξαφανισμένες η συμπεριλαμβάνονται στον κυρίως πληθυσμό της βραχυκερατικής. Το Λεξικό Ελευθερουδάκη 1930, αναφέρει φυλή αποκλειστικώς γαλακτοπαραγωγικής αγελάδας που εκτρέφονταν στις εκβολές των ποταμών, Στρυμώνα και Πραβίου της Ανατολικής Μακεδονίας. Περιγράφεται ως μικρότερη και ξανθότερη της φυλής Κατερίνης αλλά δεν αναγνωρίσθηκε ποτέ. Το 2001 οι συγγραφείς Στογιάννης - Διλάνα στην "Οδύσσεια της Ελληνικής Αγροτικής-βιοποικιλότητας" αναφέρουν ότι λιγοστά δείγματα επιζούν σε περιοχές του Στρυμώνα. Ο Ελληνικός Νεροβούβαλος είναι επίσημα αναγνωρισμένο είδος. Ο πληθυσμός του (2.000) παρουσιάζει μικρή τάση αύξησης αφού πρώτα έφτασε στο όριο της εξαφάνισης τις τελευταίες δεκαετίες. Τα βοοειδή έχουν υποστεί μεγάλη απώλεια φυλών. Αλογα Αναγνωρισμένες είναι οι φυλές Σκύρου, Πίνδου, Πηνείας, Μεσσαρά Κρήτης, Ροδόπης, Ανδραβίδας και Θεσσαλίας. Μη αναγνωρισμένες φυλές είναι το άλογο της Ρόδου,  η σπανιότερη των Ελληνικών φυλών με μόνο έξι (6) δείγματα, Μυτιλήνης-Μιντιλί, Πηλείου,  Ζακύνθου και Αίνου Κεφαλληνίας. Πιθανόν να υπάρχει τοπική ποικιλία αλόγου στην Σαμοθράκη η οποία δεν έχει ερευνηθεί.  Μη αναγνωρισμένο είναι και το Αραβάνι, πυρήνας αλόγων που εκτρέφεται στην περιοχή Σιάτιστας, με βάση αυτόχθονα άλογα διαφόρων τύπων, που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τον πλαγιοτροχασμό (αραβάνικα). Σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας υπάρχουν πληθυσμοί ελεύθερων αλόγων. Είναι κυρίως (όχι αποκλειστικά) τύπου Πίνδου και αναπαράγονται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Παλαιές πηγές αναφέρουν την, εξαφανισμένη σήμερα, μικρόσωμη φυλή αλόγου της Αττικής. Όνοι Δεν υπάρχει καμία επίσημα αναγνωρισμένη φυλή. Ο αυτόχθονος Όνος έχει μελετηθεί μόνο αποσμασμα τικά. Ο τύπος Αρκαδίας αναφέρεται από τον καθηγητή κο Αρσένο ως ο πιο αντιπροσωπευτικός της χώρας. Ο Όνος της Τήνου αναφέρθηκε ως ιδιαίτερος τύπος το 1965 από τον Εμμανουήλ Αμάση. Ανεπιβεβαίωτος τύπος έχει αναφερθεί στη Λύμνο, ενώ ιδιαίτερα μικρόσωμοι θεωρούνται οι Όνοι της Σκύρου και  ελάχιστα δείγματα (ιδιαίτερη φυλή;) που ανιχνεύθηκαν στο χωριό Περδικάκι Αιτωλοακρανανίας. Ο Όνος της Αλφειούσας, (περιοχή ποταμού Αλφειού, Πελοπόννησος), αναφέρθηκε από τοπικές πηγές ως ιδιαίτερα μεγαλόσωμος, με πεπλατυσμένη ουρά και μεγαλύτερες οπλές, αποτέλεσμα της προσαρμογής του σε παραποτάμιο περιβάλλον. Σήμερα θεωρείται εξαφανισμένος. Πρόβατα Περισσότερες από 30 φυλές είναι επίσημα αναγνωρισμένες, όπως οι φυλές: Αστερουσίων Ορέων Κρήτης, Ανωγείων, Καρύστου, Κεφαλληνίας, Κύμης, Γλώσσας Σκοπέλου, Χίου, Μυτιλήνης, Πηλίου, Θράκης, Ζακύνθου, Κατσικά Ιωαννίνων, Ορεινό Ηπείρου (τύποι Συράκου κ Καλαρίτικο), Πελαγωνίας, Σαρακατσάνικο, Καταφυγίου, Ευδήλου Ικαρίας, Αργους, Καραγκούνικο (3 τύποι), Σητίας, Σφακίων, Φριζάρτα, Κοζάνης, Αγρινίου. Αβέβαιης ταυτότητας είναι τα πρόβατα Αλοννήσου (πιθανόν τα ίδια με Γλώσσας Σκοπέλου), Αγίας Παρασκευής Λέσβου (πιθανόν ενσωματώθηκε στην κυρίως φυλή Μυτιλήνης), Λήμνου, Ηπείρου (πιθανόν ίδιο με Ορεινό Ηπείρου), Δράμας, Βλάχικο, Μπούτσικο (πιθανόν απλώς χρωματισμός και όχι φυλή),  Χανίων, Ρωμέικο-Ρωμαικό, Σκύρου, Κάλεσα Ξηρομέρου, Αγρινίου, Καραμάνικο (αβέβαιο εάν είναι απλώς χρωματισμός). Μη επίσημα καταγεγραμμένες, και όχι πάντα επιβεβαιωμένες ποικιλίες αναφέρονται στην Πάρο (μικρόσωμη),  Δυτική Λέσβο (μικρόσωμη), Αραπά (Μεσσηνία), Μεσσηνία, Ολυμπία, Θράκη (Πομακοχώρια), Κάσσο, Δυτική Αιτωλοακαρνανία (2 τύποι), Μηλιά Μεστόβου. Γενικευμένοι όροι όπως "φυλή Αιγαίου" αναφέρονται σε γεωγραφικά διάσπαρτους νησιωτικούς πληθυσμούς και πιθανόν καλύπτουν ποικιλία τύπων, μέρος μόνον των οποίων είναι ταυτοποιημένοι. Σπανιότερες είναι οι φυλές Ευδήλου Ικαρίας (55), Άργους (25), Θράκης(40-50), Αγρινίου (450), Κοκοβίτικο (700), Καταφυγίου (2-3, πρέπει να θεωρηθεί πρακτικά εξαφανισμένη). Εξαφανισμένα θεωρούνται τα πρόβατα Ρόδου (2 φυλές), Γράμμου, Ρυμουλκίου,  Λευκίμης Κερκύρας, Αρβανιτοβλάχικο, Γραμμουτσιανής, Χαλκηδικής, Γκέκικο-Κιβιρτζίκ, Οι φυλές προβάτων έχουν μελετηθεί ίσως περισσότερο από όλες τις κατηγορίες παραγωγικών ζώων. Αίγες Η Αίγα Σκοπέλου είναι η μόνη επίσημα αναγνωρισμένη φυλή. Αν και στην Ελλάδα εκτρέφεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός αιγών (4.5-5 εκατ.) από όλες τις χώρες της Ε.Ε., δεν έχει γίνει καταγραφή, διαχωρισμός και αναγνώρισης φυλών. Η συντριπτική πλειοψηφία των αιγών περικλείεται στον γενικό όρο "Ελληνική Αίγα". Ο πλέον διαδεδομένος και κυρίαρχος τύπος θεωρείται αυτός της Βλάχικης Αίγας με μεγάλη παραλλακτικότητα και ευρεία κατανομή στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα. Στην Ρόδο είχαν καταγραφεί δύο σταθεροποιημένες αυτόχθονες φυλές από τις Ιταλικες αρχές προ του 1940. Η μία ήταν οικόσιτη γαλακτοπαραγωγής και η άλλη ελεύθερης βοσκής. Σήμερα και οι δύο θεωρούνται εξαφανισμένες η δεν υπάρχουν πρόσφατα στοιχεία. Μεταξύ των πιο γνωστών ανεπίσημων φυλών είναι η Ουλοκερατική (βλέπε σελίδα "Πρόγραμμα Διάσωσης Ουλοκερατικής Αίγας"), Καρύστου και Μπαρμπάτσικη (πιθανόν συνώνυμη η συγχεόμενη με αίγες των περιοχών Χασιάς και Λαμίας). Η αίγα Καρύστου, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ίσως είναι κοντά στο στάδιο επίσημης αναγνώρισης. Έρευνες εν μέρει χρηματοδοτούμενες από το SAVE Foundation, και σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα πρωτοβουλίας και συλλογής πληροφοριών από μέλη της ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ, αποκαλύπτουν ένα ευρύ φάσμα πληθυσμών, που αφού επιβεβαιωθούν και μελετηθούν, θα μπορούσαν να θεωρηθούν φυλές η ποικιλίες.  Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνήθως γνωστοί μόνο σε στενά τοπικό επίπεδο και τείνουν να περιοριστούν αριθμητικά. Μέχρι στιγμής έχουν αναφερθεί οι τύποι/ποικιλίες/φυλές Φολεγάνδρου, Αμοργού, Ηλείας, Βαλτετσίου (Πελοπόννησος), Ψαρόγκεσα (Βόρειος Πελοπόννησος), Μαρτίνα (Β. Πελοπόννησος/Καλάβρυτα), Ικαρίας, Κεφαλληνίας, Κάσου, Κρήτης ( 3 τύποι), Κρήτης Σφακίων, Αριδαίας, Ζάρκα (Β. Θεσσαλία), Μαύρη Ελληνική φυλή/Γκόρμπα με διάφορους υποτύπους (Ηπειρος, Μακεδονία, Θεσσαλία), Ναυπάκτου, Περδικακίου Αιτ/νιας (μικρόσωμη), Όρους Παγκαίου, Σερρών, Καρατζά (Ροδόπη), Κυρά Παναγιάς (Σποράδες), Σάμου (διάφοροι τύποι), Σκύρου, Μυτιλήνης, Δεσφήνας, Λειβαδίας-χωριό Κυριάκι, Νύσηρος, Χαλκίδας/Ορους Δύρφης, Μικρόσωμη Ταϋγέτου, Πιερρίων Ορέων, Μικρόσωμη Ερυμάνθου Όρους (Πελοπόννησος), Ανώνυμη φυλή Βορείου Πελοποννήσου, Δερβενοχωρίων. Ο όρος "Γκιόσα" ίσως περιγράφει απλώς έναν συγκεκριμένο χρωματισμό (μαύρο με περιορισμένες λευκές κηλίδες). Εν τούτοις έχουν καταγραφεί συμπαγή κοπάδια στην Πελοπόννησο με σταθεροποιημένη μορφολογία που φέρουν τον χρωματισμό αυτό. Άλλοι χαρακτηρισμοί όπως "Ευθύκερος" δεν είναι γνωστό εάν αναφέρονται σε συγκεκριμένη ποικιλία η απλώς σε σχήμα κεράτων. Υπάρχουν ενδείξεις και για άλλους τύπους οι οποίοι δεν έχουν καταγραφεί. Στις νησίδες Γιούρα και Αντίμηλος υπάρχουν πληθυσμοί πρωτόγονων ημιαγρίων αιγών, με συγκεκριμένη ο κάθε ένας μορφολογία, οι οποίοι φαίνεται να έχουν συγγένεια με τον Κρητικό Αίγαγρο. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν αντίστοιχοι πληθυσμοί, στις νησίδες Πολύαιγο, Δίας και Άγιοι Πάντες ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Η Σαμοθράκη και η Σαντορίνη είχαν ανάλογες ποικιλίες άγριων αιγών οι οποίες εξαφανίσθηκαν πρόσφατα, ιδιαίτερα της Σαμοθράκης, λόγω επιμιξίας με οικόσιτες. Χοίροι Ο Μαύρος Ελληνικός Χοίρος είναι η μόνη ευρέως γνωστή φυλή που αποτέλεσε αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Εκτός του μαύρου κυρίαρχου χρωματισμού υπάρχουν καφέ-κόκκινα και λευκά-μαύρα δείγματα. Ο αριθμός του είναι χαμηλός με πρόσφατα αυξητική τάση. Συναντάται σε διάφορες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας και Πελοποννήσου. Εμφανίζεται σε δύο μεγέθη (μεγάλο και μικρό) ανάλογα με την τοπογραφία. Στη περιοχή Ηλείας, υπάρχει χωρίς πλήρη επιβεβαίωση, παραλλαγή με ιδιαίτερα βραχύτερο ρύγχος. Ο Χοίρος της Καρδίτσας έχει αναφερθεί ως αυτόχθονη φυλή στο χείλος της εξαφάνισης. Το  1997 υπήρχαν μόνο 200 δείγματα. Η τύχη του σήμερα αγνοείται. Ανεπιβεβαίωτη φυλή χοίρων υπάρχει στην περιοχή Πιερρίων Ορέων. Στις Κυκλάδες ιδιαίτεροι τύποι χοίρων, πιθανόν ασιατικής προέλευσης υπήρχαν στην Σύρο, Μύκονο και Κέα (Τζιώτικο γουρούνι). Σήμερα θεωρούνται εξαφανισμένοι. Πιθανόν παρόμοιος τύπος επιβιώνει σε μικρούς αριθμούς στην Κρήτη. Χοίροι ελεύθερης βοσκής απροσδιορίστου τύπου και προέλευσης έχουν καταγραφεί στην Κάσσο και Φολέγανδρο. Εξαφανισμένα "ντόπια γουρούνια" απροσδιορίστου τύπου, αναφέρονται από την Ικαρία. Στην Ρόδο οι Ιταλικές αρχές,  προ του 1940, είχαν καταγράψει δύο αυτόχθονους τύπους οι οποίοι σήμερα θεωρούνται εξαφανισμένοι. Ορνιθες Εξημερωμένες όρνιθες υπάρχουν στην Ελλάδα από την αρχαιότητα. Δεν υπάρχει καμία επίσημα αναγνωρισμένη φυλή. Δεν εκτράφηκαν ποτέ συστηματικά ούτε αποτέλεσαν αντικείμενο μελέτης. Πυρήνες από "ντόπιες κότες" ελευθέρας βοσκής εξακολουθούν να εκτρέφονται ιδιαίτερα σε απομονωμένες περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας. Τελευταία ο πληθυσμός τους μειώθηκε δραματικά διότι αντικαταστάθηκαν από εισαγώμενες φυλές. Οι "ντόπιες" όρνιθες  είναι γενικά μικρότερες σε μέγεθος (όχι όσο κάποιες ξένες διακοσμητικές φυλές). Διατηρούν την ικανότητα επώασης και ανατροφής των νεοσσών, καταναλώνουν μικρότερη ποσότητα τροφής, έχουν μεγαλύτερη αυγοπαραγωγή, ενώ εμφανίζουν και κάποια χαρακτηριστικά άγριας όρνιθας όπως : ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης, ανεπτυγμένη ικανότητα να πετούν και τάση να κουρνιάζουν στα υψηλότερα σημεία των δένδρων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι οι οποίοι θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε καθαρόαιμες φυλές.  Μεταξύ αυτών είναι η Κατσουλίερα (τύπος με λοφίο), Σκαλτσουνάτη (με φτερά στα πόδια), Μπουφούνες (γενιάδα), Νανόκοτα Θράκης, Γυμνόλαιμη Λέσβου, Φιλιανή Λέσβου, Μαύρη Κότα Καλαμάτας/Μεσσηνίας, Γυφτοκόκορας (Θεσσαλίας ίσως και άλλων περιοχών), Πετρωτή/Λαθουράτη, μικρόσωμοι τύποι διάφορων περιοχών όπως Τρικάλων , Καρδίτσας (χωριό Παλαμάς). Κάποιες ποικιλίες εκτρέφονται με βάση χαρακτηριστικά όπως την παρατεταμένη κραυγή των αρσενικών (Θεσσαλία, Θράκη), ή την χρησιμοποίησή τους σε κοκορομαχίες όπως οι Χιλιανές των Πομάκων. Ορνιθες με κατσαρό πτέρωμα αναφέρονται στην Πελοπόννησο, Λαμία και Λέσβο. Παλαιότερα ήταν μάλλον πιο διαδεδομένες. Κάποιοι τύποι θεωρούνται ήδη εξαφανισμένοι όπως οι Φωλιδοτές κότες Χαλκιδικής και τα Νησυριώτικα Κοκόρια (μάχης). Η επιβεβαίωση και ο προσδιορισμός της γεωγραφικής εξάπλωσης των πληθυσμών είναι στο αρχικό στάδιο έρευνας.  Ντόπιες κότες απροσδιορίστου ταυτότητας αναφέρονται στην Αλόννησο, το Σκαλοχώρι Λέσβου, Ήπειρο, Αντίπαρο, Πάρο, Κέρκυρα, Σκύρο, Μήλο και Νάξο. Περιστέρια Περιστέρια εκτρέφονται στην Ελλάδα από την αρχαιότητα. Δεν υπάρχει καμία επίσημα αναγνωρισμένη φυλή. Οι Βούτες, τα Ντουνέκια και τα Παπαγαλάκια είναι γνωστές σύγχρονες ντόπιες φυλές. Οι  Βούτες και τα Ντουνέκια εκτρέφονται με βάση τον ιδιαίτερο τρόπο που πετούν. Τα Παπαγαλάκια είναι μικρά περιστέρια με πολύ κοντά ράμφη και οι ποικιλίες τους διαχωρίζονται βάση χρώματος και μεγέθους. Τα Ελληνικά περιστέρια έχουν ερευνηθεί ελάχιστα. Πληροφορίες από την Πάρο αναφέρουν δύο τοπικές ποικιλίες που εκτρέφονται αποκλειστικά από μία οικογένεια. Η μία είναι σχετικά μικρόσωμη ενώ η άλλη μεγαλόσωμη (τύπος κρεατοπαραγωγής/εδώδιμος). Πιθανόν να υπάρχουν και άλλες μη καταγεγραμμένες ποικιλίες η κάποιες που εξαφανίσθηκαν. Γαλοπούλες Δεν υπάρχει καμία επίσημα αναγνωρισμένη  φυλή. Οι ντόπιες γαλοπούλες ελεύθερης βοσκής δεν έχουν μελετηθεί ποτέ. Είναι πολύ μικρότερες (2-3 κιλά) από αυτές εντατικής εκτροφής, διατηρούν την ικανότητα να πετούν ψηλά, να κουρνιάζουν σε δένδρα ενώ συνήθως είναι γκρίζες σε αντίθεση με τις μαύρες εισαγόμενες. Σήμερα θεωρούνται σχεδόν εξαφανισμένες ενώ παλαιότερα ήταν ευρύτερα διαδεδομένες. Ο αριθμός τους μειώθηκε δραστικά λόγω της αντικατάστασής τους από ξένες φυλές. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μικρές ομάδες εξακολουθούν να εκτρέφονται στην Ηλεία, Θεσσαλία, Φολέγανδρο, Ζάκυνθο, Λαμία, Αιτωλοακαρνανία (Ν. Χαλκιόπουλο). Σε χωριά της περιοχής Τρικάλων εκτρέφεται ακόμα, σε κάποιους αριθμούς, τοπική ποικιλία βαθύτερου γκρίζου χρωματ ισμού η οποία θα μπορούσε να διασωθεί και να αποτελέσει ξεχωριστή φυλή. Μικροί πυρήνες από λευκές και κοκκινωπές ντόπιες (καθώς και γκρίζες) γαλοπούλες εκτρέφονται στο χωριό Αγία Παρασκευή της Λέσβου. Πιθανόν υπάρχουν και άλλοι πυρήνες που δεν έχουν καταγραφεί. Σκύλοι Επίσημα αναγνωρισμένες φυλές από τον Κυνολογικό Ομιλο Ελλάδος είναι οι φυλές: Ελληνικός Ιχνηλάτης, Ελληνικός Ποιμενικός, Λευκό Ελληνικό Τσοπανόσκυλο, Μολοσσός της Ηπείρου, Κρητικός Λαγωνικός, Κοκόνι. Μη αναγνωρισμένοι τύποι είναι η Αλωπεκίς, ο Λαγωνικός της Ρόδου, ο Τρίχρωμος Ελληνικός Ιχνηλάτης, ο Λαγωνικός Καρπάθου, και το Βενετάκι η Μορόπα (μικρόσωμη ποικιλία του Κρητικού Λαγωνικού). Τον 20ο αιώνα ομάδες όπως οι πρωτόγονοι Ιχνηλάτες και οι Λαγωνικοί οπτικού εντοπισμού θηραμάτων (τύποι greyhound), δεν έτυχαν τις προσοχής που άξιζαν και σε μεγάλο βαθμό εξαφανίσθηκαν..  Οι Λαγωνίκες της Θεσσαλίας (τύποςgreyhound) επέζησαν μέχρι τις αρχές του 1900. Ο Λακωνικός Λαγωνικός,  πρωτόγονος Ιχνηλάτης συγγενής του Κρητικού, γνωστότατος από αρχαίες πηγές,  αφέθηκε στην τύχη του, αν και υπάρχουν ενδείξεις για λίγα παρηκμασμένα δείγματα. Οι πρωτόγονοι Λαγωνικοί είχαν ευρύτατη κατανομή στην νησιωτική και ηπειρωτική χώρα. Ψήγματά τους επιζούν ή φημολογούνται στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη,  νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Σάμος, Λέρος, Λήμνος).  Στο πρόσφατο παρελθόν ήταν γνωστοί στην Σαντορίνη και  την Θεσσαλία. Το Κρικελιώτικο Λαγόσκυλο (Κρίκελο Ευρυτανίας), θεωρητικά εξαφανισμένη φυλή, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, ήταν πρωτόγονος Ιχνηλάτης. Πιθανόν είναι συνώνυμο ή στενά συγγενικό του "Τσακαλογκέκικου",  γνωστού σε Θεσσαλία και Μακεδονία. Ποιμενικοί συγκέντρωσης κοπαδιών, διαφορετικής μορφολογίας και τρόπου εργασίας από τον Ελληνικό Ποιμενικό, όπως το Κορδολούρι της Σκύρου, το Κυρήτσι της Ρόδου, τα "Γερμανάκια" της Μακεδονίας, παραμένουν γνωστοί μόνο σε στενό τοπικό επίπεδο. Το Μαντρόσκυλο της Πελοποννήσου θεωρείται εξαφανισμένο αν και αρκετοί παραδοσιακοί κτηνοτρόφοι της περιοχής εξακολουθούν να εκτρέφουν διάφορους ντόπιους ποιμενικούς σκύλους. Τα τσοπανόσκυλα της Κρήτης, μικρότερες εκδόσεις του Ελληνικού Ποιμενικού της ηπειρωτικής χώρας, είναι ελάχιστα γνωστά εκτός του οροπεδίου Λασηθίου. Οι ιχνηλάτες Κιρτζαλή και Νάουσας έχουν αναφερθεί ως εξαφανισμένες ποικιλίες της δυτικής Μακεδονίας. Το Συριανό Πόιντερ/Δείκτης, τα Μπαράκια (ιχνηλατες με σκληρότριχους μανδύες), και διάφοροι πυρήνες κίτρινων ιχνηλατών (κόκκινα), καθώς και ντόπια λαγόσκυλα της Νάξου, θεωρούνται ότι προέρχονται από ξένες φυλές, παρά την μακρόχρονη παρουσία τους στην Ελλάδα. Ευρύτατα διαδεδομένοι οικόσιτοι σκύλοι, στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, με σκληρότριχους (Griffon) η ελαφρώς κατσαρούς μανδύες (Griffon-Caniche) απορρίπτονται ως παράγωγα ξένων φυλών. Το ίδιο ισχύει για μικρόσωμους κατοικίδιους σκύλους διαφόρων τύπων, διάσπαρτων σε αγροτικές περιοχές. Υπάρχουν και άλλοι πληθυσμοί αυτόχθονων σκύλων για τους οποίους ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά. Γάτες Η Γάτα του Αιγαίου είναι η μόνη αναγνωρισμένη φυλή από τον Ελληνικό Όμιλο Γάτας. Ανεπιβεβαίωτοι τύποι αναφέρονται από τους Παξούς, την Ικαρία, τη νότια Εύβοια. Κουνέλια Ο μόνος γνωστός τύπος είναι το ντόπιο Ελληνικό κουνέλι. Παρότι εκτρέφεται για πολλά χρόνια και είναι γνωστό στους ειδικούς, δεν αποτελεί αναγνωρισμένη φυλή και δεν μελετήθηκε ποτέ. Είναι γκρίζου χρώματος και όχι ιδιαίτερα μεγαλόσωμο. Παλαιότερα ήταν περισσότερο διαδεδομένο αλλά εκτρέφεται ακόμα σποραδικά. Στην περιοχή Τριχωνίδας εντοπίσθηκε ιδιοκτήτης που εκτρέφει καθαρόαιμα ντόπια κουνέλια επί πέντε δεκαετίες.

ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ

Έως 31 Μαΐου 2014 η κατάθεση αιτήσεων των νέων αγροτών 2014 Έτοιμη να σταλεί προς υπογραφή είναι η Κοινή Υπουργική Απόφαση που αφορά το πρόγραμμα των Νέων Αγροτών.Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ΑγροΤύπου η ΚΥΑ αναμένεται να σταλεί προς υπογραφή στους συναρμόδιους Υπουργούς την ερχόμενη Δευτέρα ή Τρίτη (18 – 19 Νοεμβρίου) ώστε στην συνέχεια να πάρει ΦΕΚ και να ξεκινήσει η διαδικασία δημοσίευσης της πρόσκλησης.  Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η προκήρυξη θα δίνει τη δυνατότητα υποβολής αιτήσεων των ενδιαφερομένων έως την 31η Μαΐου. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει οι υποψήφιοι να έχουν υποβάλει δήλωση ΟΣΔΕ του 2014. Με τον τρόπο αυτό το Υπουργείο λύνει ουσιαστικά και το πρόβλημα όσων ήθελαν να ενταχθούν και δεν είχαν υποβάλλει δήλωση καλλιέργειας το 2013. Επιπλέον, στον προγραμματισμό του ΥπΑΑΤ είναι να έχουν αξιολογηθεί οι αιτήσεις των υποψηφίων έως το Σεπτέμβριο του 2014 και στην συνέχεια να ξεκινήσει η πληρωμή της πρώτης δόσης. Να σημειωθεί ότι η οικονομική ενίσχυση της πρώτης εγκατάστασης νέων γεωργών χορηγείται με τη μορφή επιδότησης και καταβάλλεται σε τρεις δόσεις. Σύμφωνα με όσα ανέφερε πρόσφατα και ο Υπουργός, ο νέος αγρότης για να ξεκινήσει τη νέα του επιχείρηση «θα πάρει το 70% ως προκαταβολή - το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων θα το έχει δηλαδή στο ξεκίνημα, γι’ αυτό και το ονομάσαμε πριμοδότηση της πρώτης εγκατάστασης στην ύπαιθρο. Στη συνέχεια, το υπόλοιπο 30% θα το πάρει σε δύο δόσεις των 15%», τονίζει ο κ. Τσαυτάρης. Προσθέτει μάλιστα ότι το υπουργείο «θα υποστηρίξει ποικιλότροπα τον νέο αυτόν αγρότη, γιατί ακόμη κι αν δεν ξέρει κάτι -αν δηλαδή θέλει να ασχοληθεί για παράδειγμα με τη μελισσοκομία ή τη φυτική παραγωγή και δεν είναι εκπαιδευμένος- ο οργανισμός «Δήμητρα» θα φροντίσει στην πορεία να τον εκπαιδεύσει. Γι’ αυτό και βάζουμε ως κριτήριο αν θα πάρει τη δεύτερη δόση του 15%, την παρακολούθηση αυτών των μαθημάτων με επιτυχία». Σύμφωνα και με τις τελευταίες πληροφορίες του ΑγρποΤύπου το ύψος της χρηματοδότησης θα κυμαίνεται ανάλογα με την περιοχή μόνιμης κατοικίας του δικαιούχου: Ορεινές περιοχές μέχρι 20.000 ευρώ Μειονεκτικές περιοχές μέχρι 17.500 ευρώ, και Λοιπές περιοχές μέχρι 15.000 ευρώ ,  Χρήστος Διαμαντόπουλος agroepidotiseis Ψωμί με προζύμι... Τι να πω για το ψωμί ...Δε νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερη απώλεια για τους σημερινούς ανθρώπους από την απώλεια της γνώσης της παρασκευής ψωμιού.Και δεν εννοώ τόσο την τροφή-ψωμί όσο την ιδέα-ψωμί...Οι παλιότεροι σέβονταν πολύ το ψωμί.Σαν παιδιά δεν περνούσε από το μυαλό μας η ιδέα να πετάξουμε έστω και ένα κομματάκι ψωμιού αφού ξέραμε πως μας περίμενε σκληρή τιμωρία.Η μητέρα μου μάζευε από το τραπέζι και το τελευταίο ψιχουλάκι και το έριχνε στο παρτέρι για να το φάνε τα πουλιά, καθώς θεωρούσε μεγάλη αμαρτία να πάει χαμένο.Το ίδιο προσπαθώ να μάθω κι εγώ στα παιδιά μου.. Η μυρωδιά του  ψωμιού που ψήνονταν στον ξυλόφουρνο!!Δεν υπάρχει άλλη μυρωδιά διατηρημένη τόσο έντονα στην καρδιά μου...Κι εκείνα τα πελώρια καρβέλια(καμωμένα για 8 ημέρες-ποιο ψωμί των σημερινών αρτοποιείων μπορεί να φαγωθεί την επόμενη μόλις ημέρα;)που βγαίναν αχνιστά και τυλίγονταν στα πανιά μέχρι να κρυώσουν...Υπέροχο ψωμί!!Χορταστικό,βαρύ,συμπαγές που απείχε πολύ στην όψη και-το κυριότερο-στη γεύση από το σημερινό.. Από βραδύς θυμάμαι να "αναπιάνουν" το προζύμι με ζεστό νεράκι.Το πρωί έριχναν το φουσκωμένο προζύμι στο αλεύρι και το ζύμωναν μέσα στη μεγάλη σκάφη.Ύστερα έφτιαχναν τα καρβέλια(μεγάλα καρβέλια,τουλάχιστον 2-3 κιλά το καθένα), τα τακτοποιούσαν στην πινακωτή και τα άφηναν να "γίνουν".Κατόπιν "έκαιγαν" καλά το φούρνο μέχρι να γίνει θράκα,τραβούσαν περιμετρικά του φούρνου τα κάρβουνα και "πάνιζαν"(καθάριζαν με βρεγμένο πανί δεμένο σε ξύλο)τις πλάκες.Ύστερα με το φτυάρι του φούρνου έβαζαν μέσα τα καρβέλια,έκλειναν την πόρτα και αφού κάναν τον σταυρό τους άφηναν το ψωμί να ψηθεί... Ξυλόφουρνο δεν είναι δυνατόν βέβαια να χρησιμοποιώ(σπάνια τα καταφέρνω),όμως τη διαδικασία παρασκευής ψωμιού την κρατάω ίδια όπως παλιά...Κι αυτή η διαδικασία αρχίζει από την παρασκευή του προζυμιού... Το προζύμι το φτιάχνω πάντα στις 14 του Σεπτέμβρη,ανήμερα του Τιμίου Σταυρού,όταν παίρνω από την εκκλησία το βασιλικό.Η διαδικασία παρασκευής του είναι απλή και θα σας την εξηγήσω αναλυτικά αργότερα.Μέχρι τότε δανειστείτε ένα κομμάτι προζύμι από κάποια γειτόνισσα(αν και σε πολλές περιοχές-όπως και στο Πήλιο-οι νοικοκυρές αποφεύγουν να δίνουν προζύμι από το δικό τους γιατί "το έχουν για κακό").Αν βρείτε προζύμι ή φτιάξετε μόνοι σας τότε-θεωρητικά-θα έχετε προζύμι για πάντα(αν και οι παλιοί πάντα ανανεώνουν το προζύμι τους του Τιμίου Σταυρού). Η διαδικασία της παρασκευής ψωμιού αρχίζει από το "ανάπιασμα" του προζυμιού.Εγώ βγάζω το προζύμι από το ψυγείο(υπάρχουν πολλοί τρόποι να διατηρήσετε το προζύμι:Στο ψυγείο για 2-3 εβδομάδες,στην κατάψυξη για πολύ καιρό,στο λάδι ή και να το αποξηράνετε)το πρωί της προηγούμενης ημέρας από αυτή του ζυμώματος και το αφήνω έξω να πάρει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Το βράδυ της ίδιας μέρας το "αναπιάνω" δηλαδή ρίχνω σε μια λεκάνη το προζύμι και λίγο χλιαρό νεράκι και τα ανακατεύω καλά ώστε να γίνουν χυλός... Ύστερα ρίχνω αλεύρι(καλύτερα άσπρο) τόσο όσο για να γίνει ένα ζυμαράκι μαλακό  ανακατεύοντας με το κουτάλι(σε αυτή τη φάση δεν βάζω καθόλου το χέρι μου μέσα στο προζύμι) Το σκεπάζω με μια καθαρή πετσέτα,το σταυρώνω και το τοποθετώ κάπου ζεστά ώστε να "γίνει" Την άλλη μέρα το πρωί βάζω σε μια μεγάλη λεκάνη αλεύρι διαφόρων τύπων:λίγο άσπρο... ...περισσότερο κίτρινο.... ...και αρκετό ολικής άλεσης...(μπορείτε να βάλετε ό,τι αλεύρι θέλετε...) ...τα ανακατεύω καλά καλά,ανοίγω μια γουβίτσα στο κέντρο,... ... φέρνω το προζύμι που όλο το βράδυ έχει φουσκώσει, μυρίζει λίγο ξινά και έχει αυτή τη μορφή... ...και το ρίχνω μέσα στη γουβίτσα του αλευριού. Ρίχνω και λίγο αλάτι και κατόπιν ζυμώνω με νερό χλιαρό σιγά-σιγά,με υπομονή,αρκετή ώρα... ...ώστε να γίνει το ζυμάρι μου λείο,μαλακό,ελαστικό και να μην κολλάει στα χέρια... ...κόβω αμέσως ένα κομμάτι που θα είναι το προζύμι του επόμενου ζυμώματος και που το διατηρώ σε ένα γυάλινο βάζο. Κατόπιν λαδώνω ελαφρά τα  ταψάκια όπου θα ψήσω το ψωμί(χρησιμοποιώ τα ταψάκια για τις λειτουργιές γιατί τα βρίσκω πολύ βολικά)... ...και αρχίζω να πλάθω τα καρβέλια.Άλλα τα φτιάχνω απλά... ...ενώ άλλα τα σφραγίζω ώστε να μπορώ να τα πάω και σαν πρόσφορο-αντίδωρο(όχι για τη Θεία Λειτουργία γιατί τότε τα πρόσφορα γίνονται με ιδιαίτερο τρόπο και σε χωριστά σκεύη)... ...ύστερα τα αλευρώνω καλά και τα τοποθετώ στα ταψάκια.Δεν ξεχνώ να τα χαράξω στο πάνω μέρος ή να ανοίξω τρύπες με μια οδοντογλυφίδα(κυρίως για τα πρόσφορα-εδώ απλά το...ξέχασα.)... ...τα τοποθετώ σε μια ζεστή γωνιά του σπιτιού(όταν είναι χειμώνας κοντά στη σόμπα της κουζίνας),όλα μαζί... ...τα σκεπάζω καλά με μια πετσέτα και κατόπιν με δύο ζεστές κουβερτούλες(αυτές με τις οποίες σκέπαζα τα παιδιά μου μικρά)τα σταυρώνω πάλι και τα...αφήνω στην ησυχία τους να φουσκώσουν.Το προζύμι πρέπει να είναι δίπλα γιατί ,όπως λέει η φίλη μου και γειτόνισσα,η Έφη, τα "παιδιά" δεν πρέπει να τα αποχωρίζεις από τη "μάννα"(προζύμι),γιατί δεν φουσκώνουν... Αφήνω τα καρβέλια σκεπασμένα αρκετή ώρα που είναι ανάλογη της...θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας.Έτσι το χειμώνα μπορεί να χρειαστούν και 5-6 ώρες, ενώ το καλοκαίρι σε 2-3 ώρες είναι έτοιμα.Αν το αφήσετε παραπάνω ώρα και δεν ξεχειλίσει από το ταψάκι,αποκτά το ψωμί μια ξινή γεύση που εμένα μου αρέσει πολύ...Πάντως κριτήριο για να ξέρουμε αν τα ψωμιά "έγιναν" είναι να επανέρχεται γρήγορα η επιφάνειά τους όταν τα πατάμε ελαφρά. Όταν το ψωμί είναι έτοιμο για φούρνισμα τότε το μεν προζύμι είναι έτσι(οπότε το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι το επόμενο ζύμωμα)... ...το δε ψωμί στα ταψάκια κάπως...έτσι(αν φρόντιζα να ανοίξω τρύπες με οδοντογλυφίδα δεν θα "άνοιγε")... ...το φουρνίζω και το ψήνω στους 200 βαθμούς(κουζίνα γκαζιού) για 1 ώρα ή έως ότου ροδίσει η επιφάνειά του και είναι ελαφρύ όταν το πιάνω στο χέρι μου(πράγμα που σημαίνει ότι έχασε την υγρασία του)... ...και όταν είναι έτοιμο το βγάζω από το ταψί πάνω σε μια καθαρή πετσέτα...  ...το τυλίγω πολύ καλά,σα μωρό,...  ...και κατόπιν το κλείνω καλά μέσα σε αλουμινόχαρτο(είναι δική μου "πατέντα" αλλά κάντε το και θα με θυμηθείτε) και το αφήνω να κρυώσει τελείως(βέβαια το πρώτο καρβέλι καταναλώνεται πριν προλάβει να κρυώσει...)... ...και... Μην απελπιστείτε αν το πρώτο ψωμί σας δεν πετύχει.Και κυρίως να μην έχετε στο μυαλό σας μια ιδέα για το πως το ψωμί σας πρέπει να μοιάζει.Φτιάξτε το εντελώς δικό σας ψωμί που να μη μοιάζει με κανένα άλλο που έχετε δοκιμάσει.Γιατί όπως λέει η Εύη Βουτσινά : "Η λογική,ο σεβασμός στα πράγματα,η τέχνη σας,η φροντίδα που επενδύετε σε ό,τι φτιάχνετε,και στο ψωμί,είναι που θα το κάνουν μοναδικό.Κι ακόμα μια κεφαλαιώδης παράμετρος είναι ο χρόνος που θα αφιερώσετε για κάτι που θα θρέψει και θα ευχαριστήσει εσάς τους ίδιους και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.Αυτός ο χρόνος θα ενσωματωθεί στο έργο σας,θα του δώσει άλλη νοστιμιά.Γιατί ό,τι ετοιμάζουμε για να το φάμε χρειάζεται τρυφερότητα και γλυκύτητα,χωρίς υπερβολή,κι αυτό είναι παρατηρημένο από παλιά,όπως μαρτυρεί και η λαϊκή έκφραση "γλυκοχέρα" για τη νοικοκυρά που φτιάχνει επιτυχημένα φαγητά....Η μαγειρική(εννοείται και η ζαχαροπλαστική και η αρτοποιία) είναι τέχνη και σαν τέτοια σφραγίζεται απ΄αυτόν που την ασκεί.Αν πάρουν την ίδια συνταγή δέκα άνθρωποι και χρησιμοποιήσουν τα ίδια υλικά και τον ίδιο φούρνο,θα φτιάξουν δέκα διαφορετικά ψωμιά.Αυτή όμως είναι και η πρόκληση.Ο Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος,στον πρόλογο του εξαιρετικού βιβλίου του "Οψοποιών μαγγανείαι ήγουν καλογερική μαγειρική",αναφέρει:"Ο οδηγός μαγειρικής δεν κάνει τον μάγειρο,ως ουδέ μια γραμμή τον γεωμέτρην ή εις πλους τον θαλάττιον(τον θαλασσόλυκο) για να θυμηθούμε τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο.Η μαγειρική είναι παράδοσις και ταπείνωσις" ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Καλλιεργήστε φρούτα του δάσους στον κήπο ή το μπαλκόνι σας. (Από τον Μιχάλη Πολίτη) Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να μαζεύει δροσερά φρούτα το δάσους, όχι σε κάποιο πυκνό μονοπάτι ή σε κάποιο ορεινό ξέφωτο, αλλά στον κήπο ή το μπαλκόνι σας; Κι όμως αυτό μπορεί να γίνει και να είναι για σας μια επιπλέον καλοκαιρινή απόλαυση.  Τα περισσότερα από αυτά που συνηθίζουμε να αποκαλούμε φρούτα των δάσους δεν είναι παρά διάφορα είδη μούρων και άλλων μικρόκαρπων φρούτων. Πέρα από το γεγονός ότι πολλά απ' αυτά έχουν νόστιμη γεύση είτε ωμά είτε σαν συστατικό σε διάφορα τρόφιμα, έχουν επίσης σημαντικά θρεπτικά συστατικά, απαραίτητα για μια υγιεινή διατροφή, όπως η βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά. Μάλιστα μπορείτε να τα καταναλώσετε άμεσα χωρίς καμιά προετοιμασία παρά μόνο ξεπλένοντάς τα κάτω από τρεχούμενο νερό. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε σε πολλά φαγητά και τρόφιμα όπως σε επιδόρπια δημητριακών, μαρμελάδες, γιαούρτι, ψωμί, κέικ, μπισκότα και παγωτά, ακόμη και κρασί! Μπορούν να καταψυχθούν για να τα απολαμβάνετε όλο το χρόνο. Η καλλιέργεια φρούτων του δάσους θα σας προσφέρει μια θαυμάσια διακοσμητική προσθήκη στον κήπο καθώς τα φυτά αυτά είναι αρκετά διακοσμητικά όταν ανθίζουν την άνοιξη αλλά και όταν καρποφορούν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Επιπλέον θα αποκτήσετε και και έξτρα φρέσκα υλικά στην κουζίνα σας. Τα περισσότερα από τα φυτά φρούτων του δάσους που θα βρείτε στην αγορά είναι ενδημικά της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να καλλιεργηθούν στην χώρα μας. Ας γνωρίσουμε τα πιο σημαντικά από αυτά. Φραγκοστάφυλο (Ribes spp) Το φραγκοστάφυλο είναι ένας μικρός θάμνος ύψους  1-2 μ. ανθεκτικός στο κρύο, που ευδοκιμεί σε υγρά και δροσερά κλίματα και σε όλα τα εδάφη εκτός των πολύ υγρών. Οι καρποί του είναι ενωμένοι σε μικρά τσαμπιά, είναι πολύ πλούσιοι σε βιταμίνες και ωριμάζουν τον Ιούλιο. Καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε σιρόπια, ποτά, μαρμελάδες κ.ά.  Τα φραγκοστάφυλα αναγνωρίζονται εύκολα από το βαρύ άρωμα που βγαίνει απ τους βλαστούς και τα φύλλα τους. Ένα ώριμο φυτό μπορεί να παράγει 3-5 κιλά καρπούς ανάλογα με το είδος και την ποικιλία. Υπάρχουν τρία βασικά είδη φραγκοστάφυλου. Το μαύρο (Ribes nigrum), το κόκκινο (Ribes rubrum) και το λευκό (Ribes sativum). Τα περισσότερα από τα καλλιεργούμενα προέρχονται από άγρια είδη. Έχουν δημιουργηθεί πολλές ποικιλίες που διαφέρουν κυρίως στο χρώμα αλλά και στο μέγεθος των καρπών. Λαγοκέρασο (Ribes uva-crispa) Σχηματίζει μικρούς θάμνους 1-2 μ. περίπου που καλλιεργούνται οπουδήποτε, αλλά καρποφορούν καλύτερα σε δροσερά κλίματα και όχι άνυδρα εδάφη. Παράγουν ρόγες μαλακές στην αφή, μεγαλύτερες από τα φραγκοστάφυλα. Η συγκομιδή τους γίνεται βαθμιαία Ιούλιο-Αύγουστο, αφού πάρουν το χρώμα τους που ανάλογα με την ποικιλία μπορεί να είναι κίτρινο ή κόκκινο. Έχουν γλυκιά υπόξινη πολύ ευχάριστη γεύση και καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε τούρτες ή μαρμελάδες. Σμέουρο - Φραμπουάζ (Framboise) (Rubus idaeus) Θυσανωτός θάμνος με ξυλώδες ρίζωμα που ευδοκιμεί σε οποιοδήποτε έδαφος και κλίμα. Τα καλύτερα αποτελέσματα τα παρουσιάζει σε δροσερές και ημισκιερές θέσεις. Είναι φυλλοβόλο με παραφυάδες που ανανεώνονται κάθε 2 χρόνια. Οι καρποί έχουν γλυκιά και λίγο υπόξινη γεύση. Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες σμέουρων. Τα σμέουρα καλοκαιρινής καρποφορίας που παράγουν φρούτα μια φορά στο τέλος του καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου. Τα κόκκινα σμέουρα (Rubus idaeus) είναι ο πιο γνωστός τύπος σμέουρων καλοκαιρινής καρποφορίας Τα σμέουρα πολύφορης καρποφορίας που παράγουν φρούτα δύο φορές τον χρόνο, μια φορά την άνοιξη και μια φορά το φθινόπωρο. Τα κίτρινα σμέουρα (Rubus ellipticus) είναι ο πιο γνωστός τύπος σμέουρων πολύφορης καρποφορίας. Τα σμέουρα μοιάζουν με τα βατόμουρα και πολύς κόσμος νομίζει πώς είναι ίδια. Η κύρια διαφορά τους είναι στα φρούτα. Τα σμέουρα είναι κούφια από μέσα όταν συλλέγονται (το εσωτερικό του φρούτου μένει στο φυτό, ενώ στα βατόμουρα μένει πάνω στο φρούτο).  Βατόμουρο (Rubus fruticosus) Αναρριχώμενο εύρωστο φυτό, που έχει πολύ ελαφριά κλαδιά χωρίς αγκάθια, που μπορεί σε μικρό χρονικό διάστημα να καλύψει μεγάλες επιφάνειες. Είναι ανθεκτικό φυτό και αντέχει στις παγωνιές. Ανθίζει με αφθονία την άνοιξη και δίνει πολυάριθμους καρπούς με γλυκιά υπόξινη γεύση από Ιούνιο-Σεπτέμβριο. Οι καρποί του καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε γλυκά, μαρμελάδες, ποτά κ.ά. Τα βατόμουρα φυτρώνουν άγρια και στη χώρα μας. Τα βρίσκουμε εύκολα στα δάση, στις άκρες των δρόμων, ιδίως των αγροτικών, σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, ακόμη και μέσα στις πόλεις γιατί εύκολα πολλαπλασιάζονται με τη βοήθεια των πουλιών που μεταφέρουν τους σπόρους τους. Τα άγρια βατόμουρα έχουν αγκάθια στους βλαστούς τους. Τάϊμπερρι (Tayberry) (Rubus taiwanicola) Πρόσφατο υβρίδιο από διασταύρωση βατομουριάς και σμεουριάς. Ευδοκιμεί παντού αλλά αγαπά τις δροσερές και ημισκιερές θέσεις. Αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και φτάνει σε ύψος 1,5 μ. Καρπίζει από τις αρχές Ιουλίου μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Παράγει άφθονους μεγάλους επιμήκεις καρπούς (3-4 cm) με έντονο κόκκινο χρώμα και ανάμικτη γεύση. Φυτό 2-3 χρόνων παράγει 10 κιλά καρπών. Οι καρποί του χρησιμοποιούνται σε γλυκά, μαρμελάδες, ποτά κ.ά. Μύρτιλο (Vaccinium Myrtilus) Γίνεται θάμνος ύψους 1,5-2ιη με πυκνές διακλαδώσεις και ημιδερματώδες φύλλωμα, που το φθινόπωρο, πριν γυμνωθεί παίρνει ωραίες και έντονες πορφυρές αποχρώσεις. Ανθοφορεί Απρίλιο-Μάιο με άσπρα-ροζ καμπανοειδή άνθη. Παράγει πολλούς καρπούς Ιούλιο-Αύγουστο με ελαφριά υπόξινη γεύση κατάλληλους γενικά για μαρμελάδες, γλυκά και παγωτά. Ευδοκιμεί σε δροσερές θέσεις και όχι αλκαλικά εδάφη. Σήμερα στην Ευρώπη καλλιεργείται το αμερικάνικο μύρτιλο (Blueberry) που παράγει καρπό 2-3 φορές μεγαλύτερο από το ευρωπαϊκό άγριο μύρτιλο. Πώς να τα καλλιεργήσετε: Αν και δεν έχουν όλα αυτά τα είδη τις ίδιες καλλιεργητικές απαιτήσεις ωστόσο έχουν αρκετά κοινά γνωρίσματα που τα κάνουν ικανά να συμβιώσουν σε ένα μικρό κήπο ή ακόμα και σε ένα μπαλκόνι φυτεμένα σε γλάστρες. Ακολουθήστε αυτές τις βασικές οδηγίες. Προτιμήστε κοντές ποικιλίες που μπορείτε να τις φροντίζετε καλύτερα. Τα φρούτα του δάσους είναι ανθεκτικά στην παγωνιά πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να διατηρηθούν σε εξωτερικό χώρο με ελάχιστη ή καθόλου προστασία από το κρύο. Προτιμήστε αν είναι δυνατό ημισκιερές θέσεις. Η καλύτερη εποχή για να φυτευτούν είναι το φθινόπωρο και ο  χειμώνας. Φροντίστε το έδαφος να μην είναι αλκαλικό, και να στραγγίζει καλά. Μην ποτίζετε υπερβολικά. Φροντίστε να υποστηρίξετε με πλέγματα ή πασσάλους όσα είδη χρειάζονται υποστήριξη. Κλαδέψτε και αφαιρέστε κάθε ξερό κλαδί στις αρχές τις άνοιξης.  Μιχάλης Πολίτης Φαρμακευτικά φυτά, καλλιέργεια Φαρμακευτικά φυτά και καλλιέργεια – γλυκάνισσος Μεγάλη άνθηση παρουσιάζουν και οικαλλιέργειες των φαρμακευτικών φυτών στην Ελλάδα όπως ο γλυκάνισος, το φασκόμηλο, το χαμομήλι, το κύμινο, η μέντα, το μελισσόχορτο, η ρίγανη, ηλεβάντα, το βάλσαμο, και η βαλεριάνα. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 25.000 στρέμματα συνολικά φαρμακευτικών φυτών ενώ τα έσοδα κυμαίνονται κατά μέσο όρο γύρω στα 325 ευρώ, το μήνα όμως αυτό εξαρτάται διότι μπορεί να είναι μεταξύ 150 μέχρι και 500 ευρώ το μήνα. Πάντως για τη καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών απαιτούνται γύρω στα 10 στρέμματα καλλιέργειας από το κάθε καλλιεργητή για να υπάρξουν κάποια έσοδα αξιόλογα, δηλαδή περίπου 700 ευρώ το μήνα. Αυτό σημαίνει ότι μία έκταση 5 στρεμμάτων για παράδειγμα είναι συνήθως πολύ περιορισμένη για να δώσει αξιόλογα έσοδα. Ρόδι και καλλιέργεια ροδιάς Καλλιέργεια ροδιάς Η καλλιέργεια της ροδιάς έχει και αυτή γίνει ιδιαιτέρως δημοφιλής στην Ελλάδα. Η καλλιεργητική ζωή μίας φυτείας ροδιάς υπολογίζεται κοντά στα 30 χρόνια. Οι αποδόσεις ανά δέντρο ροδιάς υπολογίζονται περίπου στα 45 κιλά, και ανά στρέμμα περίπου στα 2.750 κιλά. Τα έξοδα εγκατάστασης ενός στρέμματος καλλιέργειας ροδιάς κυμαίνεται περίπου στα 550 ευρώ, ενώ το καθαρό εισόδημα κυμαίνεται περίπου στα 1.100 ευρώ ανά στρέμμα. Η ροδιά θα δώσει τους πρώτους καρπούς προς το 4ο χρόνο μετά την εγκατάστασή της, ενώ πλήρως θα αναπτυχθεί προς το 8ο έτος. Μετά το 8ο έτος όπου και θα έχει πλήρως αναπτυχθεί θα μπορεί να δώσει πλέον περίπου 3 τόνους ανά στρέμμα ρόδι για την αγορά, και, σε κάποιες περιπτώσεις και περισσότερους από 3 τόνους. Το εισόδημα που αφήνει η ροδιά, είναι το λιγότερο 1.200 ευρώ το μήνα ανά στρέμμα. Στραμναγκάθι και καλλιέργεια Σταμναγκάθι καλλιέργεια Όσον αφορά το σταμναγκάθι, το οποίο είναι ένα είδοςάγριου ραδικιού, τα τελευταία χρόνια άρχισε και αυτό να καλλιεργείται με ανοδικές τάσεις στην Ελλάδα. Καλλιεργείται σε μεγάλες ποσότητες στη Κρήτη, από όπου έγινε δημοφιλές. Το σταμναγκάθι έχει την ικανότητα να καλλιεργείται με πολύ καλές προοπτικές τόσο σε παραθαλάσσιες ζώνες, όσο και σε βουνοπλαγιές και οροπέδια, ακόμη και αν τα οροπέδια βρίσκονται και σε πάνω από 1000 μέτρα υψόμετρο. Το σταμναγκάθι λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις ως φάρμακο, και είναι διάσημο για τις αντισηπτικές και τις αντιρευματικές του ικανότητες. Οι αποδόσεις του μπορεί να φτάσουν τα 330 ευρώ ανά στρέμμα το μήνα. Ο καλλιεργητικός όγκος του διάσημου αυτού χόρτου κυμαίνεται τουλάχιστον στους 2 τόνους ετησίως. Δεδομένου ότι η τιμή παραγωγού κυμαίνεται κοντά στα 3,5 ευρώ το κιλό και με τα έξοδα παραγωγής να κυμαίνονται στο 1 ευρώ το κιλό, έτσι το καθαρό κέρδος για τον παραγωγό είναι περίπου 2 ευρώ το κιλό. Ιπποφαές και καλλιέργεια ιπποφαές- καλλιέργεια αναπτυσσόμενη Και για το ιπποφαές η κατάσταση δείχνει κάτι παραπάνω από αισιόδοξη. Σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια καλλιεργούνται περίπου 1.000 στρέμματαιπποφαούς. Η καλλιέργεια του ιπποφαούς έχει κυρίως γίνει δημοφιλής στη Βόρειο Ελλάδα, όμως τελευταία αγκάλιασε και τη πεδιάδα της Μεσσήνης στη Πελοπόννησο όπου εκεί έχουν φυτευτεί περίπου 60 στρέμματα και μέχρι το τέλος του 2012 υπολογίζεται ότι θα έχουν φυτευτεί περίπου 120 στρέμματα σε ολόκληρη τη Πελοπόννησο, ενώ έχουν ήδη αρχίσει οι εργασίες για τη κατασκευή της μονάδας μεταποίησης, που υπολογίζεται ότι θα τελειώσει το 2014. Από μέρα σε μέρα θα ιδρυθεί και η πρώτη ομάδα παραγωγών ιπποφαούς στη περιοχή της Μεσσήνης. Real Περιβάλλον
Επιχείρηση διάσωσης για 31 αρχαίες φυλές ζώων
Της ΕΦΗΣ ΛΑΣΚΑ Αν σκέφτεστε την επιστροφή στην ύπαιθρο, η ενασχόληση με την κτηνοτροφία γνήσιων ελληνικών ζώων είναι μια καλή λύση, με συγκριτικά οφέλη για το περιβάλλον και την εγχώρια αγροτική οικονομία. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επιδοτεί με 8 εκατ. ευρώ 31 ελληνικές φυλές που οδηγούνται στην εξαφάνιση, εξαιτίας της επικράτησης των ξένων ειδών. Πρόκειται για βοοειδή, πρόβατα, κατσίκες, γουρούνια και άλογα που κάποτε ευημερούσαν στις περισσότερες περιοχές της χώρας, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες οι πληθυσμοί τους «πνέουν τα λοίσθια». Βοοειδή: Ανθεκτικά και μικρόσωμα  Οι ντόπιες ποικιλίες βοοειδών παραμερίστηκαν με τα χρόνια, για να αντικατασταθούν με ζώα από το εξωτερικό, που θεωρήθηκαν πιο παραγωγικά. «Τα ελληνικά βοοειδή είναι μικρότερα σε μέγεθος, επειδή έχουν προσαρμοστεί στο ορεινό ανάγλυφο της χώρας. Ο κάτοικος ενός βουνού, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να έχει μια μεγάλη αγελάδα, οπότε προτίμησε μια μικρόσωμη που να μπορεί να βόσκει μόνη της, να σκαρφαλώνει στα βουνά και να επιβιώνει στις κλιματικές συνθήκες», εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής Ζωολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τάσος Λεγάκης. Χαρακτηριστικό είδος είναι η ελληνική βραχυκερατική φυλή, μια πολύ μικρόσωμη ξανθοκόκκινη αγελάδα που απαντάται στις Πρέσπες. Αλλες φυλές που απειλούνται είναι οι: αγελάδες Κατερίνης, Τήνου και Κέας στις Κυκλάδες, Ζακύνθου, Συκιάς στη Χαλκιδική, Κύμης, Φλώρινας, σαρακατσάνικες και οι αγελάδες Γλώσσας Σκοπέλου. «Για να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος και κρέατος, οι κτηνοτρόφοι εγκατέλειψαν τα μικρότερα ζώα και εισήγαγαν μεγαλύτερες αγελάδες από το εξωτερικό», επισημαίνει ο καθηγητής. Το ίδιο συνέβη και με τον ελληνικό βούβαλο, που κάποτε κατέκλυζε τους υγροβιότοπους της βόρειας Ελλάδας και ο πληθυσμός του έφτασε τα όρια της εξαφάνισης τη δεκαετία του ’90. Τα τελευταία χρόνια, γίνεται μια σημαντική προσπάθεια ανάκαμψης του αριθμού των βουβαλιών, η οποία έχει φέρει αποτελέσματα στην περιοχή της Κερκίνης στον νομό Σερρών, όπου εκτρέφονται περίπου 1.600 από τα 2.000 βουβάλια που υπάρχουν συνολικά σε όλη τη χώρα. «Η διατήρηση των ελληνικών βοοειδών είναι απαραίτητη και για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας και αυτό φάνηκε την περίοδο που ξέσπασε η νόσος των “τρελών αγελάδων”, όταν οι ντόπιες φυλές δεν είχαν προσβληθεί», αναφέρει ο Τ. Λεγάκης. Αίγες: Ραγδαία μείωση  Η γίδα της Σκοπέλου είναι ένα από τα πιο αναπαραγωγικά ζώα στην Ευρώπη, αλλά ο πληθυσμός της είναι πολύ μικρός και κινδυνεύει να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο. Από τα 10.000 ζώα που υπήρχαν παλαιότερα στη Σκόπελο, σήμερα υπάρχουν μόλις 4.000 και ακόμη 1.000 στην Αλόννησο. Πρόκειται για ένα κοκκινωπό, μεγαλόσωμο ζώο, με χαρακτηριστικά κέρατα, το οποίο, εκτός από τα δύο νησιά, ζει στο Πήλιο και σε βραχονησίδες γύρω από τις Σποράδες σε άγρια κατάσταση. «Είμαστε 4-5 άνθρωποι που έχουμε γίδες στο νησί. Πουλάμε κρέας και γάλα, με το οποίο φτιάχνουμε το τοπικό τυρί, αλλά κυρίως πουλάμε κατσίκια αναπαραγωγής σε όλη την Ελλάδα από το 1984», λέει στη Real planet ο πρόεδρος του κτηνοτροφικού συνεταιρισμού εκτροφέων αιγών φυλής Σκοπέλου, Κώστας Μπετσάνης. « Θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση, αν δεν ήταν τόσο μεγάλος ο ανταγωνισμός από τα ζώα που έρχονται από το εξωτερικό. Βέβαια, είμαστε λίγοι και δεν μπορούμε να προωθήσουμε τη γίδα παραέξω. Μας λείπουν οι υποδομές, έχουμε παραδοσιακές καλύβες, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε σταβλικές εγκαταστάσεις, ενώ για δέκα χρόνια δεν είχαμε ούτε σφαγείο ούτε κρεοπωλείο, γι’ αυτό μειώθηκε ο πληθυσμός». Πρόβατα: Απειλούν δεκαεπτά παραδοσιακές φυλές  Κάποτε υπήρχαν περίπου 30 ελληνικές φυλές προβάτων, ενώ σήμερα «επιβιώνουν» μόλις 6-7 φυλές, χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο εξαφάνισης. Υπό απειλή βρίσκονται δεκαεπτά παραδοσιακές φυλές: το πρόβατο Αγρινίου που εκτρέφεται στην Αιτωλοακαρνανία και την Αρτα, το πρόβατο Θράκης, το Καλαρρύτικο στην Ηπειρο, τη Θεσσαλία και την Αιτωλοακαρνανία, το πρόβατο Πηλίου που απαντάται στη Μαγνησία και τη Λάρισα, οι φυλές Καταφυγίου και Ρουμλουκίου που εκτρέφονται στη δυτική και την κεντρική Μακεδονία, το πρόβατο Δράμας, το πρόβατο Ικαρίας, το πρόβατο Αργους, Λευκίμμης Κέρκυρας και Σερρών. Τα περισσότερα από αυτά μετρούν μόλις μερικές εκατοντάδες άτομα, ενώ για να θεωρηθεί μια φυλή πρόβατου απειλούμενη πρέπει να έχει πληθυσμό μικρότερο από 10.000. Η δραματική μείωση των ελληνικών προβάτων, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ζώα πλήρως εναρμονισμένα με το περιβάλλον της χώρας, οφείλεται, σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή Ζωολογίας Τάσο Λεγάκη, στο γεγονός ότι «οι ελληνικές φυλές δεν είναι τόσο παραγωγικές και οι κτηνοτρόφοι προτιμούν τις εισαγόμενες ή τις διασταυρώσεις ντόπιων ζώων με ξένα». Χοίροι: Μαύροι και σπάνιοι Το γνήσιο ελληνικό γουρούνι δεν είναι ροζ και άτριχο, αλλά μαύρο και μαλλιαρό. Μπορεί να ζήσει σε όλη την επικράτεια, όπως συνέβαινε παλαιότερα, πριν αντικατασταθεί από τους εισαγόμενους χοίρους εκτροφής, οι οποίοι αναπτύσσονται γρηγορότερα. Υπολογίζεται πως σε όλη την Ελλάδα δεν υπάρχουν πια περισσότερα από 2.000 ζώα. Πλήρως προσαρμοσμένο στις εγχώριες συνθήκες, το μαύρο γουρούνι τρέφεται με πουρνάρια, βελανίδια και άλλους καρπούς της ελληνικής υπαίθρου, γεγονός που κάνει το κρέας του ιδιαιτέρα νόστιμο. Η διαβίωσή του στη δύσβατη ενδοχώρα και τα νησιά δεν του επιτρέπει να αποκτήσει παχύ στρώμα λίπους όπως τα άλλα είδη χοίρων, που δεν κινούνται πολύ. Αυτός είναι και βασικός λόγος που οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι προτιμούν τις πιο αποδοτικές ξένες ράτσες ή τις διασταυρώσεις ελληνικών με ξένες. «Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν αναδείχθηκαν τα ελληνικά προϊόντα, παρότι οι καταναλωτές τα προτιμούν. Αυτό γίνεται εις βάρος της αγροτικής οικονομίας και κατ’ επέκταση της εθνικής οικονομίας», λέει ο Δημήτρης Δήμου, ο οποίος εκτρέφει τα 200 εναπομείναντα καθαρόαιμα μαύρα γουρούνια στην Ελλάδα και σε όλη τη Μεσόγειο, στη φάρμα του στην Καλαμπάκα. Άλογα: Όμορφα, άγρια και σε κίνδυνο! Η μείωση του αριθμού των αλόγων στην Ελλάδα ακολούθησε την παγκόσμια τάση, καθώς σταδιακά τα άλογα έχασαν τη χρησιμότητά τους είτε ως μέσα μεταφοράς είτε ως αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία και αντικαταστάθηκαν από τις μηχανές. Οι ελληνικές φυλές που χρειάζονται ενίσχυση είναι: α) Τα άλογα της Πίνδου, καθαρόαιμα ανθεκτικά ζώα, που δεν έχουν υποστεί προσμίξεις με ξένες φυλές. β) Της Πηνείας, που ζουν στις ημιορεινές περιοχές της Hλείας και κατάγονται από τα αρχαία ελληνικά άλογα. Ξεχωρίζουν για τον πλαγιοτροχασμό, έναν ιδιαίτερο βηματισμό πολύ ξεκούραστο για τον αναβάτη. γ) Της Μεσσαράς, που είναι η αρχαιότερη φυλή της Eυρώπης και μοιάζουν με τα άλογα που εμφανίζονται στα μινωικά ευρήματα. δ) Το αλογάκι της Σκύρου, ένα από τα μικρότερα πόνι του κόσμου. Το μέγεθός τους είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής, επειδή ζουν σε ένα περιβάλλον με λίγη βλάστηση και απότομο ανάγλυφο. Τα άλογα της Σκύρου είναι, πιθανότατα, αρχαία φυλή, καθώς μοιάζουν πολύ με εκείνα που είναι σκαλισμένα στη ζωφόρο του Παρθενώνα, και ε) Της Θεσσαλίας. Ακόμη μια αρχαία ελληνική φυλή, από την οποία προέρχεται ο Bουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

politismos-anaptixi.blogspot.com           4 Αυγούστου 2012



ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΔΕΝΤΡΩΝ

11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Από : Γιάννης Κατσαρός

Στις 2 του Μάη πήγαμε με τον Διονύση τον Τσουκαλά από τις Ορθωνιές Ζακύνθου να εμβολιάσουμε κάτι άγριες αχλαδιές που είχα. Είχαμε κόψει  εμβόλιο από τις 15 Μαρτίου μονοετές με 2-3 μάτια σε μέγεθος μολυβιού και το είχαμε φυλάξει σε μία σακούλα ναύλον στο ψυγείο.

                                         Κόψαμε τον κορμό..

                                         Ανοίξαμε με το μαχαίρι την φλούδα και τοποθετήσαμε το εμβόλιο..

                                     Δέσαμε με χόρτο το εμβόλιο και βάλαμε γύρω από τον κορμό ένα κομμάτι                              
                                      ναύλον και βάλαμε πηλό <<χώμα με νερό>>..

Σε λίγες ημέρες πήγα και ο Διονύσης είχε κάνει επιτυχία τα 9 στα 10 είχαν βγάλει βλαστάρι και έβγαλα το ναύλον που είχαμε βάλει γύρω στον κορμό..

Στις 6 του Ιούνη ξανά πήγα πάλι και τα αποτελέσματα είναι αυτά στην παραπάνω φωτογραφία..

                           Έβαλα ένα δίχτυ γύρω από τα βλαστάρια για να μην τα σπάσει ο αέρας..

Μπράβο στον Διονύση τον Τσουκαλά που μεταμόρφωσε τα άγρια δέντρα σε παραγωγικά.. Μακάρι να μπορούσαμε να εμβολιάσουμε και τα λαμόγια τους πολιτικούς. Αλλά επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει    
μπορούμε με την ψήφο μας να τους βάλουμε στο περιθώριο και στην φυλακή..

politismos-anaptixi.blogspot.com

Goji Berry: Καλλιέργεια, τιμή, χρήσιμες πληροφορίες

шаблоны joomla 2.5
макияж

Το «Γκότζι Μπέρι» είναι ένα φυτό που ξεκίνησε το μακρύ του «ταξίδι» από την Κίνα και έρχεται να κατακτήσει τα ελληνικά χωράφια. Το φυτό είναι γνωστό εδώ και αιώνες στην Κίνα και στην περιοχή του Θιβέτ. Χρησιμοποιείται στην κινεζική ιατρική λόγω των ευεργετικών του ιδιοτήτων όσον αφορά την τόνωση της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών.

Επίσης, αναφορές γίνονται στο γεγονός ότι, είναι καρπός πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά, ο οποίος βελτιώνει τη λειτουργία του κυκλοφορικού και επιδρά ευεργετικά στην όραση. Γενικά, υπάρχουν αναφορές ότι, αναζωογονεί και δίνει ενέργεια σε ολόκληρο τον οργανισμό. Για το λόγο αυτό θεωρείται «Υπερτροφή» και έχει τη φήμη «ελιξήριο της μακροζωίας». Η γεύση μοιάζει με της σταφίδας, ενώ οι καρποί μπορούν να μαγειρευτούν ή να φαγωθούν και ωμοί.

Οι κινέζοι καταναλώνουν τον καρπό είτε νωπό, είτε αποξηραμένο, είτε παρασκευάζοντας σούπες ή ως απόσταγμα που δίδει έναν ιδιαίτερο τύπο κρασιού. Τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί καταναλώνονται ως λαχανικό. Τα γκότζι θεωρούνται ως μια από τις πλουσιότερες φυσικές πηγές θρεπτικών συστατικών. Περιέχουν βιταμίνες C, B1, B2 και Β-καροτίνη, καθώς και μια σειρά από μεταλλικά στοιχεία, αντιοξειδωτικά (25100μονάδες ORAC Oxygen Radical Absorbance Capacity - Αμερικανική κλίμακα μέτρησης) και αμινοξέα.

Το γκότζι περιέχει πλήθος υδατανθράκων, πρωτεϊνών, λιπαρών και διατροφικών ινών, απαραίτητων για το σώμα. Τα 100 γραμμάρια αποξηραμένου καρπού περιέχουν 370 θερμίδες, 18 αμινοξέα (8 αναγκαία για τον ανθρώπινο οργανισμό), 21 ιχνοστοιχεία (ψευδάργυρος, ασβέστιο, γερμάνιο, σελήνιο κ.ά.), βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β6), βιταμίνη Ε και βιταμίνη C (περισσότερη ανά μονάδα βάρους από τα πορτοκάλια), 11 mg σιδήρου (περισσότερο από το σπανάκι ανά 100gr), διάφορες φυτοστερόλες (Β-σιτοστερόλη, η οποία περιορίζει την απορρόφηση της χοληστερόλης) και λιπαρά οξέα όπως τα Ω-6 και το λινολεϊκό οξύ, που αποτελούν ρυθμιστές της ορμονικής λειτουργίας.

Το Goji Berry στην Ελλάδα

Το «Γκότζι Μπέρι», άγνωστο για πολλούς δέντρο, φαίνεται πως κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στη χώρα μας και αποτελεί μία εναλλακτική καλλιέργεια, για την οποία ενδιαφέρον επιδεικνύουν κυρίως οι νέοι αγρότες. Το Goji Berry άρχισε να καλλιεργείται σε πειραματικό στάδιο σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας και μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ασφαλή συμπεράσματα, καθώς τα δέντρα είναι μικρά και δεν μπορούν οι γεωπόνοι να μιλούν ούτε για συγκεκριμένες ποσότητες του καρπού ούτε για τιμή πώλησης.

Το συγκεκριμένο φυτό αντέχει σε ακραίες θερμοκρασίες, από -20 έως +40 βαθμούς κελσίου, χρειάζεται στραγγισμένα εδάφη και μεγάλης διάρκειας ηλιοφάνεια. Οι σπόροι του πρέπει να φυτευτούν τους χειμερινούς μήνες, ώστε την άνοιξη να αρχίσει να βγαίνει ρίζα. Στο πλαίσιο της καλύτερης ενημέρωσης των αγροτών πραγματοποιήθηκε στη Νάουσα ημερίδα για το εν λόγω δέντρο. «Οι νέοι αγρότες ψάχνουν το ενδεχόμενο εναλλακτικών καλλιεργειών. Η περιοχή της Μακεδονίας έχει τα ροδάκινα, τα μήλα και τα σταφύλια.

Το Γκότζι Μπέρι είναι ένα φυτό που θέλει λίγα στρέμματα και μπορεί να έχει καλό εισόδημα ο αγρότης. Κάποιοι το τολμούν» δηλώνει ο προϊστάμενος του Τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης του δήμου Νάουσας Ζαφείρης Τσουκαλάς. Εκτός όμως από τους νέους αγρότες και αρκετοί παλαιότεροι αρχίζουν να κάνουν «στροφή» στις εναλλακτικές καλλιέργειες, δηλώνοντας απογοητευμένοι από το γεγονός ότι ο κόπος τους με άλλα φυτά δεν ανταμείβεται.

«Οι νέοι αγρότες δεν ασχολούνται με τις παραδοσιακές καλλιέργειες και ψάχνουν κάτι καινούριο και πιο αποδοτικό. Και οι παλαιότεροι όμως δείχνουν απογοητευμένοι από το γεγονός ότι το λάδι, τα ροδάκινα και τα μήλα δεν είναι τόσο αποδοτικά. Βλέπουν τον κόπο τους να μην αποδίδει και αναζητούν νέες καλλιέργειες» πρόσθεσε η τεχνολόγος – γεωπόνος, Ελένη Παναγιώτου.

Στην Ελλάδα, το «Γκότζι Μπέρι» καταναλώνεται σε επεξεργασμένη μορφή σε ταμπλέτες και χυμούς ή αποξηραμένο. Κατά τη διάρκεια όμως της επεξεργασίας, χάνει ένα μέρος από τα θρεπτικά συστατικά και τις βιταμίνες του και είναι καλύτερα να καταναλώνεται νωπό ή σκέτο.

Καλλιέργεια, Ενδεικτικές τιμές, Διάθεση παραγωγής

Το φυτό «Γκότζι Μπέρι» είναι ένα θαμνώδες δέντρο που φύεται από αρχαιοτάτων χρόνων στην Κίνα, τα Ιμαλάια, το Θιβέτ και τη Μογγολία. Η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να είναι γραμμική με αποστάσεις φύτευσης 2,0 μέτρα επί της γραμμής και 2,0 μέτρα μεταξύ των γραμμών.

Συνολικά απαιτούνται 250 φυτά ανά στρέμμα. Η παραγόμενη ποσότητα καρπού μπορεί να ξεπεράσει στην τριετία τον 1 τόνο ανά στρέμμα. Το φυτό περιορίζεται με κλάδεμα στη μορφή του θάμνου. Είναι πολύ δύσκολο να βρείτε σπόρο καθώς δεν υπάρχει στο ελληνικό εμπόριο. Μπορείτε βέβαια να ψάξετε στο internet αλλά με προσοχή κυρίως σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε επαγγελματική καλλιέργεια. Αν αγοράσετε δενδρύλλια προσέξτε ώστε 
να λάβετε το ανάλογο πιστοποιητικό σχετικά με την ποικιλία και την ηλικία των δένδρων.

Το ύψος του δένδρου μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 4 έως 5 μέτρα, με το κατάλληλο κλάδεμα μπορεί όμως να διατηρηθεί και σε πιο χαμηλό ύψος. Είναι ένα δέντρο που ζει μέχρι και 100 χρόνια. Καρπούς παράγει από τον 1ο – 2ο χρόνο, ενώ σε πλήρη παραγωγή φτάνει το 3ο – 4ο έτος.

Η συλλογή του καρπού είναι δύσκολη, καθώς γίνεται με το χέρι και για το λόγο αυτό το προτιμούν αγρότες που καλλιεργούν λίγα στρέμματα. Κατά την εποχή συλλογής του Goji, ο αγρότης θα πρέπει κάθε 3-4 ημέρες να μαζεύει τους καρπούς. Οι καλύτερες εποχές για φύτεμα είναι την 'Ανοιξη και το Φθινόπωρο, αλλά και τις άλλες εποχές μπορεί να επιτευχθεί επιτυχές φύτεμα. Όταν ο καιρός ζεστάνει ξεκινούν να βγαίνουν φυλλαράκια και κατά το Μάιο με Ιούνιο ανθίζουν.

Σύμφωνα με στοιχεία από χώρες του εξωτερικού όπως η Κίνα και η Αμερική, η καλλιέργεια του Goji Berry μπορεί να αποφέρει πολύ καλή στρεμματική απόδοση. Βέβαια στις κλιματικές συνθήκες / χώμα της Ελλάδας η απόδοση μπορεί να διαφέρει καθώς αυτή τη στιγμή η καλλιέργεια του φυτού στη χώρα μας βρίσκεται σε εμβρυακό επίπεδο.

Καλλιέργεια ενός (1) στρέμματος Goji Berries είναι δυνατό να αποφέρει από 600 έως και πάνω από 1.000 κιλά στην τριετία). Με τιμή από 5,5 έως 6 ευρώ/κιλό μπορεί να αποδώσει από 3.300 έως και 6.000 ευρώ το στρέμμα. Βέβαια για να λάβετε τα χρήματα θα πρέπει να βρείτε προηγουμένως που θα τα διαθέσετε.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εταιρίες στην Ελλάδα που μπορούν να απορροφήσουν την ελληνική παραγωγή ενώ στην Καρδίτσα και στις Σέρρες δημιουργούνται και συνεταιριστικές μονάδες παραγωγής - επεξεργασίας - προώθησης του Γκότζι σε αγορές του εξωτερικού.

Το Σαββάτο 31 Μαρτίου 2012 διεξήχθη η Καταστατική Γενική Συνέλευση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγής Υπερτροφών Θεσσαλίας. Τα 53 ιδρυτικά μέλη ανέλαβαν την ευθύνη της καλλιέργειας 300 περίπου στρεμμάτων, με δυνατότητα διεύρυνσης της συνεταιριστής ομάδας, για την καλλιέργεια 1000 στρεμμάτων.

Πέραν των καλλιεργήσιμων εκτάσεων προβλέπεται επένδυση, για τη δημιουργία Συνεταιριστικής Βιομηχανικής Μονάδας, ξήρανσης και μεταποίησης του πρωτογενούς προϊόντος ύψους περίπου 500.000 Ευρώ, στη Ματαράγκα Καρδίτσας. (Καλλιέργειες: Γκότζι (Goji), Μύρτιλο, Aρώνια/Αρώνια ΥΠΑΑΤ, Ιπποφαές).

Πηγή: ΕΞΠΡΕΣ

Παραφυάδες

Ο φυσικός τρόπος διαιώνισης του είδους στα μελισσάκια όπως ξέρουμε είναι η σμηνουργία.


Επειδή όμως η σύγχρονη μελισσοκομία απαιτεί ελεγχόμενη αύξηση των σμηνών όλο το χρόνο, με εξαίρεση τον χειμώνα όμως γιατί τότε τα μελίσσια μας ως γνωστών ξεχειμωνιάζουν τις περισσότερες φορές δίχως την παρουσία γόνου.

Έτσι οι μελισσοκόμοι σε όλον τον κόσμο φροντίζουν να αυξάνουν τον αριθμό των σμηνών τους κόβοντας ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ.


Παίρνουν δηλαδή ένα μέρος του πληθυσμού της κυψέλης και με αυτό δημιουργούν μια νέα κυψέλη.

Όταν το κάνει αυτό ο μελισσοκόμος λέμε ότι (κόβει)παραφυάδες, επειδή κόβει στην μέση ένα μελίσσι η και σε περισσότερα τμήματα.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να φτιάξει κανείς παραφυάδες.

Από τον πλέον σύγχρονο (μέθοδος της βεντάλιας) μέχρι τον ποιο παλιό και απλό, που είναι να χωρίσουμε ένα μελίσσι ακριβώς στην μέση, και πολλοί τρόποι ακόμα που αν θέλετε μπορούμε να τους συζητήσουμε.

Επίσης θέλω να πω πως τα τελευταία χρόνια όλο ένα και αυξάνει ο αριθμός των μελισσοκόμων που με ζέντερ η άλλους τρόπους κάνει βασιλοτροφία προκειμένου να βγάλει όσο το δυνατόν καλύτερες βασίλισσες για τις παραφυάδες που ετοιμάζει.

Έχοντας ψάξει πολύ το θέμα κι έχοντας μιλήσει με μελισσοκόμους αλλα και παρατηρήσει κυψέλες που οι βασίλισσες τους προέρχονται από βασιλοτροφία έχω να πω το εξής.

Αν οι βασίλισσες αυτές προέρχονται από διπλό εμβολιασμό τότε είναι εξαιρετικές.

Αν όμως δεν είναι διπλού εμβολιασμού τότε είναι συνηθισμένες βασίλισσες όπως όλες.

Να σας εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό.

Οι μέλισσες έχουν την συνήθεια να γεμίζουν το βασιλοκελί με βασιλικό πολτό έως ότου το σκουληκάκι που είναι μέσα στο κελί να γίνει περίπου 7 ημερών.

Όταν κάνουμε διπλό εμβολιασμό τότε ο μελισσοκόμος παίρνει αυτά τα βασιλοκελιά πετάει από μέσα τα σκουληκάκια που είναι 7 ημερών και στη θέση τους βάζει άλλα που είναι πχ 2 ημερών.

Όταν το κάνει αυτό τότε οι εργάτριες βάζουν ξανά κι άλλο βασιλικό πολτό μέσα στο βασιλικό κελί πάλι μέχρι το νέο σκουληκάκι να γίνει 7 ημερών.

Έτσι τα βασιλικά κελιά έχοντας μέσα τον παλιό και τον νέο βασιλικό πολτό είναι ασφυκτικά γεμάτα και τεράστια.

Οι δε βασίλισσες που είναι μέσα σε αυτά τρέφονται με άφθονο βασιλικό πολτό και γίνονται πολύ μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες που έχουν γίνει φυσιολογικά χωρίς διπλό εμβολιασμό.

Γι αυτό θα είναι ποιο δυνατές ποιο παραγωγικές και θα γεννάνε πολύ περισσότερο κατά την διάρκεια της ζωής τους.

Για την ιστορία πάντως θέλω να πω ότι οι καλύτερες βασίλισσες που υπάρχουν κι αυτό σας το υπογράφω είναι οι βασίλισσες της σμηνουργίας.

Αυτές δηλαδή που φτιάχνει ένα μελίσσι όταν θέλει να σμηνουργίσει.

Αυτό η συμβαίνει γιατί τότε είναι η κατάλληλη εποχή που όρισε η φύση για την διαιώνιση του μελισσιού η γιατί οι μέλισσες τρέφονται καλύτερα μιας και η άνοιξη τότε είναι στα φόρτε της η τέλος γιατί την εποχή εκείνη ίσως από ένστικτο οι μέλισσες να φροντίζουν καλύτερα τα βασιλικά τους κελιά.

Κατά άλλους λέγεται πως την άνοιξη είναι καλύτερης ποιότητας το σπέρμα των κηφηνών γι αυτό οι βασίλισσες εκείνες γονιμοποιούνται πολύ καλύτερα και γίνονται καλύτερες.

Όπως και να έχει πάντως το πράγμα αποτελεί μυστήριο.

Ας έρθουμε όμως ξανά στο θέμα μας.

Αν κάποιος θέλει να κόψει παραφυάδες και δεν έχει τον χρόνο η την θέληση να κάνει εμβολιασμό έχω να του προτείνω έναν κάλο και σίγουρο τρόπο.

Τον εφάρμοσα πέρυσι σε πολλές και πρόπερσι δοκιμαστικά σε λιγότερες παραφυάδες και το αποτέλεσμα ήταν άριστο, και σε ποσοστό επιτυχίας, και σε απόδοση μελιού, φέτος οι κυψέλες αυτές πήγαν πολύ καλά.

Λοιπόν…

Κατ αρχήν θα πρέπει να επιλέξουμε ορισμένα δυνατά μελίσσια τα οποία θα μας δίνουν καλές ποσότητες μελιού τα τελευταία χρόνια και που δεν θα έχουν παρουσιάσει κανένα πρόβλημα με ασθένειες.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως διαλέξαμε 3 μελίσσια δυνατά 20άρια.

Θα πρέπει να πάμε μια μέρα να τα ανοίξουμε και να τους πάρουμε τις βασίλισσες τους μαζί με 3 πλαίσια πληθυσμό.

Στα τρία πλαίσια αυτά καλό είναι να υπάρχει ένα πλαίσιο με σφραγισμένο γόνο.

Τις βάζουμε σε νέες κυψέλες και τις πηγαίνουμε 3χλμ μακριά, τους βάζουμε από ένα ζυμάρι βανίλια ελληνική και τις αφήνουμε εκεί για κάμποσο καιρό χωρίς να χρειαστεί να τις ενοχλήσουμε.

Φροντίζουμε όμως αριστερά και δεξιά από αυτά τα 3 πλαίσια να βάλουμε και δυο άδεια ώστε να έχουμε τις κυψέλες μας με 5 πλαίσια για να μπορέσουν άμεσα να αναπτυχτούν ξανά.



Οι αρχικές κυψέλες μας λοιπόν μας έμειναν με 17 πλαίσια πληθυσμό.

Και σε αυτές βάζουμε από δυο κιλά βανίλια ελληνική και τις αφήνουμε ήσυχες για 8 ημέρες.

Οι εργάτριες της κυψέλης μας όταν διαπιστώσουν την απώλεια της βασίλισσας τους θα ξεκινήσουν αμέσως να φτιάχνουν πολλά βασιλικά κελιά για να βγάλουν νέα.

Κι επειδή τα μελίσσια μας θα είναι δυνατά, 17άρια όπως είπαμε άλλα κι επειδή θα είναι ταϊσμένα καλά με τα 2 κιλά βανίλια που τους βάλαμε, θα καλοταΐσουν τα βασιλικά κελιά με μπόλικο βασιλικό πολτό κι έτσι θα είμαστε σίγουροι ότι θα βγάλουμε καλές και δυνατές βασίλισσες από αυτά.

Ο λόγος που τα αφήνουμε ήσυχα για 8 ημέρες είναι για να σφραγίσουν τα βασιλικά κελιά.

Την ογδόη ημέρα λοιπόν πηγαίνουμε ξανά εκεί και αρχίζουμε να κόβουμε παραφυάδες.

Οι μέλισσες έχουν φτιάξει πολλά βασιλικά κελιά σε πολλά πλαίσια.

Εμείς θα πρέπει να κόβουμε παραφυάδες των τριών πλαισίων η κάθε μια φροντίζοντας να βάζουμε σε κάθε παραφυάδα κι από ένα πλαίσιο με γόνο που να υπάρχουν βασιλικά κελιά σε αυτό όμως.

Αφήνουμε σε κάθε παραφυάδα μόνο 2 βασιλικά κελιά, τα καλύτερα, και μεγαλύτερα, ενώ τα υπόλοιπα τα χαλάμε.

Από την κάθε 17άρα κυψέλη μας δηλαδή κόψαμε 5 παραφυάδες των 3 πλαισίων και μας περίσσεψαν και 2 πλαίσια στην κάθε κυψέλη.

Αυτά τα πλαίσια μπορούμε να τα βάλουμε σε καμιά παραφυάδα που πιστεύουμε ότι δεν έχει και πολύ πληθυσμό.

Όπως και πριν φροντίζουμε εκτός από τα 3 πλαίσια που κόψαμε με πληθυσμό να βάλουμε στα πλαϊνά άλλα 2 άδεια πλαίσια ώστε να υπάρχουν συνολικά μέσα στις κυψέλες 5 πλαίσια.

Τις παίρνουμε κι αυτές τις παραφυάδες και τις πηγαίνουμε 3 χλμ μακριά,.

Τους βάζουμε από 2 κιλά βανίλια ελληνική από πάνω στα πλαίσια και τις αφήνουμε 15 μέρες χωρίς να τις ξανανοίξουμε.

Την δεκάτη πέμπτη ημέρα ανοίγουμε και κάνουμε έλεγχο να δούμε αν γέννησαν οι νέες βασίλισσες.

Αν εφαρμόσετε πιστά τα όσα σας είπα θα διαπιστώσετε ότι από τις 15 παραφυάδες που φτιάξαμε από τα 3 διώροφα μελίσσια μας θα πετύχουν περίπου τα 12 και θα έχουν νέες βασίλισσες που γεννάνε.

Τα υπόλοιπα 2-3 θα αποτύχουν, αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές κανένα χελιδόνι πιάνει την βασίλισσα που βγαίνει για να ζευγαρώσει και την τρώει.

Και αυτά όμως τα μελίσσια που θα έχουν αποτύχει πρέπει να τα προσέξουμε, η να τους δώσουμε φρέσκο γόνο από άλλο μελίσσι για να βγάλουν νέα μάνα η να έχουμε φροντίσει ορφανεύοντας έγκαιρα κάποιο άλλο μελίσσι προκειμένου εκείνη την περίοδο να έχουμε κάποια βασιλοκελιά για να δώσουμε στις τυχόν ορφανές μας παραφυάδες.

Συνάδελφοι εγώ έτσι κόβω παραφυάδες.

Και είμαι πολύ ευχαριστημένος.

Φέτος πχ που η άνοιξη δεν ήταν καλή εγώ έφτιαξα πολύ δυνατά μελίσσια από 20άρια έως 30άρια με αποτέλεσμα στον Έλατο να πάρω πολύ μελάκι όταν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι φέτος δεν πήγαν καλά.

Αυτό φανερώνει περίτρανα πως ο τρόπος που φτιάχνω βασίλισσες είναι καλός αφού αυτές που βγαίνουν από τις παραφυάδες μου είναι καλές και αποδοτικές.

Εδώ θέλω να τονίσω ότι, ότι σας έγραψα είναι καλά τσεκαρισμένο και δεν πρέπει να το αλλάξετε.

Πχ όταν λέω να βάλετε ελληνική βανίλια κι όχι σιρόπι η ξένη βανίλια, υπάρχει λόγος που το λέω και δεν πρέπει να το παραβλέψετε, και όλα τα άλλα που λέω σχετικά με τον τρόπο αυτόν έτσι πρέπει να τα κάνετε.



Κλείνω λέγοντας ότι καλό είναι να ορφανέψετε τα μελίσσια σας με τον τρόπο που έγραψα το πολύ έως τις 30 Ιούλιου ώστε οι νέες βασίλισσες να γεννήσουν έως τις 25 Αυγούστου ώστε τα μελισσάκια να προλάβουν να αναπτυχτούν ικανοποιητικά έως τον χειμώνα.

Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν, αν κόβαμε εξ αρχής 15 παραφυάδες από τα 3 διώροφα μελίσσια μας και περιμέναμε να φτιάξουν αυτά μόνα τους βασιλικά κελιά δεν θα ήταν ευκολότερο;

Η απάντηση είναι όχι…

Οι παραφυάδες που κόβουμε είναι μικρές σε σύγκριση με τα 17άρια μελίσσια που εφαρμόσαμε τον τρόπο αυτόν.

Και αφού είναι μικρές δεν είναι σε θέση να γεμίσουν με βασιλικό πολτό τα βασιλοκελιά που θα έφτιαχναν, με αποτέλεσμα αν τον κάναμε έτσι τον τρόπο να βγάζαμε βασίλισσες κακής ποιότητας.

Ενώ τώρα όπως σας είπα με τα δυνατά μελίσσια και τα ωραία βασιλικά κελιά που αυτά θα φτιάξουν, θα βγάλουμε πολύ καλές βασίλισσες.

M E L I S S O C O S M O S Έλατε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών

Mεγάλη η ζήτηση σαλιγκαριών στην Ευρώπη

Μεγάλη είναι η ζήτηση για σαλιγκάρια στην Ευρώπη, όπως επισημάνθηκε σε ενημερωτική ημερίδα για τη σαλιγκαροτροφία, που διοργάνωσε στην... Κατερίνη η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας, σε συνεργασία με τον τοπικό Οργανισμό της «Δήμητρας».

Σύμφωνα με δημοσίευμα ιστοσελίδας η ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται ότι είναι ελλειμματική κατά 60.000-80.000 τόνους σαλιγκαριών ετησίως, καθώς τα «les escargots», ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γαλλία και την Ιταλία, θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στα ευρωπαϊκά εστιατόρια και συναγωνίζονται ακόμα και το χαβιάρι ή τα μανιτάρια τρούφα.

Σημειώνεται ότι σήμερα η Ευρώπη καλύπτει το έλλειμμά της σε σαλιγκάρια με εισαγωγές φυσικών πληθυσμών από την Τυνησία, την Αλγερία, το Μαρόκο, την Αίγυπτο, την Τουρκία, την Κύπρο, τα Σκόπια κ.ά.

Feb

19

Πως η Monsanto και άλλοι κολοσσοί ελέγχουν την παραγωγή

Φραγκίσκα Μεγαλούδη

Στις αρχές Φεβρουαρίου κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αίτηση για την εκδίκαση μιας υπόθεσης που ελάχιστα έγινε γνωστή στην Ελλάδα. Η οργάνωση No patents on Seeds, που υποστηρίζεται από το γερμανικό τμήμα της Greenpeace αλλά και από πολλά κινήματα πολιτών για την οικολογία και την δίκαιη γεωργία, κατέθεσε μήνυση εναντίον της Ευρωπαϊκής Πατέντας EP1962578.

Φτιάχνοντας ένα φούρνο

Ένα σαββατο κύριακο μόνον χρειάζεται για να φτιάξετε τον δικό σας φούρνο από κομπ. Ανεβάστε τα γαστρονομικά σας δεδομένα και ομορφήνετε τον κήπο σας.

Η κατασκευή του είναι πραγματικά πολύ απλή.

Πρώτα κατασκευάζουμε τη βάση του με όποιο υλικό επιλέξουμε (καλό είναι τουλάχιστον μέχρι 40 εκατοστά από το έδαφος να χρησιμοποιούμε πέτρα).
Πάνω στη βάση αυτή στοιβάζουμε υγρή άμμο στο σχήμα και τις διαστάσεις που επιθυμούμε να έχει το εσωτερικό του φούρνου και τη σκεπάζουμε με ένα πανί. Με ένα μεταλλικό έλασμα ή ξύλο σε σχήμα U σχηματίζουμε το περίγραμμα της πόρτας.

Πάνω από την άμμο τοποθετούμε μια στρώση από cob, με μεγάλη περιεκτικότητα σε άμμο ώστε να μην σκίζει από τις υψηλές θερμοκρασίες. Σε αυτή τη στρώση δεν χρησιμοποιούμε άχυρο. Μόλις στεγνώσει η πρώτη στρώση τοποθετούμε δεύτερη και τρίτη με κανονικές αναλογίες και άχυρο.
Όταν η όλη κατασκευή στεγνώσει αρκετά αποσύρουμε την άμμο και ο φούρνος μας είναι έτοιμος.

Λαγάνα

Καθαρά Δευτέρα προ των πυλών
και το πρώτο που έρχεται στο μυαλό

είναι η σπιτική, μυρωδάτη λαγάνα!

Υλικά για 2 λαγάνες:

500 γρ αλεύρι από σκληρό σιτάρι

1 κουταλάκι γλυκού αλάτι

1 φακελάκι μαγιά ξηρή

1 κουταλιά ελαιόλαδο

1 κουταλιά ζάχαρη

1 ½ φλυτζάνι νερό περίπου

Σουσάμι για το πασπάλισμα

Στον κάδο του μίξερ ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, 

τη μαγιά, το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη.

Προσθέτουμε λίγο-λίγο το νερό και ζυμώνουμε με τον γάντζο 

σε μέτρια ταχύτητα, για 10 λεπτά περίπου, 

μέχρι να πετύχουμε μια ζύμη λεία και ελαστική.

Χωρίζουμε τη ζύμη στα 2 και πλάθουμε μπάλες, 

τις οποίες αφήνουμε σκεπασμένες σε ζεστό μέρος

 μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο.

Αλευρώνουμε ελαφρά τον πάγκο 

και με τον πλάστη ανοίγουμε την κάθε μπάλα σε χοντρό φύλλο 

με το χαρακτηριστικό οβάλ σχήμα της λαγάνας.

Τοποθετούμε στο ταψί του φούρνου που έχουμε καλύψει με λαδόκολλα.
Κάνουμε βαθιές δαχτυλιές στην επιφάνεια κάθε λαγάνας,

ραντίζουμε με λίγο νερό και πασπαλίζουμε με το σουσάμι.

Ανάβουμε το φούρνο στους 50 C, τοποθετούμε μέσα το ταψί

 και αφήνουμε να φουσκώσουν για μισή ώρα περίπου.

Δυναμώνουμε τη θερμοκρασία τους 190 C
και ψήνουμε για 20 λεπτά περίπου,  
μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια.

Χρησιμοποιώντας το γάντι του φούρνου
γυρνάμε τη λαγάνα ανάποδα
και χτυπάμε ελαφρά με τα δάχτυλά μας,
αν κάνει κούφιο ήχο είναι έτοιμη, 

αλλιώς ψήνουμε για λίγα λεπτά ακόμα.

Τις βγάζουμε από το φούρνο και τις αφήνουμε να κρυώσουν 

σκεπασμένες με πετσέτα, μακριά από ρεύματα.

Καλή Σαρακοστή!

Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου 2012

Σουσάμι, Ταχίνι, Χαλβάς και οι ευεργετικές δράσεις τους στον οργανισμό

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr

ΣΟΥΣΑΜΙ

Το σουσάμι είναι ιδιαίτερα θρεπτικό και ωφέλιμο, γιατί περιέχει λιπαρές ουσίες σε μεγάλη αναλογία (30-40%). Τις εξάγουν εξασκώντας ισχυρή πίεση πάνω στους σπόρους. Το σουσαμέλαιο που βγαίνει με την ψυχρή αυτή μέθοδο είναι εξαιρετικά θρεπτικό και ωφέλιμο. 

Η σύστασή του ανά 100γρ περιλαμβάνει: 18.6 γρ. πρωτεΐνη, 52.5 gr λίπος, 21.6 γρ. υδατάνθρακες, 3 γρ. φυτικών ινών, 1200 mg ασβεστίου, 540 mg φωσφόρο, 10 mg σιδήρου, 563 θερμίδες. Επιπρόσθετα είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως επίσης και σε ορισμένες ουσίες με σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Οι σπόροι του σουσαμιού αποτελούσαν τροφή για τους αρχαίους Έλληνες καθώς επίσης και για άλλους λαούς της Μεσογείου. Το σουσάμι είναι τρόφιμο με υψηλής βιολογικής αξίας φυτική πρωτεΐνη. Είναι πλούσιο σε αμινοξέα όπως η μεθειονίνη, η τρυπτοφάνη, η λευκίνη και η αργινίνη, ενώ είναι σχετικά φτωχή η περιεκτικότητά του σε λυσίνη. ...

Η υψηλή θρεπτική αξία του σουσαμιού οφείλεται και στα λιπαρά οξέα που περιέχει. Από αυτά το 45% είναι μονοακόρεστα, το 40% πολυακόρεστα και μόλις το 15% κορεσμένα. Παρατηρούμε λοιπόν ότι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα των οποίων η λήψη μέσω της διατροφής κρίνεται αναγκαία εξαιτίας της αδυναμίας του ανθρώπινου οργανισμού να τα συνθέσει, καλύπτουν το μεγαλύτερο ποσοστό.

Οι ευεργετικές δράσεις του σουσαμιού στον ανθρώπινο οργανισμό περιγράφονται παρακάτω:

ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ-ΑΝΤΙΘΡΟΜΒΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:

Το συστατικό σησαμίνη το οποίο περιέχεται στο σουσάμι αναστέλλει τόσο την αύξηση της πίεσης όσο και τη δημιουργία εγκεφαλικών θρόμβων. Κατ’ επέκταση προλαμβάνεται ο κίνδυνος των εγκεφαλικών επεισοδίων ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η παραπάνω δράση της σησαμίνης ενισχύεται παρουσία της βιταμίνης Ε.

ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:

Η καρκινογένεση έχει συνδεθεί με τη δράση των ελευθέρων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες οξείδωσης, ενώ έχουν συνδεθεί και με ποικίλες βλαβερές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, με σημαντικότερη όλων την καταστροφή του γενετικού υλικού και κατ’ επέκταση την εμφάνιση καρκίνου.Η βλαβερή αυτή δράση των ελευθέρων ριζών αναστέλλεται σε μεγάλο βαθμό από τη σησαμόλη, ένα ακόμα σημαντικό συστατικό του σουσαμιού. Το γεγονός αυτό ενισχύει την άποψη των ερευνητών σχετικά με την αντικαρκινική δράση του σουσαμιού.

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ:

Η κατανάλωση σουσαμιού έχει συσχετιστεί όχι μόνο με την προστασία του οργανισμού από τη βλαβερή δράση των ελευθέρων ριζών αλλά και με την προστασία από τη δημιουργία αθηρωματικών πλακών στα αγγεία, η δημιουργία των οποίων έχει ως κύριο αιτιολογικό παράγοντα την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών (κυρίως της LDL).Η κατανάλωση του σουσαμιού αποτελεί ασπίδα προστασίας των αγγείων, αφού έχει συσχετιστεί με μειωμένη ευαισθησία των λιποπρωτεϊνών του αίματος στην οξείδωση μέσω της δράσης της σησαμινόλης.

Επιστημονικώς αποδεδειγμένα το σουσάμι βοηθά στην πρόληψη της υπερχοληστερολαιμίας, στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στην πρόληψη του καταρράκτη και στην αντιμετώπιση του διαβήτη. 

Επιπρόσθετα το ιχνοστοιχείο σελήνιο που περιέχεται σε σημαντικά ποσά στο σουσάμι, έχει τα τελευταία χρόνια συσχετιστεί με σημαντική αντιοξειδωτική δράση στον οργανισμό, καθώς αποτελεί συστατικό ενός σημαντικού αντιοξειδωτικού συστήματος- της οξειδάσης της γλουταθειόνης- το οποίο αποτελεί ένα από τα κυριότερα αμυντικά συστήματα του οργανισμού έναντι της δράσης των ελευθέρων ριζών.

Απ’ την άλλη η κατανάλωση του σουσαμιού από αθλητές που ασκούνται συστηματικά, μειώνει τον κίνδυνο πρόκλησης μυϊκών τραυματισμών, βασική αιτία των οποίων είναι το οξειδωτικό στρες, το οποίο εμφανίζεται εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής ριζών.

Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι το σουσάμι εμφανίζει σημαντικές αντιγηραντικές ιδιότητες λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε βιταμίνη Ε και της δράσης των λιγνανών, δηλαδή της σησαμινόλης και της σησαμίνης.

ΤΑΧΙΝΙ

Τρόφιμο το οποίο συγκαταλέγεται στη λίστα των πιο υγιεινών και θρεπτικών επιλογών, με ικανοποιητική θερμιδική απόδοση αλλά ταυτόχρονα με μεγάλη διατροφική αξία και ευεργετική δράση. Αποτελεί ιδανικό υποκατάστατο των ζωικών πρωτεϊνών, ιδιαιτέρα σε περιόδους νηστείας, αφού περιέχει σημαντική ποσότητα φυτικών πρωτεϊνών υψηλής όμως βιολογικής αξίας, που δρουν αναζωογονητικά και αντιγηραντικά για τον οργανισμό. 

Ας δούμε όμως τι είναι το ταχίνι... Το ταχίνι είναι φυσικό προϊόν και παράγεται από εξαιρετικά επιλεγμένους σπόρους σησαμιού (Sesamun Indicum), περνώντας από τη διαδικασία της αποφλοίωσης και της ξήρανσης. Στη συνέχεια πολτοποιούνται και δημιουργείται μια λιπαρή κρέμα. Εμφανίζεται ως πολτός, ως ελαιώδης κρέμα, αλεσμένου σησαμιού. Η ρίζα της λέξης βρίσκεται στην τουρκική γλώσσα και σημαίνει σησαμόπολτος.

  

ΧΑΛΒΑΣ

Ο χαλβάς για να παρασκευαστεί αποφλοιώνεται το σουσάμι και στη συνέχεια ψήνεται και αλέθεται για να παρασκευαστεί το ταχίνι. Η ζάχαρη και το νερό ανακατεύονται και ψήνονται στη φωτιά μέχρι το μείγμα να μετατραπεί σε καραμέλα. Γλυκό με συστατικά φυτικής προέλευσης και υψηλής θρεπτικής αξία, ιδιαίτερα δημοφιλές σε περιόδους νηστείας, ιδιαίτερα τη Σαρακοστή. Καταναλώνεται σαν κύρια τροφή ή σαν επιδόρπιο με κανέλα ή λεμόνι.

Το γλυκό είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, σελήνιο και αντιοξειδωτικές ουσίες. Όσον αφορά τη θερμιδική του αξία, ο συνδυασμός των συστατικών του, σουσαμιού και σακχάρων, του προσδίδουν υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο. 

Το γεγονός ότι ο χαλβάς αποτελείται κατά 60% από ταχίνι, έχει ως αποτέλεσμα  οι ευεργετικές ιδιότητες του σπόρου να μεταφέρονται και στο γλυκό.

Η περιεκτικότητα του χαλβά σε λιπαρά οξέα είναι παρόμοια με του ταχινιού. Η μεγαλύτερη περιεκτικότητα θρεπτικών συστατικών στο ταχίνι είναι των λιπαρών οξέων. Στην πλειονότητά τους είναι μονοακόρεστα και πολυακόρεστα. Η συγκέντρωση των κορεσμένων λιπαρών οξέων είναι μικρή. Η λήψη πολυακόρεστων λιπαρών οξέων θεωρείται αναγκαία από τον ανθρώπινο οργανισμό καθώς αυτός δεν μπορεί να τα συνθέσει. Για αυτούς τους λόγους ο χαλβάς αποτελεί μια ιδιαίτερα θρεπτική τροφή. 

Όταν ο χαλβάς καταναλωθεί με τρόφιμα που περιέχουν λυσίνη, όπως οι ξηροί καρποί και τα όσπρια, η πρωτεΐνη που προκύπτει είναι υψηλής βιολογικής αξίας και διαθεσιμότητας καθώς προσεγγίζει τη βιολογική αξία των ζωικών πρωτεϊνών.  Άρα ο χαλβάς είτε με τη προσθήκη ξηρών καρπών είτε μαζί με όσπρια αποτελεί μια  καλή πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας για άτομα τα οποία είναι φυτοφάγοι ή βρίσκονται σε κατάσταση νηστείας. 

Εν κατακλείδι, ο χαλβάς βάσει των ιδιοτήτων του μπορεί να αποτελέσει τροφή πολύ ωφέλιμη για τον οργανισμό. Είναι πλούσιος σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, αμινοξέα, βιταμίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες.

Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι η υψηλή του θερμιδική αξία καθώς η υπερβολική κατανάλωση του μπορεί να μας οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της ημερήσιας ενεργειακής μας πρόσληψης, με αποτέλεσμα την αύξηση του σωματικού βάρους (100 gr προϊόντος αποδίδει γύρω στις 540 Kcal).

Από τα παραπάνω θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το σουσάμι αποτελεί τρόφιμο υψηλής θρεπτικής αξίας. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες κρίνεται απαραίτητη η κατανάλωση τόσο του σουσαμιού όσο και των προϊόντων του (ταχίνι, χαλβάς), στα πλαίσια μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού.

Πηγή: medlabnews.gr, 2011

Το σουσάμι με αντιυπερτασικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδειςιδιότητες

Έχετε αναιμία; Βάλτε μέλι στην διατροφή σας.

Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2012     Έξυπνες καλλιέργειες με μέλλον και λεφτα   Η στροφή προς τον πρωτογενή τομέα αποτελεί γεγονός λόγω της οικονομικής κρίσης. Ταυτόχρονα, εμφανίζονται στο προσκήνιο νέες καλλιέργειες, οι επονομαζόμενες «εναλλακτικές», οι οποίες... υπόσχονται ικανοποιητικές αποδόσεις είτε ως άμεση απασχόληση, είτε ως έμμεση. Οι καλλιέργειες που έχουν μέλλον είναι οι εξής: 1. Ρόδι. Η απόδοση της καλλιέργειας φτάνει την πρώτη τριετία στα 300-500 κιλά ανά στρέμμα, ενώ από τον 4ο χρόνο και μετά μπορεί να ανέλθει ακόμη και στους 4 τόνους. Η τιμή του εδώδιμου ροδιού διαμορφώνεται στο 1 ευρώ (α΄ ποιότητα), ενώ οι καρποί που προορίζονται για χυμό στα 0,40-0,50 λεπτά. Αν μάλιστα η καλλιέργεια είναι βιολογική, τότε οι τιμές διπλασιάζονται. 2. Μαύρη τρούφα. Το ετήσιο κόστος καλλιέργειας φτάνει τα 1.000 ευρώ το στρέμμα, ενώ η απόδοση σε βάθος 12ετίας μπορεί να φτάσει τα 3-5 κιλά το στρέμμα. Με δεδομένο ότι οι τιμές κινούνται μεταξύ 600-1.500 ευρώ, καθίσταται σαφές ότι μια οργανωμένη μικρή εκμετάλλευση μπορεί να αποδώσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Το συγκεκριμένο προϊόν είναι ανάρπαστο στο εξωτερικό και κυρίως στη Γαλλία και η προσφερόμενη ποσότητα δεν καλύπτει τη ζήτηση. Χρησιμοποιείται στη γαστριμαργική και σε συνδυασμό με άλλες τροφές προσφέρει απίστευτες γεύσεις, με αποτέλεσμα να αποτελεί έναν «θησαυρό» όχι μόνο από επιχειρηματικής αλλά και διατροφικής πλευράς. 3. Ιπποφαές. Πρόκειται για το αρχαιότερο φυτό στον κόσμο, καθώς έχει 190 βασικά συστατικά που έχει ανάγκη ο ανθρώπινος οργανισμός, κάτι που δεν μπορεί να συγκριθεί με οποιοδήποτε άλλο προϊόν. Αποτελεί πραγματικό «μπαζούκας» για τον άνθρωπο, καθώς περιορίζει το στρες και το άγχος, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, περιορίζει τις πιθανότητες πάσης φύσεως καρκίνου, ενισχύει τη λειτουργία της καρδιάς και διαλύει τις θρομβώσεις λόγω της εκρηκτικής αντιοξειδωτικής του δράσης. Τα παραπάνω και μόνο, το καθιστούν ως τον πολυτιμότερο σύμμαχο του ανθρώπινου οργανισμού. Τα άλογα και οι πολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου έτρωγαν τους καρπούς του ιπποφαούς και αποκτούσαν μια άνευ προηγούμενου δύναμη στα πεδία της μάχης. Το χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου φυτού είναι ότι ευδοκιμεί σε περιοχές με υψόμετρο έως και 1.800 μέτρα στην Ελλάδα (στη Ρωσία φύεται στα 3.000 μέτρα!), ενώ οι θερμοκρασίες στις οποίες αντέχει κυμαίνονται από -40 έως 42 βαθμούς Κελσίου! Η στρεμματική απόδοση του προϊόντος μπορεί να φτάσει τα 800-1.200 κιλά, ενώ οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 1,80-2,70 ευρώ. Συνεπώς, μιλάμε κατά μέσο όρο για ένα ετήσιο έσοδο περίπου 2.000 ευρώ ανά στρέμμα μόνο από τον καρπό. Επιπλέον, αξιοποιούνται και τα φύλλα του δέντρου ως αφέψημα (είναι το… τσάι των Κινέζων). Από ένα στρέμμα σε φυτεία πενταετίας μπορεί κάποιος να μαζέψει μεταξύ 120-150 κιλά, τα οποία πωλούνται σε τιμές από 5-12 ευρώ το κιλό. Συνεπώς, υπάρχει ένα επιπλέον δυνητικό έσοδο της τάξης των 1.500 ευρώ ανεβάζοντας την ετήσια απόδοση στα 3.500 ευρώ! 4. Μύρτιλλο. Αποτελεί μια νέα δυναμική καλλιέργεια καθώς ο καρπός συμβάλλει στην ενίσχυση της υγείας του οργανισμού, θωρακίζοντάς τον από οποιαδήποτε πάθηση. Το ετήσιο κόστος καλλιέργειας και συγκομιδής διαμορφώνεται στα 1.500 ευρώ το στρέμμα, ενώ η απόδοση φτάνει στα 1.000-1.200 κιλά. Η τιμή του προϊόντος κυμαίνεται μεταξύ 4-5 ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι σε μια «καλή χρονιά» τα έσοδα μπορεί να φτάσουν τα 5.000-6.000 ευρώ και το καθαρό κέρδος στα 4.000-4.500 ευρώ. 5. Σαλιγκάρι. Η συγκεκριμένη καλλιέργεια έχει υψηλό κόστος εγκατάστασης, το οποίο φτάνει στα 12.000 ευρώ ανά στρέμμα. Από κει και πέρα όμως, αρχίζουν τα... εύκολα. Όταν η καλλιέργεια θα αρχίσει να αποδίδει, τότε η ετήσια απόδοση φτάνει στους 3 τόνους το στρέμμα, ενώ οι τιμές πώλησης των σαλιγκαριών κυμαίνονται μεταξύ 3,20-3,70 ευρώ. Άρα, τα ετήσια έσοδα ανά στρέμμα μπορεί να φτάσουν τις 10.000 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ το ετήσιο κόστος συντήρησης περίπου στα 1.500 ευρώ. Άρα, η απόσβεση της επένδυσης μπορεί να γίνει μέσα σε 2-3 χρόνια.                                                                                                         planitikos.com

Αιολική ενέργεια: με σεβασμό στο περιβάλλον           ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ              Αίολος, γιος της Άρνης και του Ποσειδώνα και αφέντης των ανέμων κατα την μυθολογία. Μόνο που σήμερα μας ειναι πολύ περισσότερο απαραίτητος κι απο τους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Κι αυτό γιατί απο τον άνεμο, παράγουμε την αιολική ενέργεια, μια ενέργεια "ήπιας μορφής" η οποία είναι καθαρή χωρίς δηλαδή να επιβαρύνει ή μολύνει το περιβάλλον. Όπως ξέρουμε η εκμετάλευση του αέρα υπάρχει απο τα αρχαία χρόνια και ειναι απο τις πρώτες μορφές ενέργειας που ο άνθρωπος ανακάλυψε. Με την βοήθεια των ανέμων οι άνθρωποι ταξίδευαν στις θάλασσες αλλά και κινούσαν τους ανεμόμυλους για αλέθουν τα σιτηρά τους. Σήμερα μάλιστα ακόμα σε κάποιες χώρες υπάρχουν ανεμόμυλοι δίνοντας έτσι μια ουσιαστική απάντηση στην τρελή κούρσα της τεχνολογίας για ανεξάντλητες, καθαρές πηγές ενέργειας. Όλοι πια έχουν δει τουλάχιστον στην τηλεόραση τις θεόρατες μεταλλικές κατασκευές με τα τρία πτερύγια οι οποίες στήνονται σε ψηλά σημεία ή σε σημεία που υπάρχουν έντονοι άνεμοι για την εκμετάλευση τους. Τα λεγόμενα "αιολικά πάρκα" που απαρτίζονται απο αυτές τις ανεμογεννήτριες. Η κάθε ανεμογεννήτρια δίνει περίπου 200 – 400kW                                                                                                                 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ Η αιολική ενέργεια αποτελεί σήμερα μια αξιόπιστη λύση για παραγωγή ηλεκτρισμού. Η ενέργεια είναι άφθονη και δωρεάν.  Επίσης, τα οικονομικά οφέλη μιας περιοχής από την ανάπτυξη της αιολικής βιομηχανίας είναι πολλά και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον.                                                                  ΟΜΩΣ... όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχει και μια αρνητική πλευρά. Οι ηλεκτρογεννήτριες παγκοσμίως είναι υπεύθυνες για τραυματισμούς και θανάσιμα δυστυχήματα αποδημητικών πουλιών. Για αυτό τον λόγο πρέπει υποχρεωτικά να γίνονται ειδικές μελέτες ώστε να μην κατασκευάζονται αιολικά πάρκα σε δρόμους μετανάστευσης πουλιών. Σε κάθε περίπτωση πριν τη δημιουργία ενός αιολικού πάρκου ή και οποιασδήποτε εγκατάστασης ανεμογεννήτριας θα πρέπει να έχει προηγηθεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το αμέσως επόμενο αρνητικό είναι ο θόρυβος που προκαλείτε απο τις ανεμογεννήτριες αλλά και πάλι με την σωστή μελέτη και την κατάλληλη τοποθεσία ξεπερνιέται και αυτό το πρόβλημα. Στην χώρα μας έχουν ήδη δημιουργηθεί πολλά αιολικά πάρκα με πολύ καλά αποτελέσματα και ειδικά σε νησιωτικές περιοχές. Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι πως στην Κεφαλλονιά, στα διοικητικά όρια των Δήμων Αργοστολίου και Πυλαρέων υπάρχουν τρια αιολικά πάρκα που τροφοδοτούν το δίκτυο ηλεκτροδότησης της χώρας με σύνολο 75,6 MW ηλεκτρικής ισχύος. Μάλιστα, αίσθηση έκανε η ανακοίνωση της GOOGLE πως, "Μόλις υπογράψαμε συμφωνία για να επενδύσουμε στην ανάπτυξη ενός έργου μετάδοσης ενέργειας στα ανοιχτά του Ατλαντικού. Το έργο θα προσφέρει σταθερή οικονομική απόδοση και παράλληλα θα βοηθήσει να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Κάτι που μπορεί να φέρει κέρδη τόσο στην επιχείρησή μας όσο και στο περιβάλλον".  Ο διαδικτυακός κολοσσός ανακοίνωσε ότι το Atlantic Wind Connection θα τοποθετηθεί σε απόσταση τουλάχιστον 10 μιλίων από την ακτή και θα εκτείνεται σε 350 μίλια, από το Νιου Τζέρσεϊ στη Βιρτζίνια.  Το αιολικό πάρκο θα είναι σε θέση να παράγει 6.000 μεγαβάτ, δηλαδή αρκετή ενέργεια ώστε να ηλεκτροδοτεί σχεδόν δύο εκατομμύρια σπίτια.  Αυτό και μόνο πιστεύω πως αρκεί για να καταλάβουμε το μέλλον της αιολικής ενέργειας.

Τί είναι η "Διατροφική Κυριαρχία";

Πέντε ημέρες, εμπνευσμένης και δημιουργικής ανταλλαγής
, καταγράφηκαν στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ για τη Διατροφική Κυριαρχία
 «Νyeleni, Ευρώπη 2011». Το Φόρουμ ανακοίνωσε την πρώτη
Ευρωπαϊκή Διακήρυξη για θέματα Διατροφικής Κυριαρχίας.
Περισσότεροι από 400 εκπρόσωποι από Ευρωπαϊκές χώρες
 δεσμεύθηκαν να ενδυναμώσουν την..
 συλλογική ανάκτηση κοινωνικού ελέγχου επί του συστήματος διατροφής
, να αντισταθούν στο αγρο-βιομηχανικό σύστημα, να διαδώσουν
και να ενισχύσουν ένα ισχυρό Ευρωπαϊκό κίνημα για τη Διατροφική Κυριαρχία.
Περισσότερες από 120 οργανώσεις και άτομα που εκπροσωπούν την κοινωνία
 των πολιτών και τα κοινωνικά κινήματα, συζήτησαν τις επιπτώσεις
της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας διατροφικής πολιτικής και ανέπτυξαν
 μια συνοπτική πλατφόρμα και ένα σύνολο αρχών προκειμένου να κατακτηθεί
η διατροφική κυριαρχία στην Ευρώπη. Στο φόρουμ, δόθηκε έμφαση
 στη συνεισφορά
 της νεολαίας των γυναικών και των παραγωγών τροφής
, καθώς οι ανησυχίες τους συχνά παραβλέπονται. Η ποικιλία και ο πλούτος
 των εμπειριών έδωσαν τη δυνατότητα στο Φόρουμ «Nyeleni, Ευρώπη 2011»
να ορίσει ένα κοινό πλαίσιο και ένα σχέδιο δράσης, βασισμένες
συμμετοχικές διαδικασίες.
Η διακήρυξη αναφέρει, «είμαστε πεπεισμένοι ότι η αλλαγή στο διατροφικό σύστημα
είναι το πρώτο βήμα για μια ευρύτερη αλλαγή στις κοινωνίες μας».
 Οι εκπρόσωποι στο φόρουμ δεσμεύθηκαν για τον έλεγχο
του διατροφικού συστήματος
 με τους ακόλουθους τρόπους:
- Με την προώθηση ενός οικολογικά βιώσιμου και κοινωνικά δίκαιου
 μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης τροφής, βασισμένο
 στη μη-βιομηχανική μικρομεσαία γεωργία, επεξεργασία και εναλλακτική διανομή
- Με την αποκέντρωση του συστήματος διανομής τροφής και τη συντόμευση
 της αλυσίδας μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών
- Με τη βελτίωση των κοινωνικών και εργασιακών συνθηκών, ειδικότερα
 στον τομέα διατροφής και γεωργίας
- Με τον εκδημοκρατισμό λήψης αποφάσεων σχετικών με τη χρήση των
 Κοινών Αγαθών που έχουμε κληρονομήσει
 (γη, νερό, αέρας, παραδοσιακές γνώσεις, σπόροι και ζωικό κεφάλαιο)
- Με την επιδίωξη, οι δημόσιες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα, να εγγυώνται την
 ζωτικότητα των αγροτικών περιοχών, με δίκαιες τιμές για τους παραγωγούς
 τροφής και διατροφή ελεύθερη από μεταλλαγμένα για όλους.
Σε αυτήν την περίοδο πολιτικής αστάθειας, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης,
 οι εκπρόσωποι που συμμετείχαν στο Φόρουμ για τη Διατροφική Κυριαρχία
 επιβεβαίωσαν το όραμά τους για ενότητα, τονίζοντας το δικαίωμα όλων των
 ανθρώπων να ορίζουν τα συστήματα και τις πολιτικές γεωργίας
 και διατροφής τους, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο είτε άλλους ανθρώπους
 ή φυσικούς πόρους, σύμφωνα με την έννοια της Διατροφικής Κυριαρχίας.
Για αυτό το λόγο ζητούμε άμεσα, διατροφική κυριαρχία στην Ευρώπη,
Το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης βρίσκεται στον ιστότοπο του Φόρουμ Νyeleni, Ευρώπη 2011:http://www.nyelenieurope.net%20/

www.peliti.gr

Συνταγές

 

Εργαστήριο «βαδίζοντας προς την αυτάρκεια»  με τη Σοφία Γίδα και τον Παναγιώτη Σαϊνατούδης

 

	Κασέρι με λεμόνι, συνταγή της Σοφίας ΓίδαΔείτε τις διαδικασία βήμα βήμα γράμματα
	Σπιτική μερέντα, συνταγή της Σοφίας Γίδα γράμματα
	Αλάτι βοτάνων, συνταγή του Ιωάννη Αλ. Παπαγιαννόπουλου
	Ιούλιος μήνας ωρίμασαν οι ντομάτες καιρός για να κάνουμε τη δική μας σάλτα ντομάτας

	Η μέρα είναι ωραία, καιρός να ζυμώσουμε Συνταγή για ψωμί Προζύμι πως φτιάχνουμε προζύμι για ψωμί από την τοπική ομάδα του Πελίτι, Βελανιδιά στην Κομοτηνή  http://youtu.be/691RnMDIcfg.
	Σπόρο μπαλάκια, συνταγή της Χαράς Σαΐτης
	Φρουτόκρεμα, συνταγή του Πέτρου Σαϊνατούδη

	Οι συνταγές της Ιωάννας Για τα καζάνια της Πανελλαδικής Γιορτής Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών
	Συμπυκνωμένος χυμός
	Κιντέατα (Ποντιακό φαγητό)
	συνταγές του Λεωνίδα Καρύτσιου Ανοιξιάτικο Χορτόρυζο Κριθάρι με άγρια ελληνικά μανιτάρια & πρασουλίδα

Kαλλιέργειες με κέρδη έως 2.000 ευρώ ανά στρέμμα

Τρία βότανα που φημίζονται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, μοιάζουν να αποτελούν μια πρώτης τάξεως εναλλακτική πρόταση για νέα πηγή εισοδήματος.
Το τσάι του βουνού, το χαμομήλι και τομελισσόχορτο, μπορεί να είναι ευρέως γνωστά σε όλους μας ως εξαιρετικά ροφήματα με ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες, ωστόσο η καλλιέργειά τους εμφανίζει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης


....με κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητες αποδόσεις που φθάνουν να ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ ανά στρέμμα. Τα τελευταία χρόνια σε όλες τις διεθνείς αγορές η ζήτηση για προϊόντα φυσικής προέλευσης είναι αυξανόμενη.

Η Ελλάδα έχει εξαιρετικά πλούσια χλωρίδα σε ποικιλότητα και είδη αρωματικών φαρμακευτικών φυτών και ευνοϊκές κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες για την καλλιέργεια των περισσότερο γνωστών και εμπορικών ειδών.

Ο νεοεισερχόμενος παραγωγός προτείνεται να αρχίσει με περισσότερα του ενός είδη, τόσο ετήσια αλλά και πολυετή φυτικά υλικά. Τα ετήσια δίνουν την εμπειρία μέσω του πλήρους κύκλου της καλλιέργειας κατά το πρώτο έτος, από το πολλαπλασιαστικό υλικό έως τη συγκομιδή, καθ' ον χρόνο τα πολυετή αναπτύσσονται, για να δώσουν το μέγιστο και βέλτιστο της παραγωγής τους, συνήθως μετά τον δεύτερο χρόνο.
Εκτάσεις τεσσάρων-πέντε συνολικά στρεμμάτων είναι συνήθως πάρα πολύ μικρές για πραγματικά έσοδα, διαθέτοντας χύδην ξηρά αρωματικά φαρμακευτικά φυτά. Για να είναι κερδοφόρες οι πωλήσεις αυτών των υλικών, θα πρέπει να επεκταθεί η παραγωγή τους.

Ο Σπόρος

Εναλλακτικό και Αλληλέγγυο Εμπόριο

Ο Σπόρος προωθεί ένα διαφορετικό μοντέλο διακίνησης προϊόντων που έχει σαν στόχο όχι το κέρδος, αλλά την ικανοποίηση των αναγκών μας με διαφορετικό τρόπο. Το ονομάζουμε εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο, γιατί δεν βασίζεται στην εκμετάλλευση και την ανωνυμία που διακρίνει το συμβατικό εμπορικό κύκλωμα. Βασίζεται σε οριζόντιες και ανθρώπινες σχέσεις, στη συνεργασία, την εμπιστοσύνη, την ανταλλαγή, την αυτονομία.

• Διαβάστε τη συνέχεια

Η ΤΡΟΥΦΑ , ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ


Η τρουφοκαλλιέργεια που εφαρμόζεται μέσα σε φυσικά ή τεχνικά δάση,είναι ένας συμπληρωματικός τομέας της οικονομίας των ορεινών περιοχών,που αναπτύσσεται με πολλούς στόχους, όπως είναι η παραγωγή δασικώνπροϊόντων, η προστασία του τοπίου , η προστασία του περιβάλλοντος, ηπροστασία της δασικής πανίδας αλλά και η παραγωγή τρούφας.Λαμβάνοντας υπόψη, τον τρόπο που αναπτύσσεται η τρούφα, ητρουφοκαλλιέργεια μέσα στα δάση, στηρίζεται στην ανάπτυξη τωνκατάλληλων συνθηκών που θα διασφαλίζουν την απρόσκοπτη παραγωγήτρούφας μέσα στα δάση. Οι κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης τηςτρουφοκαλλιέργεια στα δάση διασφαλίζονται με ενέργειες που έχουν στόχο τηδιαρκή επέκταση των εστιών τρούφας μέσα στα δάση. Τα μέτρα που πρέπεινα λαμβάνονται είναι μέτρα δασικής διαχείρισης όπως είναι: η διάνοιξηδρόμων μέσα στα δάση και ο καθαρισμός τους με τη δημιουργία ξέφωτων, ηφύτευση διάφορων ποικιλιών δένδρων, η φυσική αναγέννηση του δάσους καιη φύτευση δενδρυλλίων με μυκόρριζα φυτά.Αυτός ο τύπος δασικής διαχείρισης μπορεί να εφαρμοστεί σε φυσικέςδασικές συστάδες, αλλά και σε νέες αναδασώσεις που προβλέπεται να γίνουνστις ορεινές περιοχές.Η δασική τρουφοκαλλιέργεια είναι μια δραστηριότητα με πολλέςλειτουργίες. Επιτρέπει την παραγωγή τρουφών και δασικών προϊόντων, ενώταυτόχρονα οι δραστηριότητες αυτές είναι απολύτως σύμφωνες και με τουςάλλους σκοπούς της διατήρησης των δασών, όπως είναι: η προστασία τουτοπίου, η χρησιμοποίησης του δάσους για σκοπούς αναψυχής, η προστασίατου δάσους από τις πυρκαγιές, η προστασία της βιοποικιλότητας (χλωρίδα-πανίδα), η προστασία των εδαφών από προβλήματα διάβρωσης, η ανάπτυξητης θήρας και η ανάπτυξη του αγροτουρισμού.Επειδή η δασική τρουφοκαλιέργεια έχει δύο προσεγγίσεις, τη δασική(παραγωγή δασικών προϊόντων) και την γεωργική (παραγωγή τρούφας), αυτόαποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα που μπορεί να αναζωογονήσει τις ορεινέςπεριοχές με τη δημιουργία άμεσων εισοδημάτων από την πώληση τωντρουφών και των δασικών προϊόντων, αλλά και έμμεσων από την ανάπτυξητου αγροτουρισμού, την ανάπτυξη της γαστρονομίας της περιοχής κλπ.Στις περιοχές της Γαλλίας που αναπτύσσεται η δασική τρουφοκαλλιέργεια,η συγκομιδή της τρούφας με τη βοήθεια εκπαιδευμένων σκύλων από ομάδεςεπισκεπτών με τη συνοδεία οδηγών σε πεζοπορικές διαδρομές μέσα στατρουφοφόρα δάση, αποτελεί μια αγροτουριστική δραστηριότητα, πουαποφέρει συμπληρωματικά εισοδήματα στους κατοίκους των περιοχώναυτών.Η δημιουργία «μονοπατιών της τρούφας» με τη φύτευση μυκορριζομένωνδένδρων κατά μήκος πεζοπορικών διαδρομών σε πολλά δάση, θα αναπτύξειτη δασική τρουφοκαλιέργεια, θα ενώσει περισσότερες κοινότητες στηνδημιουργηθούν «νησίδες» στις ορεινές περιοχές που θα αναπτύξουν τηπροσπάθεια ανάπτυξης αυτού του είδους αγροτουρισμού και θαδασική τρουφοκαλλιέργεια αλλά και τη συστηματική με τη φύτευση καιεγκατάσταση φυτειών τρούφας.Η διενέργεια τοπικών εορτών τρούφας και η ανάπτυξη της τοπικήςγαστρονομίας αποκλειστικά με τρούφες αποτελούν επίσης αγροτουριστικέςδραστηριότητες που θα βοηθήσουν στη δημιουργία συμπληρωματικώνεισοδημάτων και στη διαμόρφωση της αγροτουριστικής ταυτότητας τωνπεριοχών αυτών.Η δημιουργία οικομουσείων θα δώσει τη δυνατότητα στους επισκέπτεςναγνωρίσουν τα είδη της τρούφας που αναπτύσσονται σε μια περιοχή, αλλά καιτη χλωρίδα και την πανίδα των τρουφοφόρων περιοχών, όπως επίσης και τηναρχιτεκτονική και την πολιτιστική κληρονομιά των χαρακτηριστικών οικισμώντων ορεινών περιοχών.Η δημιουργία κέντρων τεκμηρίωσης με έντυπα αλλά και με βίντεο πουθααναφέρονται στην καλλιέργεια της τρούφας, τη συγκομιδή της, την εκπαίδευσητων σκύλων που θα χρησιμοποιούνται στην συγκομιδή, τη γαστρονομίας τηςτρούφας κ.λ.π. θα κάνει γνωστή την τρούφα σε ευρύτερα στρώματα τηςκοινωνίας και θα δώσει τουριστική ταυτότητα σε περιοχές που μέχρι σήμεραπιστεύαμε δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο για να αναπτυχθεί ο αγροτουρισμός.

Η Γερμανία μας πουλάει... ελληνικό λάδι 

• 
  
• 
• (1)

• 
• 
• 
• 

Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2012,  01:54 

44Share

1110

Εξάγουμε φθηνά το ελαιόλαδο και το επανεισάγουμε σε κατώτερη ποιότητα

Μπορεί η Γερμανία να μην έχει κλάδο ελαίας ούτε για δείγμα, όμως η Ελλάδα μέσα στο 2010 ξόδεψε 1,5 εκατ. ευρώ για να εισαγάγει γερμανικό ελαιόλαδο. Αν και εξάγουμε χιλιάδες τόνου ελαιόλαδου στο εξωτερικό, είναι γεγονός ότι αδυνατούμε να καλύψουμε την εσωτερική ζήτηση, καλύπτοντας την κατανάλωση ελαιόλαδου μέσω εισαγωγών.

Το ειρωνικό είναι ότι το χύμα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο που πουλάνε οι Έλληνες παραγωγοί στο εξωτερικό σε πολύ χαμηλές τιμές, αφού περάσει από μια διαδικασία ανάμειξης με λάδια κατώτερης ποιότητας, επιστρέφει στα ελληνικά ράφια με διαφορετική ονομασία προέλευσης, διατηρώντας την ιδιότητα του «έξτρα παρθένου».

«Αν και ο κλάδος παρουσιάζει σημαντική δυναμική διεθνώς τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραγωγή έχει μείνει στάσιμη. Γι' αυτό και παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα»δηλώνει στον Τύπο της Κυριακής, ο κ. Γιώργος Γονιωτάκης, μέλος της Γενικής Συνομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδος.

«Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό το ελληνικό ελαιόλαδο διατίθεται χύμα σε εταιρείες του εξωτερικού, οι οποίες αναλαμβάνουν και την τυποποίηση του. Ο κύριος εισαγωγέας του ελληνικού ελαιόλαδου είναι η Ιταλία η οποία αναλαμβάνει τη συσκευασία και την προώθηση του στις διεθνείς αγορές ως ιταλικού προϊόντος πλέον δηλώνει ο κ. Γονιωτάκης.

Γλυκιά γαλατόπιτα χωρίς φυλλο!

Γαλα(κ)τόπιτα! Ασφαλώς είναι παρασκεύασμα που , όπως το συγγενικό γαλακτομπούρεκο , αναπτύχθηκε σε περιοχές όπου το γάλα υπήρχε σε αφθονία , δηλαδή σε ποιμενικές και ορεινές περιοχές. Γι'αυτό είναι συνδεδεμένο με μέρη όπως η Θεσσαλία και η Ήπειρος. Υπάρχουν εκδοχές που αντί για σιμιγδάλι χρησιμοποιείται ρυζάλευρο , κάτι που κάνει τη γέμιση να έχει πιο λεία υφή.Υπάρχουν επίσης συνταγές , όπως μια παλιά απο τους Έλληνες της Ανατολικής Ρωμυλίας που δεν χρειάζονται ούτε σιμιγδάλι ούτε ρυζάλευρο παρά μόνο μπόλικα αυγά για να δέσει η κρέμα! Ενδιαφέρον επίσης παρουσιαζεί το γεγονός ότι παρασκευάζονται και αλμυρές γαλατόπιτες όπως ο γαλοχυλός της Αρκαδίας και η αλμυρή γαλατόπιτα που γίνετε με πρόβειο γάλα από την ορεινή Τριχωνίδα στην Μακεδονία , όπως αναφέρει η κ.Εύη Βουτσινά στο βιβλίο της "Γεύση Ελληνική" 

Υλικά

5 φλ γάλα πλήρες
1 φλ σιμιγδάλι χοντρό

1 φλ κρυσταλική ζάχαρη

100 γρ βούτυρο ανάλατο κομμένο σε κομάτια και επιπλέον 1 κ.σ για το άλειμα του σκεύους

3 αυγά χωριστά τους κρόκους απο τα ασπράδια

1/2 κ.γ αλάτι

1 κ.γ βανίλια

 ξύσμα από 1 λεμόνι

άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα
κανέλα για το πασπάλισμα

Εκτέλεση

Βάζουμε το γάλα , 1 φλ κρυσταλική ζάχαρη και το αλάτι να σιγοβράσουν σε βαθιά κατσαρόλα. Προσθέτουμε σταδιακά το σιμιγδάλι ανακατεύοντας συνεχώς  μέχρι το μειγμα να αποκτήσει την μορφή αραιού πουρέ.Απομακρύνουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο , ανακατεύουμε ώσπου να λιώσει το βούτυρο μέσα στην κρέμα. Χτυπάμε μαζί τους κρόκους με τη βανίλια και το ξύσμα απο το λεμόνι σε ένα μεγάλο μπόλ μέχρι το μείγμα να δέσει και κατόπιν το προσθέτουμε λίγο λίγο ανακατεύοντας πάντα στο ζεστό μείγμα σιμιγδαλιού.

Αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει ανακατεύοντας πότε πότε για 15 λεπτά.

Βάζουμε την σχάρα στη μέση του φούρνου και τον προθερμαίνουμε στους 180 βαθμούς.

Χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα και τα αναμειγνύουμε με την κρέμα

με πολύ απαλές κινήσεις να να θέλουμε να διπλώσουμε τη μαρέγμα μέσα στην κρέμα.

Απλώνουμε το μείγμα σε βουτηρωμένο ταψάκι και ψήνουμε για 35 περίπου

 λεπτά μέχρι η κρέμα να φουσκώσει και να χρυσίσει.

Σερβρίρουμε ζεστή ή σε θερμπκρασία δωματίου αφού την

πασπαλίσουμε με κανέλα και άχνη ζάχαρη.

Καλή επιτυχία!

  Οι θεραπευτικές ιδιότητες της κανέλας

ΥΓΕΙΑ

• 
• 
• 
  
• (4)

• 
• 
• 
• 

Κυριακή, 29 Ιανουαρίου 2012,  20:41 

 

Σχετικά Tags 

• κανέλα, 
 
• θεραπευτικές ιδιότητες

1Share

000

Ιδανική για δερματίτιδες και πόνους περιόδου

Την κανέλα την αγαπάμε για τη μυρωδιά της, τη γεύση της και τώρα θα την αγαπήσουμε για τις θεραπευτικές της ιδιότητες.

Η κανέλα σύμφωνα με μελέτες έχει αντισηπτική, χωνευτική, τονωτική και αιμοστατική δράση αλλά ταυτόχρονα έχει καταπραϋντικές ιδιότητες και κάνει θαύματα στους πόνους της περιόδου.

Φτιάχνοντας ένα ρόφημα κανέλας, αντιμετωπίζετε αποτελεσματικά και άμεσα τους πόνους της περιόδου, τον πονοκέφαλο, το κρυολόγημα, τον πονόδοντο, τη δυσπεψία ακόμα και τη δερματίτιδα.

Η συνταγή είναι απλή αλλά θαυματουργή.

ΠΟΝΟΙ ΠΕΡΙΟΔΟΥ/ΔΥΣΠΕΨΙΑ/ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ/ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Βράστε για 20 λεπτά περίπου 1 ξυλαράκι κανέλας με 1 κουταλιά του γλυκού μέλι και νερό (η ποσότητα του νερού να μην ξεπερνάει τη μία κούπα).

ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: Κάντε μια πάστα από ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη και πέντε κουταλάκια του γλυκού μέλι και απλώστε την στο δόντι που σας πονάει.

ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ: Αν έχετε δερματίτιδα ή σας έχει τσιμπήσει κάποιο έντομο, αλείψτε λίγη σκόνη κανέλας στο συγκεκριμένο σημείο και θα ανακουφιστείτε άμεσα.

Πηγή: livesmart

Το πρώτο βιολογικό χωριό στην Ελλάδα

ΟΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
O Κεφαλάς εξάγει στην Αμερική!
ENA OΛOKΛHPO XΩPIO ΠAPAΓEI BIOΛOΓIKO ΛAΔI

 

 

Συνταγή για ρακόμελο

 11:41 μ.μ. |  Αναρτήθηκε από MELISSOCOSMOS

Το ρακόμελο είναι βάλσαμο το χειμώνα, και κυρίως αν κάποιος είναι κρυωμένος.

Ζεστάνετε μισό ποτηράκι του κρασιού τσίπουρο ,βάλτε μιά κουταλιά μέλι λιγη κανενα κι ένα γαρυφαλο ...ανακατέψτε το καλα...πάρτε βαθειά αναπνοή...και κατεβάστε το με τη μία..



Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε προσεχτικά το τσίπουρο κι έπειτα το κατεβάζουμε από την φωτιά.


Κατόπιν, ρίχνουμε μέσα ανακατεύοντας το μέλι με λίγη κανέλα και το γαρίφαλο.

Επειδή το τσίπουρο περιέχει πολύ οινόπνευμα, πρέπει να προσέξετε να μην κοχλάσει και χυθεί έξω από το σκεύος γιατί υπάρχει κίνδυνος φωτιάς.




Βασιλικός Πολτός

Ο βασιλικός πολτός έγινε ευρέως γνωστός από το 1954, όταν ο πάπας Πίος ο 12^ος, ο οποίος πλησίαζε το θάνατο από βαθειά γηρατειά, κατανάλωσε βασιλικό πολτό και ανέκαμψε μυστηριωδώς. Από τότε οι φήμες για τις θεραπευτικές του δράσεις έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις.

Ο βασιλικός πολτός είναι η φυσική παχύρρευστη, βιολογική ουσία που παράγουν οι νεαρές εργάτριες μέλισσες και χρησιμεύει για την αποκλειστική διατροφή της βασίλισσας. Αυτό το υπόλευκο γαλακτώδες υποκατάστατο που παράγεται από τις μέλισσες, είναι η μοναδική τροφή της μέλισσας βασίλισσας. Σημειώνεται εδώ ότι οι βασίλισσες μέλισσες δεν γεννιούνται αλλά γίνονται. Ζουν αποκλειστικά από τον βασιλικό πολτό και σε αυτόν οφείλουν το μεγάλο μέγεθος, τη γονιμότητα και τη μακροβιότητά τους. Είναι γεννημένες από τα ίδια αυγά με τις υπόλοιπες μέλισσες και το μοναδικό στοιχείο που τις διαφοροποιεί είναι η διατροφή τους. Αποτέλεσμα αυτής της διαφορετικής διατροφής, είναι ότι οι βασίλισσες είναι κατά μέσο όρο 42% μεγαλύτερες σε μέγεθος, ζουν 40-50 φορές περισσότερο και ταυτόχρονα, παράγουν περισσότερο από 2.500 αυγά καθημερινά, που αντιστοιχούν σε μέγεθος περισσότερο από 2,5 φορές τον όγκο τους. Οι τροφοί-μέλισσες (δηλαδή οι μέλισσες που τρέφουν τα μικρά σκουλήκια πριν γίνουν νύμφες), αφού φάνε μέλι και γύρη και τα επεξεργαστούν σε ειδικούς αδένες που βρίσκονται στο φάρυγγά τους, παράγουν αυτό τον πολτό που μοιάζει με κρέμα. Επομένως, κατανοεί κανείς το λόγο που ονομάστηκε βασιλικός, μια και με αυτόν τρέφεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής της η βασίλισσα-μέλισσα.

Η γεύση του βασιλικού πολτού είναι υπόξινη, ελαφρά καυστική και το χρώμα του υποκίτρινο-υπόλευκο. Με τον ίδιο πολτό τρέφονται και τα μικρά σκουλήκια που προορίζονται για βασίλισσες. Εκείνα που προορίζονται να γίνουν εργάτριες τρέφονται μόνο επί τρείς συνεχόμενες ημέρες με αυτόν και στη συνέχεια πολύ αραιότερα. Καταναλώνοντας η μέλισσα μέλι και γύρη, παίρνει όλα τα συστατικά τους. Με την επεξεργασία τους στους αδένες της, το τελικό προϊόν έχει ακόμη περισσότερα. Οι αναλύσεις που έχουν γίνει έδειξαν ότι ο μέσος όρος των κυριότερων συστατικών του είναι: υγρασία 67%, πρωτεΐνες 15,5%, σάκχαρα 12,5%, λιπαρές ουσίες 4% και τέφρα 1%. Αυτό, όμως, που δίνει τις εκπληκτικές ιδιότητες στο βασιλικό πολτό είναι η αφθονία σε βιταμίνες και ιδιαίτερα αυτές του συμπλέγματος Β, που είναι καθοριστικές για την καλή λειτουργία όχι μόνο του νευρικού μας συστήματος αλλά ολόκληρου του οργανισμού. Συγκεκριμένα, σε κάθε γραμμάριο περιέχονται: θειαμίνη (Β1) 3,9mg, ριβοφλαβίνη (Β2) 26,5mg, νιασίνη (Β3) 84mg, παντοθενικό οξύ 186mg, πυριδοξίνη (Β6) 2,4mg, ινοσιτόλη 100mg, βιοτίνη 1,7mg, φυλλικό οξύ 0,2mg. Επίσης σε διάφορες αναλογίες οι Β12, Α, D, E, K και C.

Ο βασιλικός πολτός δεν είναι θαυματουργός. Το κλειδί για να καταλάβει κανείς, πως είναι δυνατόν να δρα με φαινομενικά αντίθετους τρόπους (αφενός να βοηθά άτομα με αϋπνία και αφετέρου άτομα που υποφέρουν από κόπωση να μην αποκοιμούνται), είναι να τον θεωρήσει σαν έναν καταλύτη που προσφέρει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό και με αυτόν τον τρόπο εξισορροπεί τη λειτουργία του και βελτιώνει το μεταβολισμό. Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι το υγιές και ισορροπημένο ανθρώπινο σώμα είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική αυτό-θεραπευόμενη μονάδα. Τα προβλήματα αρχίζουν να εμφανίζονται όταν διαταραχθεί αυτή η χημική ισορροπία. Τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα αλλά αυτό δεν εξαλείφει το αίτιο που το προκάλεσε. Μια φυσική θεραπεία είναι να επανέλθει το σώμα σε μια σωστή ισορροπία, χρησιμοποιώντας ένα διατροφικό συμπλήρωμα. Φυσικό συμπλήρωμα είναι ο βασιλικός πολτός, αν και σημαντικά πιο ακριβός από τα κοινά συμπληρώματα που διατίθενται στα φαρμακεία. Έχει αποδειχτεί ότι είναι η πλουσιότερη υγιεινή τροφή της φύσης. Επιδρά θετικά στον μεταβολισμό, στην ανάπτυξη και τη μακροζωία. Ρυθμίζει και εξισορροπεί τις λειτουργίες του οργανισμού, οξυγονώνει τα κύτταρα και αυξάνει τη φυσική αντίσταση στις εξωτερικές προσβολές αλλά και στις εσωτερικές ανωμαλίες. Αυξάνει τις σωματικές και πνευματικές δυνάμεις, τονώνει τη μνήμη, την αντοχή, την γονιμότητα και τη σεξουαλική απόδοση

Ε.Ε.:Τεράστια οφέλη από τη σωστή διαχείριση απορριμμάτων

Η πλήρης εφαρμογή της σχετικής με τα απόβλητα νομοθεσίας της Ε.Ε. θα είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση 72 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, θα προκαλούσε αύξηση του... 

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Συνταγές για μάσκα ομορφιάς και για καθαρισμό προσώπου με απλά φυσικά υλικά που δημιουργούν εκπληκτικά αποτελέσματα. Οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί οι δαπάνες περικόπτονται στα αναγκαία. Το κόστος αγοράς επώνυμων προϊόντων ειδικά για την ομορφιά είναι αρκετά υψηλό. Οι περικοπές ξεκινούν από τα περιττά και πολλές φορές πλησιάζουν επικίνδυνα και τα αναγκαία. Είναι όμως περιττό η περιποίηση της επιδερμίδας ???

Απλές συνταγές για να αποκτήσετε λάμψη, με βάση το ΜΕΛΙ.

Καθαρισμός Προσώπου με μέλι

Συστατικά:

·         1 ½ κουταλιές της σούπας μέλι

·         2 κουταλιές της σούπας αμύγδαλα σε σκόνη

·         1 κουταλάκι του γλυκού λεμόνι

Οδηγίες:

Παίρνετε αμύγδαλα, αφού τα ξεφλουδίσετε με καυτό νερό, τα καβουρδίζετε στο φούρνο. Μόλις αρχίσουν να ροδίσουν, τα βγάζετε. Αφού κρυώσουν τα κονιορτοποιείτε στο μπλέντερ. Προσοχή να γίνουν στην κυριολεξία σκόνη.

Ανακατεύετε σε ένα μπολ το μέλι με την σκόνη αμυγδάλου και το λεμόνι. Πολύ καλά μέχρι να γίνουν μια ομοιογενή πηχτή κρέμα. Την αφήνετε για 1-2 ώρες να ξεκουραστεί. Στη συνέχεια μπορείτε να τρίβετε απαλά το πρόσωπο και ξεβγάζεται με χλιαρό νερό, κάθε φορά που νομίζετε ότι οι συνθήκες το απαιτούν. Ποσότητες που ενδέχεται να σας περισσέψουν διατηρούνται και εκτός ψυγείου.

Αποτέλεσμα:

Το μέλι έχει ευεργετικές ιδιότητες περιέχει πληθώρα συστατικών όπως αμινοξέα, βιταμίνες, μέταλλα κ.α. που εξασφαλίζουν στο δέρμα ενυδάτωση. Ενώ το λεμόνι καθαρίζει και δίνει λάμψη στην επιδερμίδα. Έτσι επιτυγχάνετε μία γρήγορη ενυδάτωση και αναδόμηση της επιδερμίδας.

Μάσκα Ομορφιάς για ξηρά δέρματα

Συστατικά:

·         1/2 αβοκάντο (ώριμο)

·         1/3 φλιτζάνι μέλι

Οδηγίες:

Πρώτα αφαιρέστε τη φλούδα από το αβοκάντο. Αναμείξτε το αβοκάντο με το μέλι σε ένα μπολ πολύ καλά. Η μάσκα είναι έτοιμη προς χρήση μετά από 10 λεπτά. Απλώστε την στο δέρμα σας για δέκα περίπου λεπτά. Ξεπλύνετε με χλιαρό νερό. Αφαιρέστε τυχόν υπολείμματα με μια χλιαρή βρεγμένη πετσέτα.

Αποτέλεσμα:

Το αβοκάντο και το μέλι είναι συστατικά που ενυδατώνουν σε βάθος και ενισχύουν την επιδερμίδα. Για ώριμα δέρματα με ρυτίδες ή για ξηρά δέρματα, αυτή η μάσκα είναι πραγματικά σπουδαία. Η δοκιμή θα σας πείσει.

Μάσκα Ομορφιάς για λιπαρά δέρματα

Συστατικά:

·         1 ώριμη μπανάνα

·         2 κουταλιά της σούπας μέλι

·         1 πορτοκάλι ή 1 λεμόνι

Οδηγίες:

Λιώνετε την μπανάνα με ένα πιρούνι, αφού την ξεφλουδίσετε, σε ένα μπολ. Στη συνέχεια ανακατεύετε την μπανάνα με το μέλι και προσθέτετε σταγόνες από χυμό πορτοκάλι ή λεμόνι. Προσέχετε το μίγμα να μην γίνει πολύ υδαρές. Μετά από 15 λεπτά μπορείτε να την χρησιμοποιείστε. Την απλώνετε για 15 λεπτά και μετά ξεπλύνετε το δέρμα σας με χλιαρό νερό.

Αποτέλεσμα:

Αφήνει το δέρμα απαλό και ενυδατωμένο.

Βιομάζα από ξύλο: Xρήση, oφέλη και προοπτικές

16.01.2012 | 09:52

Τη δυνατότητα που δίνει η βιομάζα από ξύλο, ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, για απεμπλοκή από τη χρόνια και υπερεντατική χρήση ενεργειακών πηγών που βλάπτουν το περιβάλλον, καταδεικνύει έρευνα επιστημόνων του Εργαστηρίου Δασικής Τεχνολογίας.

“Πρόκειται για υλικό που βρίσκεται σε αφθονία και μένει ανεκμετάλλευτο, ενώ θα μπορούσε να προσφέρει οικολογική και οικονομική λύση στο ενεργειακό πρόβλημα κάθε χώρας, αλλά και του πλανήτη γενικότερα” υποστηρίζουν στη μελέτη τους οι Ιωάννης Μπαρμπούτης, αναπληρωτής καθηγητής της παραπάνω Σχολής και Βασιλική Καμπερίδου, υποψήφια διδάκτορας.

Ωστόσο, υπογραμμίζουν, πως “απαιτούνται συνεργατικές και συντονισμένες δράσεις σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο, ώστε να υιοθετηθούν οι υπάρχουσες προδιαγραφές, να δημιουργηθούν πρόσθετα πρότυπα για την διασφάλιση της ποιότητας των νέων καυσίμων, αλλά και επιπλέον το κράτος, οι βιομηχανίες και ο απλός κόσμος να λάβει κατάλληλη ενημέρωση και να παρθούν νέες πρωτοβουλίες, ώστε η χρήση βιομάζας να γίνει καθεστώς στην παραγωγή ενέργειας”.

Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη από τη χρήση βιομάζας από ξύλο στην παραγωγή ενέργειας, όπως εξηγούν οι δύο ερευνητές, είναι το γεγονός ότι μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση της εξάρτησης από εισαγόμενα καύσιμα και στην εξασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού, διότι η βιομάζα αποτελεί εγχώρια πηγή ενέργειας.

«Επιπλέον, δημιουργούνται καινούργιες μορφές απασχόλησης και νέες θέσεις εργασίας για αγροτικούς και δασικούς πληθυσμούς, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα να απασχοληθούν στη συγκομιδή, συγκέντρωση, φύλαξη, μεταφορά της βιομάζας και συνεπώς θα αποφευχθεί η μεταφορά τους σε μεγάλα αστικά κέντρα» επισημαίνουν.

Επίσης, δίνεται η δυνατότητα καθαρισμού των περιοχών υλοτόμησης, προστασίας των δασικών περιοχών, καθώς και καλύτερης διαχείρισης των δασικών περιοχών, με αφορμή τη σωστή αποκομιδή και εκμετάλλευση της δασικής βιομάζας.

Επιπλέον, μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για την ανάπτυξη καλλιεργειών ταχυαυξών δένδρων σε υποβαθμισμένες αγροτικές εκτάσεις.

Με τη μείωση του πληθυσμού της υπαίθρου, στο πέρασμα των χρόνων, έχει σημειωθεί παράλληλη μείωση χρήσης της δασικής βιομάζας (για θέρμανση, μαγείρεμα κ.ά.), γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα σε συσσώρευση βιομάζας και αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιών στο δασικό χώρο, σημειώνουν οι δύο ερευνητές.

«Αποτελεσματικός έλεγχος και αποφυγή της συσσώρευσης της δασικής βιομάζας θα μπορούσε να επιτευχθεί» συμπληρώνουν «μέσω της χρήσης και εκμετάλλευσης αυτής στον τομέα παραγωγής ενέργειας».

Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, ότι με τη χρήση της ξύλινης βιομάζας στη διαδικασία παραγωγής ενέργειας μειώνονται δραστικά οι εκπομπές αερίου (CH4-αέριο θερμοκηπίου) που θα προέκυπταν από την υγειονομική ταφή ενός τέτοιου οργανικού υλικού όπως η βιομάζα, όπως και οι εκπομπές C02 λόγω της χρήσης ανανεώσιμης μορφής ενέργειας που υποκαθιστά την καύση πετρελαίου, άνθρακα κ.ά.

Επίσης, λόγω του ότι ο άνθρακας που περιέχεται στο ξύλο έχει δεσμευτεί κατά τη δημιουργία της οργανικής ύλης από την ατμόσφαιρα, στην οποία επανέρχεται μετά την καύση, το ισοζύγιο εκπομπών σε όλο τον κύκλο ζωής του βιοκαυσίμου είναι μηδενικό, με την προϋπόθεση ότι τα δέντρα που υλοτομούνται αντικαθίστανται στη φύση, επισημαίνεται στη σχετική μελέτη.

Επιπλέον, η μηδαμινή ύπαρξη θείου ή αζώτου στο ξύλο, συμβάλει σημαντικά στο περιορισμό των εκπομπών που είναι υπεύθυνες για την όξινη βροχή. “Με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, λοιπόν, συμβάλλει στη μείωση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, της μόλυνσης εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα και κατά επέκταση, στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων” τονίζουν οι ερευνητές.

Εκτός των παραπάνω, η ξύλινη βιομάζα, σε αντίθεση με άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, (ήλιος, αέρας), είναι διαθέσιμη όλο το 24ωρο, χωρίς να επηρεάζεται από ανεξέλεγκτους παράγοντες.

Ωστόσο, φραγμό στην ευρεία εφαρμογή καύσης ξύλινης βιομάζας αποτελεί το κόστος των ειδικών λεβήτων καύσης ξύλου σε σύγκριση με το κόστος των αντίστοιχων λεβήτων που χρησιμοποιούνται για συμβατικά καύσιμα.

Σήμερα, η χρήση του ξύλου για παραγωγή ενέργειας, μπορεί να γίνεται παραδοσιακά στην ακατέργαστη μορφή των καυσόξυλων, αλλά συχνότερα μετατρέπεται σε επεξεργασμένη μορφή μικρών διαστάσεων, για ευκολότερη χρήση, όπως ξυλοτεμαχιδίων (θρυμματισμένο ξύλο, πριονίδι), πλανιδιών (chips), συμπιεσμένων κυλινδρίσκων, αλλιώς ονομαζόμενοι και ως συσσωματώματα/συμπυκνώματα (pellets) ή μπρικετών (briquettes).

Χρήση

Για την καύση της ξύλινης βιομάζας, με σκοπό την παραγωγή θερμότητας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• Τυπικό τζάκι, με απόδοση 10-20%, στο οποίο πραγματοποιείται ατελής καύση και παράγονται επιβλαβή αέρια για την υγεία όσο και για το περιβάλλον.
• Ενεργειακό τζάκι, το οποίο μπορεί να θερμαίνει και άλλους χώρους ή νερό και εκμεταλλεύεται μεγαλύτερο ποσοστό της θερμότητας από την καύση του ξύλου, με περιορισμένη εκπομπή καυσαερίων (ΡΜ10<20 mg/m3), λόγω της δευτερογενούς καύσης για την καύση του CO, το οποίο μπορεί να βρίσκεται στα υποπροϊόντα της πρωτογενούς καύσης και με απόδοση 80-85%.
• Λέβητας ξύλου ή pellets, για κεντρική θέρμανση, με αυτόματη τροφοδοσία καυσίμου. Λειτουργεί σε υψηλές θερμοκρασίες, με ηλεκτρονικά ελεγχόμενη παροχή αέρα και έχει απόδοση 70-90%. Παρέχει εξοικονόμηση ενέργειας, μέσω του ζεστού νερού που παράγεται, το οποίο έχει την ικανότητα να θερμαίνει τα θερμικά σώματα μέσω κυκλώματος. Επίσης, οι εκπομπές που προκαλούνται είναι περιορισμένες, όσο αυτές ενός λέβητα φυσικού αερίου.
• Σόμπα ξύλου ή συσσωματωμάτων (pellets) πρόκειται για επιδαπέδια συσκευή, που φέρει τρεις θύρες, κατάλληλη για συνεχή χρήση, καθώς προσφέρει ελεγχόμενη θερμότητα, με απόδοση 90%.

Βιομηχανία

Οι δύο ερευνητές υποστηρίζουν ακόμη ότι ένας τρόπος για να εξασφαλιστεί σταθερή τροφοδότηση της βιομηχανίας με τις απαιτούμενες ποσότητες βιομάζας για παραγωγή κυλινδρίσκων, πλανιδίων και άλλων σχετικών υλικών για παραγωγή ενέργειας- εκτός της εκμετάλλευσης αχρησιμοποίητου και ανακτημένου ξύλου ή συγκομιδής δασικών υπολειμμάτων- είναι και η δημιουργία δενδρωδών καλλιεργειών, κυρίως συστάδων από ταχυαυξή είδη (ευκάλυπτος, λεύκη, ιτιά, ψευδακακία κ.λπ.).

Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, έχει παρατηρηθεί πως η βιομάζα που προέρχεται από συστάδες ευκαλύπτου έχει πολύ μεγαλύτερη ενεργειακή αξία από ίδια ποσότητα βιομάζας από άλλες πηγές, όπως καλλιέργειες ενεργειακών φυτών.

Τρίπολη

19/07/2011

Τρίπολη-Δίνει ζωή στο ξύλο

«Νεαρός δούλεψα σε παραδοσιακό εργαστήριο ξυλογλυπτικής στο Παγκράτι της Αθήνας με καλό μισθό 20.000 δραχμές την βδομάδα, αλλά δεν κάθισα πάνω από ένα χρόνο επειδή δεν δίνανε πολλή σημασία στις λεπτομέρειες. Έπιασα δουλειά σε ένα άλλο εργαστήριο στο Μετς με 6.000 τη βδομάδα, όπου όμως  δε...

Μέλι

Το μέλι θεωρείται θησαυρός υγείας και δύναμης. Η αξία του έχει εκτιμηθεί από την αρχαιότητα. Το μέλι είναι βιολογικό προϊόν. Προέρχεται από το νέκταρ που μαζεύουν οι μέλισσες από τους κάλυκες των διαφόρων λουλουδιών ή από τις εκκρίσεις μελιτοφόρων δένδρων ή εντόμων. Με την επίδραση των γαστρικών υγρών και ενζύμων, καθώς και διαφόρων διεργασιών του εντόμου μετουσιώνεται πλήρως και τελικά μετατρέπεται σε αυτό το πολύτιμο προϊόν, το μέλι. Η ιδιότητα αυτή της μέλισσας χαρακτηρίζεται ως μοναδική και εύλογα προκαλεί τον θαυμασμό.

Το μέλι είναι μια θρεπτική, ωφέλιμη, και άμεσα αφομοιώσιμη τροφή. Περιέχει εκτός από ζάχαρα, ένζυμα, αμινοξέα, μεταλλικά άλατα, βιταμίνες, χρωστικές και αρωματικές ουσίες, μυρμηκικό οξύ που είναι δραστικό αντισηπτικό. Διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε σωστές συνθήκες αποθήκευσης.

Αν προσθέσουμε τώρα τη γευστικότητα και το εξαίσιο άρωμα, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το μέλι αποτελεί στοιχείο μιας σωστής διατροφής και συμβάλλει στη διατήρηση της καλής υγείας του ανθρώπου. Μπορεί να θεωρηθεί σαν τροφή και φάρμακο, αφού από την αρχαιότητα ήταν γνωστό ότι έχει αντιμικροβιακές και θεραπευτικές ιδιότητες.

Είδη μελιού:

• Θυμαρίσιο: Κρυσταλλώνει σε 6-18 μήνες.
• Πορτοκαλιάς: Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται ασπρουδερό.
• Ηλίανθου: Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται κιτρινωπό.
• Ερείκης (σουσουρίσιο): Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται κοκκινωπό.
• Καστανιάς: Ανάμιξη μελιτώματος και νέκταρος. Πικρίζει ελάχιστα, έχει έντονο άρωμα. Κρυσταλλώνει σε 1,5-2 χρόνια.
• Βαμβακιού: Κρυσταλλώνει γρήγορα σε 1-2 μήνες και γίνεται ασπρουδερό.
• Πολύκομπου: Σκοτεινόχρωμο. Η γεύση του δεν αρέσει. Προσφέρεται για ανάμιξη με άλλα μέλια.
• Ακακίας: Κρυσταλλώνει αργά, μετά από ένα χρόνο περίπου.
• Πευκόμελο: Το 65% της συνολικής παραγωγής στην Ελλάδα. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό, για αυτό αρέσει (έχει χαμηλή συγκέντρωση ζαχάρων). Δεν κρυσταλλώνει και έχει λιγότερες θερμίδες.
• Ελάτης: Από τα καλύτερα μέλια. Παραμένει ρευστό.

Κρυστάλλωση του μελιού

Είναι φυσικό φαινόμενο. Δεν προξενεί αλλαγή στη θρεπτική και βιολογική αξία του μελιού. Ένα κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο ή νοθευμένο. Ρευστοποιείται σε μπαιν - μαρί χωρίς να χάσει την αξία του.

Χρώμα του μελιού

Τα σκοτεινόχρωμα μέλια είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, κάλλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κ.λπ. Τα ανοιχτόχρωμα έχουν ωραίο άρωμα και γεύση.

Οργανοληπτικές αλλαγές του μελιού

Με την πάροδο του χρόνου αποθήκευσης, η γεύση και το άρωμα του μελιού επηρεάζονται δυσμενώς. Αυτό οφείλεται στην προοδευτική εξάτμιση πτητικών ουσιών του μελιού που είναι υπεύθυνες για το άρωμα αλλά και στη διάσπαση ορισμένων ζαχάρων (γλυκόζη, φρουκτόζη) που συμβάλλουν στη γεύση του.

Η θερμοκρασία αποθήκευσης είναι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει τη γεύση και το άρωμα του μελιού. Όσο υψηλότερη είναι, τόσο γρηγορότερα το μέλι χάνει την αρχική χαρακτηριστική του γεύση.

Σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του μελιού είναι η καθαρότητα του χώρου και των δοχείων ή βάζων διατήρησης του προϊόντος. Όταν ο χώρος αποθήκευσης δεν είναι καθαρός, δεν αερίζεται καλά, έχει υψηλή σχετική υγρασία, μούχλες, ακαθαρσίες ή γειτονεύει με κάκοσμους χώρους (στάβλους κ.λπ.) γρήγορα το μέλι θα απορροφήσει τις οσμές από το περιβάλλον και θα αλλοιωθεί.

Μακροσκοπικές αλλαγές

Γενικά το αποθηκευμένο μέλι αποκτά σκοτεινότερο χρωματισμό με την πάροδο του χρόνου. Στον πρώτο χρόνο αποθήκευσης, η αλλαγή χρώματος γίνεται με αργούς ρυθμούς που επιταχύνονται όμως τη δεύτερη χρονιά. Παράγοντες που επηρεάζουν την αλλαγή του χρώματος στο μέλι είναι η θερμοκρασία αποθήκευσης, το άμεσο φως και η περιεκτικότητα του μελιού σε φρουκτόζη, κολλοειδή, χαλκό, σίδηρο, υγρασία και οργανικά οξέα.

Υδρομεθυλοφουρφουράλη

Είναι ένα από τα δύο κριτήρια θέρμανσης του μελιού. Όταν βρεθεί σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 40mg ανά κιλό, φανερώνει ότι το μέλι θερμάνθηκε σε βαθμό που καταστράφηκε η βιολογική του αξία, γι' αυτό και πρέπει να δοθεί στο εμπόριο σαν «Βιομηχανικό». Όσο πιο όξινο είναι ένα μέλι τόσο γρηγορότερα αυξάνεται σ' αυτό η HMF.

Διάσταση

Είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό που χρησιμοποιείται σαν κριτήριο για να διαπιστωθεί αν το μέλι θερμάνθηκε σε βαθμό που να καταστραφεί η φυσικότητά του. Το ένζυμο αυτό μειώνεται, επίσης, με την πάροδο του χρόνου διατήρησης του προϊόντος.

Ζάχαρα

Με την πάροδο του χρόνου συμβαίνουν και αλλαγές στα ζάχαρα του μελιού. Οι αλλαγές αυτές οφείλονται σε ενζυμική δράση που γίνεται συνέχεια στη μάζα του, καθώς επίσης και στην όξινη διάσπαση των ζαχάρων. Στις συνηθισμένες θερμοκρασίες και για διάστημα περίπου δύο χρόνων αποθήκευσης, η γλυκόζη του μελιού μειώνεται γύρω στο 13% της αρχικής τιμής, η φρουκτόζη γύρω στο 6% ενώ οι διζαχαρίτες και πολυζαχαρίτες αυξάνουν.

Οξύτητα

Με το χρόνο διατήρησης αυξάνουν σταθερά και τα ελεύθερα οξέα που υπάρχουν στο μέλι, ενώ η συνολική οξύτητα αλλάζει.

Ιμβερτάση

Είναι το ένζυμο που διασπά τη σουκρόζη σε γλυκόζη και φρουκτόζη. Καταστρέφεται με την αποθήκευση ευκολότερα.

Βακτηριοστατική δράση του μελιού

Οφείλεται στο υπεροξείδιο του υδρογόνου που έχει και αναστέλλεται με την παλαίωσή του. Εξαρτάται από τη θερμοκρασία που διατηρείται και από τη φωτεινότητα του χώρου και των δοχείων που βρίσκεται. Υψηλές θερμοκρασίες, άμεσο φως και γυάλινα δοχεία διατήρησης επιταχύνουν την καταστροφή της βακτηριοστατικής ιδιότητάς του.

Συμπεράσματα

Παρά το γεγονός ότι το μέλι θεωρείται από την αγορανομία σαν προϊόν που μένει πάντα φρέσκο και εξαιρείται από την υποχρέωση αναγραφής ημερομηνίας λήξης, εν τούτοις με την πάροδο του χρόνου υπόκειται σε αλλαγές που το υποβαθμίζουν ποιοτικά. Τις αλλαγές αυτές τις επηρεάζουν διάφοροι παράγοντες, με κύριο τις συνθήκες θερμοκρασίας, καθαριότητας, αερισμού και φωτεινότητας που επικρατούν στους χώρους αποθήκευσης.

Μέλια σωστά αποθηκευμένα για 1-2 χρόνια δεν χάνουν τις πολύτιμες ιδιότητές τους. Το μέλι αποτελεί στοιχείο μιας σωστής διατροφής που συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας και στη αντιμετώπιση οργανικών διαταραχών.

Έχει υψηλές βιολογικές ιδιότητες που στηρίζονται κατά μεγάλο ποσοστό στη βακτηριοστατική τους δράση. Η δράση αυτή οφείλεται στο υπεροξείδιο του υδρογόνου που έχει το μέλι. Μεταξύ των διαφόρων μελιών υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην ιδιότητα αυτή.

Το βαμβακόμελο από όλα τα μέλια έχει την υψηλότερη βακτηριοστατική δράση, αφού είναι το πλουσιότερο σε υπεροξείδιο του υδρογόνου. Κατά σειρά ακολουθούν: Βαμβάκι, Καστανιά, Ευκάλυπτος, Ακακία, Μέντα και Θυμάρι, Πολύγονο, Πορτοκαλιά, Ανθόμελα καλοκαιριού.

Το μέλι συνιστάται ιδιαίτερα στις καρδιοπάθειες, στις νευρικές διαταραχές, στις ρευματικές παθήσεις και στην αδενοπάθεια. Στα παιδιά έχει ευεργετική δράση (αύξηση αιμογλοβίνης).

Το μέλι μπορεί να θεωρηθεί σαν τροφή και φάρμακο συγχρόνως.

• Μέλι ερείκης: Τονωτικό με ιδιαίτερα υψηλή θρεπτική αξία. Άριστη τροφή για την μέλισσα και τον άνθρωπο.
• Μέλι κουμαριάς: Τονωτικό χωρίς εμπορική αξία.
• Μέλι ηλίανθου: Έχει θρεπτική αξία, πλούσιο σε πολυφαινόλες.
• Μέλι θυμαριού: Τονωτικό, με αντισηπτικές ιδιότητες, αυξάνει την ενεργητικότητα και τις φυσικές δυνάμεις του ανθρώπου.

Τέλος, το μέλι θεραπεύει πληγές, εγκαύματα, σταφυλόκοκκους και μύκητες.

ΦΤΙΑΞΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΟΥ. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥ. ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ

 


Σπορά φύτεμα καλλιέργεια λαχανικών


Το φύτεμα των λαχανικών από σπόρους είναι μια εύκολη δουλειά αρκεί να ακολουθήσουμε σωστά κάποιους γενικούς κανόνες. Το χώμα φύτευσης πρέπει να είναι ελαφρύ, καλά δουλεμένο απαλλαγμένο από άλλους σπόρους αν δεν χρησιμοποιήσουμε έτοιμο φυτόχωμα που είναι η καλύτερη λύση. Επίσης πρέπει να στραγγίζει καλά για να μην κρατεί υγρασία και σαπίσουν οι σπόροι μας. Ο γενικός κανόνας στο βάθος φύτευσης είναι περίπου τρεις φορές το μέγεθος του σπόρου, δηλαδή άλλο βάθος θα φυτεύουμε τις ντομάτες μας που είναι πολύ μικρός ο σπόρος και άλλο τα καλαμπόκια ή τον αρακά που είναι μεγαλύτερος ο σπόρος τους.
Το φως όπως η υγρασία και η θερμοκρασία είναι τα απαραίτητα για το φύτρωμα των σπόρων. Η εποχή σποράς, φύτευσης λαχανικών πρέπει να είναι μέσα στους ακόλουθους πίνακες θερμοκρασίας γιατί το μικροκλίμα κάθε περιοχής είναι διαφορετικό, άλλο δηλαδή για τη βόρειο και άλλο για την νότιο Ελλάδα.
Οι σπόροι βλαστάνουν και έξω από τις συγκεκριμένες θερμοκρασίες ,αλλά υπολογίστε μεγαλύτερο χρόνο βλάστησης στις χαμηλότερες και μικρότερο χρόνο βλάστησης στις μεγαλύτερες θερμοκρασίες.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΠΟΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ


ΑΓΓΟΥΡΙ-CUCUMIS SATIVUS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο-Ιούνιο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 25-30 ημέρες
Ωρίμανση: 25-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ-ZEA MAYS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιο-Μάιο-Ιούνιο

Βάθος φύτευσης: 2.5-5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-20
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 100-130 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΚΑΡΟΤΟ-DAUCUS CAROTA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο-Απρίλιο και Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-15
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 65-70 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΚΟΛΟΚΥΘΑ-CUCURBITA PEPO
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 21-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο έως Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 1.5-5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 25-40 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση: 40-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 35-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΡΕΜΥΔΙ-ALLIUM CEPA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε με σπόρο την άνοιξη νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C. Από βολβούς το φθινόπωρο για φρέσκο και Φεβρουάριο για ξερό.
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο από σπόρο
Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 90 μέρες μετά την βλάστηση και αναλόγως το μέγεθος που τα θέλουμε

ΛΑΧΑΝΟ/ΜΑΠΑ-BRASSICA OLERACEA/CAPITATA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 7-12
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 65-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΜΑΡΟΥΛΙ-LACTUCA SATIVA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε τέλος καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Αύγουστο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 5-26 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Αύγουστο-Σεπτέμβριο και Φεβρουάριο-Μάρτιο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-15
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 15-25 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 40-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ-SOLANUM MELONGENA/ESCULENTUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-32 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-13
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40-55 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50-80 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΜΠΑΜΙΑ-OKRA/ABELMOSCHUS ESCULENTUS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-32 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάιο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά. Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-35 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση: 50-60 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΠΙΖΕΛΙ-PISUM SATIVUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε το φθινόπωρο όταν οι θερμοκρασίες είναι 5-20 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Οκτώβριο-Νοέμβριο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2 εκατοστά. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 7-14
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 70-100 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΠΡΟΚΟΛΟ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 3-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 55-75 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΠΑΝΤΖΑΡΙ/ΤΕΥΤΛΑ-BETA VULGARIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο και Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 55-80 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΠΑΤΑΤΑ-SOLANUM TUBEROSUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο-Απρίλιο και Ιούλιο-Αύγουστο (καλοκαιρινή)
Βάθος φύτευσης: 7.5-10 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: Άμεση
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 90-120 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΠΕΠΟΝΙ-CUCUMIS MELO
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιο-Μάιο
Βάθος φύτευσης: 3 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες
Ωρίμανση: 60-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΠΙΠΕΡΙΑ-CAPSICUM ANNUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 6-12
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 60-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΣΚΟΡΔΟ-ALLIUM SATIVUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε με βολβούς φθινόπωρο για φρέσκο και Φεβρουάριο για ξερό, όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-26 C.
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Οκτώβριο-Φεβρουάριο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά με τη μύτη προς τα πάνω
Ημέρες βλάστησης: 7-20
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 90 μέρες μετά την βλάστηση και αναλόγως το μέγεθος που τα θέλουμε

ΣΠΑΝΑΚΙ-SPINACIA OLERACEA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Αύγουστο-Σεπτέμβριο και Φεβρουάριο-Μάρτιο
Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 7-15
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 40-50 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΤΟΜΑΤΑ-LYCOPERSICON ESCUTENTUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος-Μάιος
Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-15
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40-60 ημέρες
Ωρίμανση: 55-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΡΕΣΚΑ/ΞΕΡΑ-PHASEOLUS VULGARIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-29 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιος-Αύγουστος
Βάθος φύτευσης: 2.5-5 εκατοστά αναλόγως το μέγεθος του σπόρου. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση φρέσκων: 50-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία
Ωρίμανση ξερών: 95-125 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

Περισότερες πηγές:
http://www.peliti.gr/docs/epoxi_sporas.pdf
http://www.aces.edu/pubs/docs/A/ANR-1061/ANR-1061.pdf
http://theseedsite.co.uk/germination.html
http://tomclothier.hort.net/page11.html
http://www.heirloomseeds.com/germination.html



 ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

Το ιπποφαές και οι προοπτικές ανάπτυξής του
Το φυτό αυτό αναφέρεται από τους αρχαίους έλληνες συγγραφείς, Διοσκουρίδη και Θεόφραστο σαν φαρμακευτικό φυτό. Χαρακτηριστικά, η παράδοση αναφέρει ότι οι στρατιώτες του Μ. Αλέξανδρου έδιναν μαζί με τον σανό των αλόγων τους ιπποφαές για να αποκτήσουν ευρωστία αλλά και γρήγορη ανάπτυξη δίδοντας ταυτόχρονα λαμπερό χρώμα στο τρίχωμα τους. Το φυτό αυτό είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που φθάνει σε ύψος τα 2,5-3 μ μερικές ποικιλίες του φέρουν αγκάθια, ενώ παράγει μικρού μεγέθους πορτοκαλί χρώματος καρπούς.
Υπάρχουν φυτά που παράγουν μόνο θηλυκά άνθη και φυτά που παράγουν μόνο αρσενικά, δηλαδή είναι φυτό δίοικο. Καρποί παράγονται μόνο από τα θηλυκά. Η φαρμακευτική αξία του είδους αυτού μνημονεύεται σε βιβλία της παραδοσιακής θιβετιανής ιατρικής αλλά και οι πρόσφατες επιστημονικές εργασίες, που έγιναν σε διάφορα μέρη του κόσμου, απέδειξαν την μεγάλη αξία του φυτού αυτού. Άλλωστε για το φυτό αυτό έγιναν μέχρι σήμερα πέντε διεθνή συνέδρια.
Οι ερευνητές σήμερα αποδίδουν τις κυριότερες φαρμακευτικές του ιδιότητες, στην αφθονία των αντιοξειδωτικών και των πολυακόρεστων λιπαρών του οξέων. Η συγκέντρωση του σε βιταμίνη C, είναι 30 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του πορτοκαλιού και 5 φορές μεγαλύτερη από την συγκέντρωση του ακτινίδιου ενώ έχειι περισσότερη βιταμίνη Α από το καρότο. Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη Ε, είναι πιο μεγάλη από εκείνη του σίτου και του αραβοσίτου. Τα πολυακόρεστα οξέα, ω-3 και ω-6, αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό της περιεκτικότητας των ελαίων των σπόρων του ενώ το έλαιο της πούλπας του περιέχει περισσότερο από το 50% της περιεκτικότητας του σε παλμιτικό οξύ (ω-7). Επίσης και οι δύο κατηγορίες ελαίων περιέχουν μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Ε και πολλών άλλων πολύτιμων ουσιών. Περιέχουν επίσης, πολλές φυτοστερόλες που ξεπερνούν κατά πολύ σε ποσότητα εκείνες του ελαίου της σόγιας. Οι ουσίες αυτές θεωρούνται σαν ουσίες που προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις ενώ οι τοκοφερόλες τα φλαβονοειδή και τα καροτίνια που περιέχει είναι πολύτιμες ουσίες που προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορες άλλες ασθένειες.
Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι αλλά και πολυάριθμοι δυτικοί επιστήμονες το τοποθετούν στην πρώτη δεκάδα των πιο ισχυρών θεραπευτικών φυτών στον κόσμο. Οι διάφορες χημικές ουσίες του έχουν ακόμη ισχυρή αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή, αναλγητική και επουλωτική δράση. Για όλους αυτούς τους λόγους, χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα διατροφής, ως συστατικό φαρμακευτικών σκευασμάτων, αλλά και ως αυτούσιο φαρμακευτικό σκεύασμα για πλήθος παθήσεων. Πολύ μεγάλη είναι η χρήση του και από την βιομηχανία των καλλυντικών λόγω των πολλών αντιοξειδωτικών που περιέχουν οι καρποί του.
Το ιπποφαές είναι είδος που προσαρμόζεται καλά στις αντιξοότητες του κλίματος επειδή μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες μεταξύ -43ο C μέχρι +42ο C ύψος βροχοπτώσεων από 400mm βροχής. Δηλαδή από την άποψη του κλίματος η Ελλάδα είναι κατάλληλη για την καλλιέργεια του. Το ιπποφαές είναι φυτό που προσαρμόζεται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών, ακόμη και σε άγονα εδάφη όπως είναι τα χαλικώδη εδάφη ή τα αμμώδη και με υψηλή αλατότητα.
Οι δυνατότητες ανάπτυξης της καλλιέργειας αυτής στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα το φυτό μπορεί να αξιοποιήσει πολλές γόνιμες ή άγονες ή και λιγότερο άγονες περιοχές και να δώσει εισόδημα αλλά και θέσεις εργασίας, με την παραγωγή και μεταποίηση των προϊόντων του. Οι χρήσεις του ιπποφαούς που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στην χώρα μας είναι .
παραγωγή καλλυντικών
παραγωγή «λειτουργικών τροφίμων»
χρησιμοποίηση των καρπών του στην ζαχαροπλαστική, κλπ
παραγωγή φαρμακευτικών παρασκευασμάτων,
παραγωγή προσθέτων διατροφής κλπ.
παραγωγή φυσικών χρωστικών κατάλληλων
αναβάθμιση υποβαθμισμένων εδαφών
προστασία των επικλινών εδαφών από την διάβρωση.
φύτευση πυρόπληκτων εκτάσεων
χρησιμοποίηση των φύλλων, και των υπολειμμάτων των καρπών μετά την μεταποίηση τους στη διατροφή των κτηνοτροφικών ζώων.
χρησιμοποίηση στα έργα πρασίνου και της οδοποιίας
Σαν καλλωπιστικός θάμνος στην αρχιτεκτονική των κήπων
Κάσσανδρος Γάτσιος, Γεωπόνος
http://www.symagro.com
Το μύρτιλλο ή μπλούμπερρυ
Το μύρτιλλο διακρίνεται για τους υπέροχους καρπούς του τόσον από γευστικής απόψεως όσον και λόγω της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε πολύτιμες ουσίες για την υγεία του ανθρώπου, όπως είναι οι αντιοξειδωτικές ουσίες, οι βιταμίνες, τα ανόργανα άλατα κλπ. Οι καρποί του μύρτιλλου έχουν ένα πολύ χαρακτηριστικό μπλε χρώμα, καταναλώνονται δε ως νωποί αλλά και ως καταψυγμένοι ή και μεταποιημένοι.
Η γενική τάση που υπάρχει σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ότι αυξάνονται συνεχώς οι καλλιεργούμενες εκτάσεις κυρίως με το δενδρώδες μύρτιλλο (Vaccinium corymbosum). Επίσης παρατηρείται συνεχής αύξηση της καταναλώσεως των προϊόντων της μεταποίησης του. Στην αύξηση αυτή, μεγάλο ρόλο παίζουν τα νέα προϊόντα με βάση το μύρτιλλο τα οποία η μεταποιητική βιομηχανία, παρουσιάζει συνεχώς στην κατανάλωση και τα οποία κυκλοφορούν στις διεθνείς αγορές. Πολύ σημαντικοί παράγοντες της ανάπτυξης της κατανάλωσης των προϊόντων του μύρτιλλου αποτελούν επίσης οι πολύτιμες θεραπευτικές του ιδιότητες, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έγιναν ευρέως γνωστές μέσα από διάφορες επιστημονικές μελέτες.

Οι τιμές που μπορούν να απολαύσουν οι παραγωγοί του μύρτιλλου στη χώρα μας μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητικές και να αποτελέσουν ένα ισχυρό κίνητρο για την ανάπτυξη αυτής της καλλιέργειας, αλλά και του τομέα της μεταποίησης του. Υπολογίζεται ότι με μία μέση παραγωγή καρπών 1000κιλών/στρ και μία πυκνότητα 200 φυτών/στρ, το μύρτιλλο μπορεί να δώσει 2500-3500€/στρ καθαρό εισόδημα στους παραγωγούς. Το κόστος εγκατάστασης μίας φυτείας δενδρώδους μύρτιλλου ανέρχεται σε 900-1000€/στρ ενώ η διάρκεια της παραγωγικής ζωής μίας φυτείας μύρτιλλου, υπολογίζεται σε 30-35 έτη.
Τα προϊόντα του μύρτιλλου (καρποί, φύλλα) αποτελούν την πρώτη ύλη σε πολλές βιομηχανίες τροφίμων (χυμών, συμπυκνωμένων χυμών, μαρμελάδων, αρτοσκευασμάτων, αιθέριων ελαίων, καταψυγμένων καρπών, αφυδατωμένων καρπών, γιαουρτιών, κλπ) φαρμακοβιομηχανίες, βιομηχανίες καλλυντικών, βιομηχανίες λειτουργικών τροφίμων κλπ.
Το δενδρώδες μύρτιλλο είναι ένας θάμνος με ύψος 1,5-1,8 μέτρα ο οποίος προτιμά περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια, αλλά μπορεί να ανεχθεί και την μερική σκίαση. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο περισσότερο σκιάζεται η καλλιέργεια του μπλούμπερρυ, τόσο λιγότερα άνθη αναπτύσσει και επομένως η παραγωγή του μειώνεται. Το μύρτιλλο μπορεί να καλλιεργηθεί σε πολλές περιοχές που διακρίνονται για την μεγάλη ποικιλία του κλίματος. Το φυτό αυτό είναι ανθεκτικό πολύ στο ψύχος, μπορεί να επιζήσει σε θερμοκρασίες -25ο C ή και χαμηλότερες ακόμη. Το κλίμα της Ελλάδας είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια του μύρτιλλου. Στη Βόρεια Ελλάδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ποικιλίες που απαιτούν μεγαλύτερα ποσά χειμερινού ψύχους για να αρθεί ο λήθαργος των οφθαλμών τους ενώ στην Νότια Ελλάδα ποικιλίες που απαιτούν μικρότερα ποσά χειμερινού ψύχους. Το ιδανικό έδαφος για το δενδρώδες μύρτιλλο είναι το ελαφρό αμμώδες ή χαλικώδες έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ύλη, στραγγίζει καλά και το οποίο έχει μία ελαφρά κλίση, αλλά έχει πολύ χαμηλό ρΗ (ρΗ 4,8-5,2).
Μερικά είδη εδαφών, λόγω του ότι το ρΗ τους είναι σχετικά υψηλό, απαιτούν μία διαδικασία όξυνσης και μείωσης του ρΗ τους, πριν από το φύτεμα των δενδρυλλίων. Στην καλλιέργεια του μύρτιλλου χρησιμοποιούνται ορισμένα οργανικά βελτιωτικά του εδάφους όπως είναι η τύρφη, τα πριονίδια, κλπ.
Ο καρπός του διακρίνεται για την ελαφρά του περιεκτικότητα σε σάκχαρα και θερμίδες ενώ είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά, είναι δε χαρακτηριστικές οι διουρητικές του ιδιότητες. Οι καρποί του είναι πλούσιοι σε υδροδιαλυτές βιταμίνες, σε κιτρικό και μηλικό οξύ, αλκαλοειδή, ανθοκυανοσίνες, σε πεντοζιδινικές βάσεις και τανίνες. Οι ουσίες αυτές έχουν αντισηπτικές, αντι-διαρροϊκές και αντι-αιμορραγικές ιδιότητες.
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν την αντικαρκινική δράση μερικών ουσιών του. Διάφορες μελέτες που έχουν δημοσιευθεί παρουσίασαν ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά την προληπτική αντικαρκινική δράση του μύρτιλλου, κυρίως του καρκίνου του στόματος, του στήθους, του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Τα αντιοξειδωτικά των καρπών του μύρτιλλου παρέχουν προστασία στα ηλικιωμένα άτομα από ασθένειες που συνδέονται με την γήρανση του ατόμου όπως είναι η ασθένεια του Alzheimer και η ασθένειας του Parkinson.
Επίσης έχει αποδειχθεί ότι το μύρτιλλο βελτιώνει την όραση και κυρίως τη νυκτερινή όραση.
Τα αφεψήματα του μύρτιλλου (φύλλων και καρπών) έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της διάρροιας, της δυσπεψίας και της ναυτίας. Επίσης τα φύλλα και οι καρποί του είναι ισχυροί αντικολοβακτηριδιακοί παράγοντες οι οποίοι είναι κατάλληλοι για την αντιμετώπιση της κυστίτιδας που προκαλείται από την Escherichia Coli στο ουροποιητικό σύστημα κυρίως στα πρώτα στάδια της μόλυνσης, αλλά και προληπτικά, σε άτομα που υποφέρουν από χρόνιες κυστίτιδες.
Οι καρποί του μύρτιλλου αλλά κυρίως τα φύλλα του, έχουν χρησιμοποιηθεί επίσης για την αντιμετώπιση του διαβήτη.

Αγωνιούν οι μελισσοκόμοι καθώς χάνουν μεγάλο αριθμό σμηνών



Δεκάδες είναι οι μελισσοκόμοι που με mail τους ενημερώνουν το Blog ότι ανησυχούν καθώς χάνουν συνέχεια μελίσσια φέτος.

Αναφέρουν ότι ο πληθυσμός μειώνεται σταδιακά ώσπου στην κυψέλη απομένουν η βασίλισσα με μερικές εργάτριες που κι αυτές πεθαίνουν εν τέλι.

Απ όσο έχω ενημερωθεί από όσους έχουν στείλει δείγματα για έρευνα, το πρόβλημα δεν φαίνεται να είναι νοζεμίαση.

Το πιθανότερο είναι ότι τα μελίσσια δεν ανανέωσαν ικανοποιητικά τους πληθυσμούς τους το φθινόπωρο λόγο κακών καιρικών συνθηκών με αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι γερασμένες μέλισσες και να μην βγάζουν τον χειμώνα.

Επιπλέον φέτος ήταν και έντονο το πρόβλημα με την βαρρόα όπου μειώνει και αυτή το προσδόκιμο ζωής των σμηνών.

Αν είναι έτσι τα πράγματα υπολογίζω ότι θα χαθούν ακόμα μερικά σμήνη μέχρι τα μελισσάκια να ρίξουν νέους γόνους, από τον Ιανουάριο στις θερμότερες περιοχές έως Φεβρουάριο στις πιο κρύες, τότε ο πληθυσμός θα αρχίσει να ανανεώνεται με νέες δυνατές μέλισσες και θα επιβιώσει.


Πάντως το πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό και μάλλον υπάρχει σε όλη την Ελλάδα.

Οι απώλειες σε σμήνη που αναφέρονται οι μελισσοκόμοι είναι περίπου 15% μέχρι τώρα.

Φυσικά μέρη που πήγαν καλά το φθινόπωρο και επέτρεψαν στα μελίσσια να ρίξουν πολλούς γόνους δεν έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα.

Ο μελισσοκόμος πρέπει να φροντίσει να απαλλάξει τα μελίσσια του από την βαρρόα, αν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα και να έχει διαθέσιμο μπόλικο ζυμάρι στα μελίσσια προκειμένου αυτά να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο γερά μέχρι να έρθουν οι νέοι γόνοι…



ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ «ΚΕΡΑΜΑΡ»

Ο Παραγωγικός, Προμηθευτικός και Καταναλωτικός Συνεταιρισμός Αγγειοπλαστών και Κεραμιστών Αμαρουσίου «ΚΕΡΑΜΑΡ», ιδρύθηκε το 1963 από 15 αγγειοπλάστες με τους εξής στόχους:

. Τη βελτίωση της ποιότητας των χειροποίητων κεραμικών προϊόντων
. Τη προώθηση των χρηστικών και διακοσμητικών κεραμικών προϊόντων
. Τη διάδοση της κεραμικής τέχνης στο ευρύ κοινό

Από το 1959 έως το 1971 ο Συνεταιρισμός ξεκίνησε τις πρώτες συστηματικές ενέργειες προώθησης των προϊόντων του με την διοργάνωση μεγάλου αριθμού εκθέσεων κεραμικών προϊόντων στη πλατεία Αγίας Λαύρας στο Μαρούσι.

Τον Μάιο του 1971 ιδρύθηκε το σημερινό «Εκθετήριο» στην Λεωφόρο Κηφισίας 207 (απέναντι από το κτήμα Συγγρού).
Σήμερα, ο Συνεταιρισμός «ΚΕΡΑΜΑΡ» στεγάζεται σε χώρο 6000 τμ² προσφέρει προς πώληση 15.000 μοναδικά ελληνικά χειροποίητα κεραμικά προϊόντα σε προσιτές τιμές, οργανωμένα σε κωδικούς (barcodes), για τη καλύτερη και γρηγορότερη ικανοποίηση των αναγκών των σημερινών όσο και των μελλοντικών πελατών του.

Ο Συνεταιρισμός «ΚΕΡΑΜΑΡ» απαριθμεί 40 μέλη και συνεργάζεται με 80 εργαστήρια από όλη την Ελλάδα.

Ο κάθε πελάτης που επισκέπτεται τον Συνεταιρισμό «ΚΕΡΑΜΑΡ» ωφελείται πολλαπλασιαστικά γιατί ουσιαστικά έρχεται σε επαφή με 120 εργαστήρια κεραμικής που διαθέτουν μεγάλη ποικιλία αξιόπιστων και εύχρηστων χειροποίητων προϊόντων, ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης τεχνογνωσίας των δημιουργών τους.

Πρόσθετα, ωφελείται γιατί του δίνεται η δυνατότητα να εξυπηρετηθεί από το άριστα καταρτισμένο και εκπαιδευμένο προσωπικό το οποίο διαθέτει ο Συνεταιρισμός ικανοποιώντας απόλυτα τις ανάγκες του.

Τον Συνεταιρισμό μπορούν να επισκεφθούν μαθητές σχολείων αλλά και τουρίστες για να γνωρίσουν από κοντά τη μοναδική τέχνη της κεραμικής και να μυηθούν στην τέχνη του πηλού από παραδοσιακούς αγγειοπλάστες στο παραδοσιακό εργαστήριο κεραμικής που διαθέτει ο Συνεταιρισμός «ΚΕΡΑΜΑΡ» σε ειδικώς διαμορφωμένη αίθουσα αποκλειστικά για αυτό το σκοπό.

Καλλιέργειες της μόδας ή του μέλλοντος;

Μπορεί η Θεσσαλία και η Μακεδονία να κρατούν τα σκήπτρα στις πολυδύναμες καλλιέργειες, αλλά και η Ήπειρος δεν τα πάει άσχημα σε αυτόν τον τομέα. Στον νομό Ιωαννίνων τα τελευταία δύο χρόνια αρκετοί καλλιεργητές, νέοι και παλιοί, άρχισαν να στρέφονται σε καλλιέργειες όπως το σαλιγκάρι, το ιπποφαές αλλά και το μύρτιλο.

Τα εκτροφεία σαλιγκαριών ιδίως ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ενώ το ιπποφαές, ένα φυτό με ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες, έχει μια αρκετά μεγάλη δυναμική. Το μύρτιλο βρίσκεται ακόμα πολύ χαμηλά στις προτιμήσεις των ντόπιων καλλιεργητών, αλλά το μέλλον του κρίνεται ελπιδοφόρο.
Οι καλλιέργειες αυτές φαίνεται να συνδυάζουν μεγάλο οικονομικό όφελος και εξασφαλισμένη διάθεση των προϊόντων. Είναι εύλογο λοιπόν να προτιμάται από αρκετούς καλλιεργητές, ιδίως νέους που αποφασίζουν να ξεφύγουν από τα όρια της συμβατικής γεωργίας χωρίς κανέναν ενδοιασμό και να ρισκάρουν με προϊόντα άγνωστα στην ελληνική αγορά, και εν μέρει και στην ελληνική παράδοση -ακόμα και χωρίς επιδότηση. Όσοι τολμούν, προσδοκούν όχι απλώς σε μια στήριξη του εισοδήματός τους αλλά σε μια αποκλειστική απασχόληση που θα τους εξασφαλίζει τα προς το ζην. Κατά πόσο αυτές οι προσδοκίες έχουν βάση, μόνο το μέλλον μπορεί να το αποδείξει. Όλα εξαρτώνται, όπως σε όλες τις περιπτώσεις των καλλιεργειών, από τη σοβαρότητα των παραγωγών και από τις αντοχές της αγοράς, ή καλύτερα από την υπερεκτίμηση των αντοχών της αγοράς.

Ο σαλιγκαροτρόφος
Ένας από αυτούς είναι ο Θωμάς Παππάς, ο οποίος μέχρι πρόσφατα δεν είχε ασχοληθεί με τη γη. Στα 40 του έπιασε για πρώτη φορά τσάπα και φτυάρι και να ετοιμάζει το εκτροφείο του στη Λαψίστα. Όταν πρωτοείπε στους φίλους του ότι θα ασχοληθεί σαλιγκάρια, η απάντηση που πήρε, ήταν: «Καλά, αγρότης θα γίνεις; Και πού ξέρεις εσύ από τη γη;». Έμαθε, γιατί έπρεπε να μάθει. Ο κ. Παππάς σήμερα ζει στην Αθήνα όπου διατηρεί ψησταριά. Εδώ και χρόνια σκεφτόταν να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του στα Γιάννενα, αλλά ευκαιρία δεν δινόταν. Η οικονομική κρίση επίσπευσε τις αποφάσεις του. «Έψαχνα αρκετό καιρό τι θα κάνω. Κατέληξα στα σαλιγκάρια γιατί θεωρώ ότι είναι μια καινοτόμα καλλιέργεια. Το βασικό είναι όμως ότι το προϊόν είναι εξαγώγιμο, δεν μένει στην Ελλάδα όπου η αγορά είναι ασταθής» τονίζει στον «Η.Α.». Αν όλα πάνε καλά, ο κ. Παππάς είναι σίγουρος ότι θα ετοιμάσει τις βαλίτσες του για να επιστρέψει οριστικά.
Σε λίγες ημέρες θα βάλει τις μάνες αναπαραγωγής στα δέκα στρέμματα του εκτροφείου του και μέσα στο καλοκαίρι θα είναι έτοιμος να διαθέσει σαλιγκάρια στην αγορά. Για να γίνει ένα εκτροφείο ανοιχτού τύπου, όπως μας λέει, χρειάζονται δίχτυα περίφραξης, σπόροι όπως το μαρούλι, για να τρέφονται τα σαλιγκάρια, και πρωτίστως καλή ανάλυση της ποιότητας του εδάφους και μπόλικο νερό. Από τον δεύτερο χρόνο και μετά, το μόνο που πληρώνει κάποιος, θα είναι τους σπόρους. Για το κάθε στρέμμα σαλιγκαριού, το κόστος κυμαίνεται από 3.500 έως 5.000 ευρώ.
Στην Ελλάδα, ένας νέος σαλιγκαροτρόφος μπορεί να πάρει συμβουλές για τη μονάδα του είτε από παλιότερους είτε από εταιρίες εμπορίας σαλιγκαριών οι οποίες πωλούν και την τεχνογνωσία.
Σύμφωνα με τις εταιρίες αυτές, το κάθε στρέμμα δίνει 1000 με 1200 κιλά τον χρόνο και η τιμή διάθεσης του κάθε κιλού είναι γύρω στα 3,50 ευρώ. Οι σαλιγκαροτρόφοι έχουν διαφορετική άποψη. «Από όσο ξέρω, η απόδοση στην πραγματικότητα είναι μικρότερη, ίσως και η μισή» μας λέει ο κ. Παππάς, ο οποίος περιμένει να δει τι θα αποδώσει το εκτροφείο του. Όσον αφορά την τιμή πώλησης, αν το σαλιγκάρι διατεθεί στην αγορά με τη βοήθεια μεσαζόντων, τότε πωλείται 3,50 ευρώ το κιλό περίπου. Αν ο παραγωγός κινηθεί μόνος του, τότε μπορεί να «πιάσει» ακόμα και την τιμή των 8 ευρώ το κιλό.

Καλλιεργώντας ιπποφαές
Το ιπποφαές είναι ένα νέο προϊόν για την Ελλάδα. Ωστόσο έχει αρκετούς φίλους, και ιδίως πολυεθνικές εταιρίες που το αναζητούν μετά μανίας για συμπληρώματα διατροφής και για συστατικό φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων. Ο Νίκος Μπίμπος, συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος, ασχολείται τα τελευταία χρόνια με την καλλιέργεια και την εμπορία δενδρυλλίων ιπποφαούς –μάλιστα ήταν η πρώτη επιχείρηση στην Ελλάδα που έκανε εμπόριο των φυτών αυτών. Για τον ίδιο, η ενασχόληση αυτή δεν ήταν δύσκολη. Μπορεί ως γεωτεχνικός να υπηρέτησε στη Διεύθυνση Γεωργίας, αλλά το μεγάλο του πάθος ήταν τα φυτώρια. «Είμαι αυτός που έβαλα τα δέντρα στο Πανεπιστήμιο» όπως μας λέει χαρακτηριστικά. Για το ιπποφαές στην αρχή ήταν διστακτικός. Μετά την παρότρυνση των παιδιών του, αποφάσισε να κάνει το βήμα και να βάλει στο φυτώριό του στην Άνω Λαψίστα και ιπποφαές. Και σήμερα είναι πια λάτρης του φυτού. «Είναι από τα φυτά που αντέχουν, σαν τα βάτα» τονίζει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα. Από το φυτώριό του μπορεί να αγοράσει κανείς τα δενδρύλλια έναντι 5 ευρώ το καθένα. Ο ίδιος τα προμηθεύεται από πιστοποιημένα φυτώρια στην Ευρώπη. Για ένα στρέμμα, χρειάζεται κανείς 165 δενδρύλλια. «Το κόστος για την καλλιέργεια των φυτών σε ένα στρέμμα είναι 700 ευρώ. Για να πει κάποιος ότι έχει μια απόδοση, χρειάζεται τουλάχιστον τέσσερα στρέμματα» αναφέρει ο κ. Μπίμπος. Ο ίδιος εκτός από έμπορας, είναι και καλλιεργητής. Σε έναν χρόνο, τα δενδρύλλιά του θα δώσουν καρπούς. Από τη φύτευση μέχρι την καρποφορία, μεσολαβούν τρία χρόνια. Σπεύδει δε να μας ενημερώσει ότι υπάρχου θηλυκό και αρσενικό ιπποφαές. Και ότι απαιτούνται και τα δύο φύλα για την επίτευξη της καρποφορίας. «Δεχόμαστε συνεχώς τηλεφωνήματα από φαρμακευτικές εταιρίες. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το ιπποφαές είναι μια από τις πιο δυναμικές καλλιέργειες» λέει. Το κάθε δέντρο δίνει 7 κιλά καρπούς. Το κάθε κιλό με τη βοήθεια μεσάζοντα, πωλείται γύρω στα 3 ευρώ. «Αυτό που πρέπει να γίνει είναι ομάδες παραγωγών που θα διαθέτουν μόνοι τους το προϊόν στο εξωτερικό. Όταν θα υπάρξει μεγαλύτερη παραγωγή, τότε είναι πιο εύκολη και η διάθεση με καλύτερες τιμές. Το κιλό μπορεί να πουληθεί μέχρι και 8 ευρώ» αναφέρει. Στον νομό Ιωαννίνων, ήδη υπάρχουν καλλιεργητές που δείχνουν ενδιαφέρον για το ιπποφαές. Ένας από αυτούς, μάλιστα, έχει ξεκινήσει ήδη την καλλιέργεια σε δέκα στρέμματα στην Κόνιτσα.

Ψάρια για όλους

Τα ψάρια είναι μία τροφή που προτείνεται από τους ειδικούς να καταναλώνεται συχνά,
 καθώς προσφέρει πρωτεΐνες, βιταμίνες,
 μεταλλικά στοιχεία και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ωμέγα-3). 
Λιπαρά ψάρια: Σαρδέλα, Σολομός, Σκουμπρί, Τσιπούρα, Μπαρμπούνι, Ξιφίας, Πέστροφα.

Άπαχα ψάρια: Πέρκα, Γλώσσα, Μπακαλιάρος, Λούτσος, Τόνος, Λαβράκι.

Ω-3 λιπαρά οξέα έχουν τα φρέσκα, τα κατεψυγμένα αλλά και τα κονσερβοποιημένα ψάρια.

Διαβάστε περισσότερα »